اشک از گوشه چشمانم به زمین می غلتد،دلتنگی هایش را با شیطنت های کودکانه اش آشکار کرده است.صدایش می زنم تا اندگی از فضای شیطنت رهایش کنم.دلتنگی هایش را فراموش کند.آسمان پر ستاره شب را به او نشان می دهم تا غرق رویا شود .

میگویم هرکس بتواند با ستاره ها شکلی بسازد برنده است.!!                                                                                                               

نگاهی به آسمان پر ستاره میکند.ساکت شده است و به آسمان زل زده .بعد از مدتی حیران و ناتوان در جستجوی شکل مورد نظرش ،میگوید: میتونی شکل بابا را هم با ستاره ها برایم پیدا کنی؟!!

دو سه روزی است که بابایش آسمانی شده او فرزند یک شهید مدافع حرم است