وقتی سایه کرامت کریمی بر سر ما باشد و در سایه‌سار وجود پربرکت او به حیات خود ادامه می‌دهیم، هرگز هیچ شک و شبهه‌ای در افکار خود دخیل نکنیم که رستگاری ما حتمی و یقینی خواهد بود. حیات ما در این سرزمین مرهون کرامت، عنایت و توجه ویژه‌ای است که حضرت ثامن‌الائمه، هشتمین سپهر آسمان امامت و ولایت و خواهر مکرمه‌اش حضرت فاطمه‌معصومه (علیهاالسلام) نسبت به ما دارند، با کرامت مهر و ماه این سرزمین، راه سعادت و بهروزی، در پیش‌روی ما راه‌هدایت می‌شود و در مسیر آن به کمال می‌رسیم.

کرامت و عزت و بزرگواری جزئی از سرشت انسان است و اگر انسان خود را آنچنان که هست بیابد، کرامت و عزت پیدا می کند. دهه کرامت بهترین فرصت خودسازی است تا با تاسی از شخصیت متعالی و الگویی حضرت فاطمه ی معصومه (علیهاالسلام) و امام رضا (علیه السلام) سعی و تلاش در راه کمال  و سعادت الهی داشته باشیم، از این رو باید در این دهه شاهد اوج شادی و سرور معنوی مشتاقان و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) بود.

خداوند متعال در قرآن مجید به کرامت و تکریم انسان تصریح نموده «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا، اسراء آیه 70» و بوضوح اعلام داشته، نخستین مخالف و دشمن کرامت انسان «ابلیس» بود که گفت: «أَرَأَيْتَکَ هذَا الَّذي کَرَّمْتَ عَلَيَّ، اسراء 62»‌ خداوندا می‌دانی که چه کرده‌ای و این «آدم» را بر من برتری داده‌ای، من مخالفم و به سراغ «ذرّیه» وی می‌روم و تا آنان را خوار و ذلیل و مطیع خود نساخته‌‌ام، رها نخواهم کرد. تقابل ابلیس با خالق خود از موضوع تکریم انسان شروع شد و تا حال ادامه دارد.

كشور ايران را بايد مفتخر به اين دانست كه ميهماني شايسته براي فرزندان و ذريه امام هفتم مي باشد. وجود بارگاه ملكوتيان موسوي كه همگي از براي رضا(ع) از مدينه سر در سفر نهاده اند و بر خاك ايران رميده؛ و چه زيباست نام نهادن اين ديار به كشور كرامت… .

منبع:http://www.welayatnet.com/fa/news/38718

              یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنة …………………………/media/blogs/fatemehalzahraarak/mirdamad-09.mp3

آقای قرائتی در بقیع

یک وهابی در قبرستان بقیع به آقای قرائتی گفت:چرا فاطمه،حسن،حسین، را صدا میزنید؟!

درحالی که آنها مرده اندو خاک شده اند!

آنگاه خودکار خودرا زمین انداخت و گفت:ای حسن،ای زین العابدین،ای امام باقر آن قلم را به من بدهید!

سپس گفت:دیدین که جواب ندادند!

پس اینها مرده اند و هیچ قدرتی ندارند!

آقای قرائتی خودکار را گرفت و دوباره زمین انداخت و گفت:

یا الله!قلم را به من بده!

بعد روبه وهابی کرد و گفت دیدی خدا هم نداد!

پس با منطق تو خداهم مرده است!!

مگر هرکه زنده است باید نوکر تو باشد؟!

بالاترین ذکر

«مَا فِي الْمِيزَانِ شَيْ‏ءٌ أَثْقَلَ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد؛ در ترازوی اعمال، هیچ‌چیز سنگین‌تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست».[1]

از جمله دعاها و ذکرهایی که در روایات، دارای فضیلت و اهمیت بسیار زیادی است، ذکر شریف صلوات بر محمد و آل محمد است. به همین دلیل است که عالمان وارسته‌ای چون حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره این عمل پر فیض را جزو اعمال ثابت و مهمِ روزانه خود قرار می‌دادند و دیگران ـ چه عموم مردم و چه شاگردان و خواص ـ را هم به انجام آن سفارش می‌کردند؛ آن هم سفارشی مؤکّد و مکرّر!

ایشان صلوات را به‌عنوان دعایی مستجاب برای ذواتِ مقدس چهارده معصوم علیهم‌السلام که واسطۀ نزول فیوضات الهی‌اند، می‌دانستند و آن را بزرگ‌تر و مهم‌تر از دعاهای شخصی برمی‌شمردند. حضرت آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: «ترک صلوات و دعا کردن به دعاهای شخصی، مانند رها کردن سرچشمه و به دنبال جوی آب و یا حوض گشتن است؛ زیرا وقتی برای وسعت مقام و درجه واسطه فیض دعا می‌شود، دعاهای شخصی هم در آن گنجانده شده است».

دعای بی‌حجاب

صلوات بر پیامبر اکرم و آل پاک ایشان، ضمن آنکه دعا و ذکری بسیار پر فضیلت است، آثار فراوان دیگری هم دارد. از جمله آثار این ذکر شریف آن است که موجب اجابت دعا می‌شود. در میان کتاب‌های روایی احادیث متعددی در این‌باره به ما رسیده؛ از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمود: «مَنْ كَانَتْ لَهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةٌ فَلْيَبْدَأْ بِالصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ثُمَّ يَسْأَلُ حَاجَتَهُ ثُمَّ يَخْتِمُ بِالصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يَقْبَلَ الطَّرَفَيْنِ وَ يَدَعَ الْوَسَطَ إِذَا كَانَتِ الصَّلَاةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ لَا تُحْجَبُ عَنْهُ؛ هر کسی که خواسته‌ای از خداوند عزّوجلّ دارد، دعای خود را با صلوات بر محمد و آل او آغاز کند و سپس حاجت خویش را بطلبد و پس از آن، دعای خود را با صلوات بر محمد و آل محمد، پایان دهد؛ زیرا خدای عزّوجلّ کریم‌تر از آن است که اول و آخر دعا را قبول کند و بین این دو را رها کند؛ چراکه صلوات بر محمد و آل او، از خداوند پوشیده نمی‌ماند».

ازاین‌رو است که علما و بزرگان اهل معرفت، سفارش می‌کردند که برای اجابت دعا، قبل و بعد از آن، صلوات فرستاده شود. اطرافیان حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره نیز بارها دید بودند که وقتی ایشان دعا و ذکری را به شخصی تعلیم می‌داد، می‌فرمود: «قبل و بعد از آن، صلوات بفرستید». همچنین از ایشان نقل شده است که: «برای برآورده شدن حوائج، زیاد صلوات بفرستید. خود من روزی در حرم امام حسین علیه‌السلام که خیلی شلوغ بود چند تا صلوات فرستادم، یک‌دفعه متوجه شدم به ضریح امام حسین علیه‌السلام چسبیده‌ام».

در روایتی دیگر، از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است: «كُلُّ دُعَاءٍ يُدْعَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَحْجُوبٌ عَنِ السَّمَاءِ حَتَّى يُصَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛ هر دعایی که با آن خداوند عزوجل خوانده می‌شود، از آسمان‌ها پوشیده است [و مستجاب نمی‌شود]، تا آن زمان که صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده شود».[2]

نسخه شفابخش

یکی دیگر از آثار مهم صلوات، جَلا یافتن روح و از بین رفتن رذایل و نیز افزوده شدن بر فضائل اخلاقی است. از وجود مقدس پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله روایت شده است: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ ذِكْرَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ شِفَاءً لِلصُّدُورِ وَ جَعَلَ الصَّلَوَاتِ عَلَيْنَا مَاحِيَةً لِلْأَوْزَارِ وَ الذُّنُوبِ وَ مُطَهِّرَةً مِنَ الْعُيُوبِ وَ مُضَاعِفَةً لِلْحَسَنَاتِ؛ خداوند عزّوجلّ ذکر ما اهل‌بیت را باعث شفای سینه‌ها قرار داد و صلوات بر ما را محوکننده قید و بندها و گناهان، و پاک‌کننده عیب‌ها و زیادکننده حسنات گردانید».[3]

با دقت در سیره عابدان و سالکان بزرگی چون حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره نیز همین معنا آشکار می‌گردد؛ این عالم الهی در موارد بسیاری، برای رهایی از خصلت‌های نکوهیده، سفارش به ذکر صلوات می‌کردند؛ از جمله برای از بین رفتن عصبانیت می‌فرمودند: «با عقیده کامل، زیاد صلوات بفرستد». همچنین به کسی که قرائت قرآن برایش خوشایند نبود، توصیه کردند که زیاد صلوات بفرستد تا آن حالت ناپسند از او رفع شود و به قرائت قرآن، میل و علاقه پیدا کند.

برترین هدیه‌

در اهمیت صلوات، همین بس که خداوند متعال در قرآن کریم، مؤمنین را سفارش به صلوات بر نبیّ مکرّم اسلام و آل پاک او می‌کند؛ آن هم در قالب جملاتی پر تأکید و اعجاب‌آور: «إنَّ اللهَ و مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِی، یَا أیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً». خود پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز با تعابیر گوناگون، اهمیت صلوات را به اطرافیان گوش‌زد می‌فرمودند. از جمله روایات قابل توجه در این باب، روایتی است که نشان‌دهنده مجهول‌القدر بودن ثواب صلوات است: «مَنْ صَلّى‏ عَلَيَّ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ مَلَائِكَتُهُ؛ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُقِلَّ، وَ مَنْ شَاءَ فَلْيُكْثِرْ».[4]

بنا بر این روایت شریف، کسی که بر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله درود می‌فرستد، خداوند متعال و ملائکه، بر او درود می‌فرستند؛ و چون به‌طور معمول فکر و توان انسان‌ها، از درک اثر و معنای درود خداوند متعال و ملائکه الهی عاجز است، عالم و عارف الهی، حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره پاداش ذکر صلوات را فوق درک بشر عادی می‌دانستند؛ لذا اهدای صلوات را برای شادی ارواح مؤمنین و اموات بسیار ارزشمند می‌دانستند و در این‌باره می‌فرمودند: «خدا می‌داند یک صلواتی را که انسان بفرستد و برای میتی هدیه کند چه معنویتی، چه صورتی، چه واقعیتی برای همین یک صلوات است».

تقرب به محبوب

فطرت انسان‌ همواره مشتاق نزدیک شدن به نور توحید و دوستی با دوستان و اولیای خداست. بی‌شک این تقرب و نزدیکی، موجب زیاد شدن محبت اهل‌بیت رسول الله صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین می‌شود و قلبی که محبت آن انوار مقدس را در خود جای داده باشد، از محبت امور ناچیز و پست مادی رها می‌شود. به همین دلیل بود که حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره، در پاسخ به کسی که دچار وسوسه‌های شیطانی برای اعتیاد به مواد مخدر بودند، جوابی بسیار عمیق داشت؛ ایشان فرمودند: «زیاد صلوات بفرستید. زیاد صلوات بفرستید به نیت تمام آثار و خواص صلوات؛ از جمله عشق به اهل‌بیت علیهم‌السلام. عشق به آنها، این تلذذ مادیات را از بین می‌برد».

یقیناً کسی که در قلب خود، محبت اهل‌بیت را داشته باشد، مورد محبت و توجه خداوند متعال قرار خواهد گرفت؛ چنان‌که جبرئیل به نبیّ اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره اهل‌بیت آن حضرت چنین گفت: «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ مَنْ اَحَبَّهُمْ؛ کسی که ایشان (اهل‌بیت) را دوست داشته باشد، خداوند او را دوست دارد».[5]

و این حقیقتی است که حتی قبل از خلقت ظاهری اهل‌بیت علیهم‌السلام وجود داشته و در این‌باره روایات بسیاری بیان شده است؛ از جمله: «إِنَّمَا اتَّخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِبْرَاهِيمَ‏ خَلِيلًا لِكَثْرَةِ صَلَاتِهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏؛ خداوند متعال حضرت ابراهیم علیه‌السلام را خلیل و دوست خود قرار داد، به‌سبب آنکه او زیاد بر محمد و آل محمد صلوات می‌فرستاد».[6]

دنیا و آخرت

در نتیجه باید گفت: منافع و آثار صلوات به یک یا دو مورد محدود نمی‌شود و به امور مادی یا معنوی اختصاص نمی‌یابد، بلکه جامع تمام این منافع است. در سیره حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره نیز این امر به‌وضوح روشن بود و بسیاری از گرفتاران و طالبان امور مادی و معنوی، وقتی راه‌حلی برای مشکلشان می‌خواستند، ایشان توصیه به صلوات می‌فرمودند؛ حتی برای حل مشکل ازدواج هم توصیه کردند که به همین نیت، زیاد صلوات بفرستید.

اللهم صل علی محمد و آل محمد

. کافی، ج٢، ص۴۹۴.
[2]. کافی، ج٢، ص۴۹۳.
[3]. مستدرک‌الوسائل، ج١٢، ص۳۹۲.
[4]. کافی، ج٢، ص۴۹۲
[5].بحارالانوار، ج۳۷، ص۶۰.
[6]. وسائل الشیعه، ج۷، ص۱۹۴.

تقدیم شما  ←←←                 /media/blogs/fatemehalzahraarak/_evocache/salavat (1)72558.mp3 

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : در معراج ، ملکی را دیدم که هزار هزار دست دارد( یعنی یک میلیون ) و هر دستی هزار هزار انگشت دارد و هر انگشتی هزار هزار بند دارد . آن ملک گفت : من حساب دانه های قطرات باران را می دانم که چند تا در صحرا و چند دانه در دریا می بارد. تعداد قطرات باران را از ابتدای خلقت تا حال را می دانم ، ولی حسابی است که من از محاسبه آن عاجزم . رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: چیست؟ عرض کرد: هرگاه جماعتی از امت تو با هم باشند و با هم بر تو صلوات بفرستند ، من از محاسبه ثواب صلوات عاجزم

صلوات ناقص ، چرا؟

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : بر من صلوات ناقص نفرستید ، پرسیدند : صلوات ناقص کدام است ؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)فرمودند : این که بگویید «اللهم صل علی محمد » این نوع صلوات را صلوات ناقص گویند. صلوات کامل چنین است : « اللهم صل علی محمد و آل محمد»

                       آثار و برکات صلوات ص100/30

∅حکمت و مصلحت

امام علی علیه السلام درباره این که چه حکمت هایی در تاخیراستجابت دعاست؟

می فرمایند:

1-تاخیردراجابت دعاتورا نومیدنگرداند زیرا که بخشش خداوند بسته ب نیت توست.

2-چه بسا که دربرآوردن حاجتت تاخیر شودتابدین وسیله خواهنده راپاداش بزرگتروامیدوار به بخشش الهی را بخشش بیشتردهد.

3-بساباشدکه چیزی بخواهی و به توداده نشود امادیر یازودبهتر از آن به تو داده شود یا برای خیر و مصلحت تو ازتودریغ شده است.

4-وبسا خواسته ای که اگر برآورده شود موجب نابودی و تباهی دین تو گردد.

“کشف المحجه:228؛منتخب المیزان حکمه:200″

امام جعفرصادق علیه السلام می فرمایند:

همه خیر درخانه ای نهاده شده وکلیدش را زهد وبی رغبتی به دنیا قرارداده اند.

“اصول کافی،جلد3،صفحه194″

مدینه ای شدهرقلب عاشق

آمد عزای امام صادق

ماه شوال موسم غم شد

شهرپیغمبرغرق ماتم شد

جانش فداشد از زهر کینه 

دارالعزاشد شهرمدینه

“شهادت حضرت صادق علیه السلام تسلیت باد”

سلام الله، مولانا ! سلام الله ای رهبر
سلام الله یا صادق، سلام ای حضرت جعفر

چه شبهایی نمازت را بنی العباس بر هم زد
و بُردت با جسارتها ، همانند پدر ، حیدر

میان کوچه ها بهرت ، مجسم گشت غمهایی:
همان ایام تاریکی، که آمد بعد پیغمبر

گـَـهی یک ابر تاریکی، به اوج آسمان دیدی
همان ابری که زد رعدی ، به رخسار گل ازهر

گـَهی باران پر بغضی، ز اشک مجتبی دیدی
که راه رجعت منزل ، نشان میداد بر مادر

گـَه از فریاد بیجانی ، “خذینی فضّه” می آید
“همانا کشته شد محسن"، که افتاده به رویش در

و دَر گفتم به یاد آمد، حکایتهای آتش را
که تفتیده کند میخی، و سوزد مو و هم معجر

و باز از آتشم روضه، میان ذهن من جاری:
غروب کربلا وقتی ، که از تل آمده خواهر

خبیثی داد فرمانی ، که سوزاندن روا باشد
و خیمه خیمه ها سوزد، و چوب و پرده خاکستر

حسین آن غیرت حق بر، شکسته نیزه زد تکیه
شعار راد مردی را، بیان فرمود بر کافر

صدای “عمه جان عمه"، فضای دشت را پیچد
و دخترها به گرد او ، مثال یاس و نیلوفر

به یکسو جمع می سازد، زنان دل پریشان را
ز یکسو میشود فکرِ ، نجات مردِ در بستر 

تپشهای دلش اما، “حسین بن علی” گوید
هنوزش قلب زینب در میان مقتل دلبر

… چقدر اشکت روان گشته، وبی تابی بر این حرفم
شوم خاموش یا مولا، نخوانم روضه ی دیگر

همان تاریخ عاشورا ، همان عهد غدیر خم
دعای حضرت ساجد، و ذکر منجی آخر

اگر بر ما رسید اینک، یقین از “قال صادق” شد
تو کوثر را شدی کوثر ، “و من شانئ ،هو الابتر”

∅خدا دوستمان دارد…

ازامام صادق علیه السلام نقل شده است که فرموده اند:

مومن خدای عزوجل را درمورد حاجت خود می خواند،پس خداوند عزوجل به ملائکه میگویید:اجابتش را به تاخیر اندازید،به خاطر اشتیاق شنیدن صدا و دعای او.

“اصول کافی،ج2،ص479″

1 ـ کسانی که از دنیا رفته­اند دستشان از دنیا کوتاه شده و بعضا گرفتار اعمال خود هستند، لذا در روایت داریم که از اموات خود جز به خیر و خوبی یاد نکنید و با گفتن بدی آن­ها و یا احیانا نفرین و لعنشان آن­ها را معذّب نسازید. رسول خدا (صلی­الله­علیه­وآله) می­فرماید: مردگان خود را جز به نیکی یاد مکنید، زیرا اگر از اهل بهشت باشند، مرتکب گناه شده­اید و اگر از اهل آتش باشند، گرفتاری و مشکلاتشان برایشان کافی است! «لا تَذکُرُوا أمواتَکُم إلا بِخَیرٍ فَإنَّهُم إن یَکُونُوا مِن أهلِ الجَنَّه تَأثِمُوا وَ إن یَکُونُوا مِن أهلِ النَّارِ فَحَسبُهُم مَا هُم فِیهِ».  البته در صورتی که اموات مستحق لعن و نفرین نباشند، چنین کاری آن­ها را معذّب نمی­سازد و صرفا شخص دشنام دهنده و کسی که با کارهای ناشایست موجب دشنام خوردن امواتش است گناه کار محسوب می­شوند.  

2  ـ درست است که بعد از مرگ روح از بدن جدا می­شود و وارد برزخ می­گردد، اما به هر حال علقه و توجه خاصی به قبر دنیوی خود دارد؛ لذا وقتی کسی به زیارت قبرش می­رود از حضورت مطلع می­گردد و با او انس می­گیرد. این انس تا جایی است که وقتی شخص می­خواهد آن­جا را ترک کند، دچار هراس و وحشت می­گردد. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ (علیه­السلام) قَالَ: قُلْتُ لَهُ الْمُؤْمِنُ یَعْلَمُ بِمَنْ یَزُورُ قَبْرَهُ؟ قَالَ نَعَمْ وَ لَا یَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا دَامَ عِنْدَ قَبْرِهِ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ.

3  ـ توجه میت به زائرین خود اقتضا دارد که وی را با سلام و احترام زیارت کنیم. امام صادق (علیه­السلام) فرمودند: به اهل قبور این­گونه سلام کنید: سلام بر خفتگان این سامان از مسلمانان و مؤمنان. شما طلیعه­ی کاروان ما بودید و ما هم اگر خدا بخواهد به شما ملحق مى‏شویم. «السَّلَامُ عَلَى أَهْلِ الدِّیَارِ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِکُمْ لَاحِقُونَ».از نکات بارز این سلام پیام اخلاقی آن است که متوجه باشیم روزی فرا می­رسد که ما هم از دنیا می­رویم و قبر جای می­گیریم.

4 ـ دعا برای اهل قبور: امام باقر (علیه­السلام) وقتی در بقیع به قبر شیعه­ای از اهل کوفه رسیدند فرمودند: بارالها! غریب است، بر او رحمت آور؛ تنها است، یار و همدم او باش؛ نگران است، انیس و مونس او باش؛ از رحمت خود نصیبى در گور او جاى ده که از رحمت دیگران بى‏نیاز گردد، او را به محضر مولى و سرورش على بن ابى طالب (علیه­السلام) برسان: «اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ‏ وَحْدَتَهُ‏ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا یَسْتَغْنِی بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاکَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ کَانَ یَتَوَلَّاهُ». 

5 ـ امام رضا (علیه­السلام) فرمودند: کسی که کنار قبر برادر ایمانی خود برود. آن­گاه دستش را روی قبر بگذارد و هفت بار «انا انزلناه فی لیل? القدر» را بخواند، در روز فزع اکبر (قیامت) در امنیت خواهد بود: «مَنْ أَتَى قَبْرَ أَخِیهِ ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَى الْقَبْرِ وَ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ أَمِنَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ أَوْ یَوْمَ الْفَزَعِ‏».

6 ـ طلب حاجت نزد قبر پدر و مادر: آن­چه از روایات استفاده می­شود این است که دعا در کنار قبر پدر و مادر به استجابت نزدیک است. لذا امیرالمؤمنین (علیه­السلام) می­فرمایند: اموات خود را زیارت کنید چرا که با زیارت شما خشنود می­گردند. و حاجت خود را نزد قبر پدر و مادرتان بخواهید: «زُورُوا مَوْتَاکُمْ فَإِنَّهُمْ یَفْرَحُونَ بِزِیَارَتِکُمْ وَ لْیَطْلُبْ أَحَدُکُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِیهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا یَدْعُو لَهُمَا».

7 ـ زیارت صالحین و اولیای خدا: امام رضا (علیه­السلام) می­فرماید: کسی که نمی­تواند به ما سر بزند و صله­ی رحم کند، به دوستان صالح ما سر بزند تا ثواب دیدار و صله­ی ما برای او نوشته شود. کسی که نمی­تواند قبور ما را زیارت کند، قبور آن­ها را زیارت کند که در این صورت ثواب زیارت ما برای او نوشته خواهد شد: «مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى صِلَتِنَا فَلْیَصِلْ عَلَى صَالِحِی مَوَالِینَا- یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ صِلَتِنَا وَ مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى زِیَارَتِنَا فَلْیَزُرْ صَالِحِی مَوَالِینَا- یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ زِیَارَتِنَا».

مرحوم حاج شيخ عباس قمى در مفاتيح‏ الجنان، ص 317 حديث صحيحى را از امام صادق(ع) نقل فرموده كه در ضمن آن حديث اين طور آمده «ميت شاد و مسرور مى‏شود و گشايش پيدا مى‏كند به دعا و استغفارى كه براى او مى‏كنند چنانچه زنده شاد مى‏شود به هديه كه براى او مى‏برند و فرمود كه ثواب نماز، روزه، حج، صدقه و ساير اعمال خير و دعا در قبر ميت بر او وارد مى‏شود و ثواب آن براى مرده و كسى كه آنها را انجام داده نوشته مى‏شود». بنابراين يقين كنيد كه آنچه براى اموات خودتان هديه مى‏كنيد در صورتى كه اخلاص داشته باشيد به آنها مى‏رسد و ثوابش در نامه عمل خودتان هم ضبط مى‏شود.

منبع:http://andiseh57.parsiblog.com