قرآن، بازتابِ کارهای خوب و بد آدمی رو برای خودش میدونه. در سوره اسراء می‌فرماید:  

إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهٰا (اسراء/۷)

اگر نیکی کنید به خودتان نیکی کرده‌اید، و اگر بدی کنید، باز هم به خودتان بد کرده‌اید.

چه در برابر خدا، چه در برابر مردم.

نیکی و بدی ما، به کسی سود یا زیانی نمیرسونه، بلکه نتیجه‌اش به خودمون برمیگرده.

اگر با خدا و دینِ خدا خدعه کنیم، با خودمون خدعه کردیم. سر خدا رو کلاه نمیذاریم، سر خودمون رو کلاه میذاریم.

با مردم هم همینطور:

اگر به کسی ظلم کردیم، یه جایی تو زندگی نتیجه‌اش رو میبینیم، و اگر هم خوبی کردیم، حتماً نتیجه‌اش رو تو زندگی میبینیم…

حق مردم رو بخوریم، حقمون رو میخورن…

سر مردم رو کلاه بگذاریم، سرمون کلاه میگذارن…

هرچه کنی به خود کنی

گر همه نیک و بد کنی