یا ایها الذین الناس اتقوا ان زلزلة الساعة شى ء عظیم یوم ترونها تذهل کل مرضعة عما ارضعت و تضع کل ذات حمل حملها وترى الناس سکارى و ما هم بسکارى ، و لکن عذاب الله شدید

اى گروه مردم ! از پروردگارتان بترسید؛ زیرا زلزله قیامت خیلى مهم است روزى که این زلزله را مى بیند؛ آن چنان وحشت زا است که مادر شیرده از فرزند شیرخوارش صرف نظر و غفلت مى کند و…
عزیزان ! توجه دارید که مادر نسبت به فرزند چه علاقه اى دارد و چگونه خود را به خاطر او به آب و آتش مى زند، و هر کار سختى را تحمل مى کند؛ شبها کنار گهواره با شنیدن صداى دردى و مرضى و یا ناراحتى داشته باشد؛ حاضر است خودش آن مرض را بگیرد، و کودکش خوب شود. تر و خشک کردن و کهنه شستن و غیره و غیره بماند، که معمولا ما مردها حاضر به انجام آن نیستیم .
با همه این اوصاف ، روز قیامت ، او را فراموش مى کند، بچه بى بچه ، عزیز بى عزیز، روز و انفسا، است مگر مى شود کسى به فکر دیگرى باشد!

(و تضع کل ذات حمل حملها)

هر زن باردار و حامله از وحشت و هیجان جنین خود را سقط مى کند (وترى الناس سکارى ) مردم را در آن روز مست مى بینى ؛ گویى عقل ندارند؛ دیوانه وار و سراسیمه ، به هر سو مى روند ولى در واقع مست نیستند، لیکن عذاب خدا شدید است که این چنین ، مردم سر از پا نمى شناسند.