برای اینکه بدانیم ریاکار هستیم یا نه،
حضرت علی(ع) سه معیار به ما داده اند.

?امام علی علیه السلام:

?ریا کار سه علامت دارد:

1⃣ هنگامی که مردم عمل او را ببینند خوشحال و با نشاط می شود.

2⃣ زمانی که تنها باشد و در خلوت بخواهد عبادتی انجام دهد، کسل می شود.

3⃣ دوست دارد که در تمام امورش مورد مدح و ستایش دیگران واقع
شود.

?? منبع
     کافی ج ۲ ص ۲۹۵

هشدار امام سجاد علیه السلام مراقب زبان خود باشید
????????????

ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى محمد بن السندى عن على بن الحكم عن ابراهيم بن مهزم الاسدى عن ابى حمزه عن على بن الحسين عليهماالسلام قال : ان لسان ابن ادم يشرف كل يوم على جوارحه فيقول كيف اصبحتهم فيقولون بخير ان تركتنا و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و يقولون انما نثاب بك و نعاقب بك

 امام سجاد عليه السلام فرمودند:
همانا زبانِ فرزند آدم هر روز بر اعضا و جوارح انسان ، مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد ؛ آنها جواب مى دهند : اگر ما را رها كنى خوب هستيم ؛
و مى گويند تو را بخدا ، تو را بخدا ، رعايتِ حالِ ما را بكن ؛ او را سوگند داده و مى گويند : اگر ثوابى بدست آوريم از توست و اگر مجازات شويم بخاطر توست

?? منبع
ترجمه عقاب الاعمال ص ۶۰۰

?سه عمل سید وآقای اعمال?

قال رسولُ اللّه(صلی الله علیه و آله) سَيِّدُ الأعمالِ ثَلاثُ خِصالٍ پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) می فرماید
سرورِ كارها سه چيز است

1⃣◀️ إنصافُكَ النّاسَ مِن نَفسِكَ ،
انصاف داشتن با مردم،

2⃣◀️و مُواساتُكَ الأخَ في اللّه ِ عَزَّ و جلَّ،
كمك و همدردى با برادر دينى،

3⃣◀️و ذِكرُ اللّه ِ تَعالى عَلى كُلِّ حالٍ .
و به ياد خداوند متعال بودن در همه حال.

?? منبع
         بحار الأنوار  ۹۳/۱۵۰/۳

????????????
انتظار راستین و پاداش آن از کلام امام سجاد(علیه السلام)
????????????

امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمودند:

انتظار فرج از برترین اعمال است

و فرمودند:

اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر می­باشند، زیرا خدای تبارک و تعالی به آنها آن قدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام در پیش آنها چون زمان حضور شده است. خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ شمشیر بزنند، آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان می­باشند

?? منابع
1⃣منتخب الاثر  ص ۲۴۴
2⃣ بحارالانوار، ج ۵۲  ص ۱۲۲
3⃣منتخب الاثر، ص ۲۴۴

 آثار گناه – تغییر نعمت های الهی ?

?? ذلِک بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یک مُغَیراً نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَی قَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا مَابِأَنْفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ  ??

این (کیفرها) بدان سبب است که خدا، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی دهد، تا این که آنچه را در خودشان است تغییر دهند؛ و این که خدا، شنوای داناست.

? نکته ها و اشاره ها ?

1⃣در این جا سه قانون الهی وجود دارد: اول آن که خدا نعمت های مادی و معنوی خویش را به همه ی ملت ها می دهد؛ زیرا رحمت او عام است و شامل همه ی افراد می شود؛ و دوم آن که، اگر ملتی از این نعمت ها برای تکامل خویش استفاده کردند و سپاس گزار بودند، نعمتش را پایدار می کند و افزون می سازد؛ و سوم آن که، اگر این نعمت ها وسیله ی سرکشی و ستمکاری مردم شد، آنها را باز پس می گیرد و یا به بلا تبدیل می کند.
2⃣سرنوشت تاریخی انسان ها تابع «جبر تاریخ» و «جبر زمان و محیط» نیست. عامل سازنده ی تاریخ همان دگرگونی هایی است که در روش، اخلاق، فکر و روح انسان و با اراده ی خودش به وجود آمده است. آیه ی فوق برترین قانون حیات انسان ها را بیان می کند و آن این که «گرداننده ی اصلی تاریخ خود انسان و حالات و صفات درونی اوست.»
3⃣در حدیثی از امام صادق علیه السلام حکایت شده که فرمودند:
خدا هیچ نعمتی را که به بنده ای بخشیده از او نمی گیرد مگر این که گناهی کند که به خاطر آن مستحقّ سلب آن نعمت شود.
و در حدیثی دیگری حکایت شده است:
هیچ چیز همانند ستم، نعمت های الهی را تغییر نمی دهد؛ چون خدا ناله ی مظلوم را می شنود.

? آموزه ها و پیام ها ?

1⃣سبب دگرگونی و زوال نعمت ها از ناحیه ی شماست، و گر نه مواهب الهی زوال ناپذیر است.
2⃣علل بدبختی ملت ها را در تغییرات منفی درون آنها جست وجو کنید.
3⃣سرنوشت ملت ها به دست خود آنها، و سعادت و شقاوت آنها در گرو تحوّلات درونی آنهاست.
4⃣تحوّل درونی افراد، جامعه را از درون متحوّل می سازد و این تحوّل ها زمینه ساز انقلاب و تحوّل در نعمت هاست.
5⃣خدا از اعمال و افکار شما آگاه است و اگر تغییر منفی ببیند، به تناسب، نعمت هایش را تغییر می دهد.

?? منبع
تفسیر قرآن مهر جلد هشتم، صفحه ۱۰۵

شیوه بندگی امام سجاد سلام الله علیه

?عنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِ‏ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ علیه السلام:‏
 إِنَّ أَبِي عَلِيَ‏ بْنَ‏ الْحُسَيْنِ‏ علیه السلام مَا ذَكَرَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا سُجُودٌ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا دَفَعَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ سُوءً يَخْشَاهُ أَوْ كَيْدَ كَائِدٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا فَرَغَ مِنْ صَلَاةٍ مَفْرُوضَةٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا وُفِّقَ لِإِصْلَاحٍ بَيْنَ اثْنَيْنِ إِلَّا سَجَدَ، وَ كَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِي جَمِيعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ، فَسُمِّيَ السَّجَّادَ لِذَلِك

 ?? منبع
علل الشرائع، ج‏ ۱ ص ۲۳۳

?جابر بن يزيد جعفى از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود:

? پدرم على بن الحسين عليه السّلام نعمتى از نعمت هاى خدا را یاد نمی کرد، مگر آن كه سجده می کرد؛

? آيه‏ اى از آيات كتاب خدای عزّ و جلّ را كه در آن بحث سجده بود، قرائت نمى ‏كرد، مگر آن كه به سجده مى‏ رفت؛

?خداوند متعال از آن حضرت، امر بدى را كه آن حضرت از آن خوف داشت، يا كيد و حيله حيله ‏گرى را دفع نمى ‏فرمود، مگر آن كه (به شكرانه ‏اش) سجده مى کرد؛

? از نمازش فارغ نمی شد، مگر آن که سجده می کرد

?به اصلاح بین دو نفر (که اختلاف داشتند)، توفیق نمی یافت، مگر آن که سجده می کرد.

? اثر سجده در تمام مواضع سجود آن حضرت ظاهر و آشكار بود، لذا آن حضرت، به سجّاد موسوم گشت

?گواهی حجر الاسود بر امامت امام سجاد علیه السلام

?ابو خالد كابلى مى ‏گويد:

بعد از شهادت امام حسين- عليه السّلام- و برگشتن امام سجاد- عليه السّلام- به مدينه طيبه، ما، در مكّه بوديم. محمّد بن حنفيّه به من گفت: نزد على بن حسين برو و از طرف من به او بگو كه:
من بعد از برادرانم امام حسن و امام حسين- عليهما السّلام-، بزرگترين اولاد امير المؤمنين على- عليه السّلام- هستم و براى امامت شايسته ‏تر می ‏باشم. پس سزاوار است كه امامت را به من تسليم نمايى. و اگر شكّ دارى، داورى انتخاب كن تا بين ما حكم كند.

راوى گويد: نزد امام سجاد رفتم و پيغام محمّد بن حنفيّه را به حضرت، رساندم.
حضرت فرمود: بر گرد و به او بگو: «اى عمو! از خدا بترس و چيزى را كه خدا براى تو قرار نداده، ادّعا نكن. اگر قبول ندارى پس حجر الأسود بين ما حكم كند و او به نفع هر كس كه حكم نمود، او امام است».

ابو خالد مى ‏گويد: جواب حضرت را رساندم و او قبول كرد. و هر دو با هم به مسجد الحرام رفته تا اينكه مقابل حجر الأسود رسيدند. امام فرمود: عموجان! چون تو مسن تر هستى، جلو برو و از او براى امامت خودت گواهى بخواه.
محمّد بن حنفيه پيش رفت، دو ركعت نماز خواند، دعا كرد و از حجر الأسود گواهى خواست، ولى جوابى نشنيد.

بعد از او امام- عليه السّلام- پيش رفت، دو ركعت نماز خواند و فرمود: اى سنگى كه خدا تو را شاهد قرار داده بر كسانى كه به زيارت خانه ‏اش مى ‏آيند، اگر من صاحب امر و امام واجب الاطاعه هستم، گواهى بده تا عمويم بفهمد كه او حقّى در رابطه با امامت ندارد.

پس حجر الأسود به امر خدا با زبان عربى آشكار گفت: «اى محمّد بن على! امامت با على بن حسين است و اطاعت او بر تو و بر جميع بندگان واجب است».

پس در اين هنگام، محمّد بن حنفيه پاى حضرت را بوسيد، و گفت: امامت، حقّ شماست.

و در روايت ديگر چنين آمده است كه: به امر خدا حجر الأسود گفت: اى محمّد بن على! على بن حسين آن حقى است كه در او شك راه پيدا نمى ‏كند و واجب الاطاعه مى‏باشد. به او گوش بسپار و اطاعتش كن
محمّد گفت: شنيديم، شنيديم (اطاعت مى‏كنيم) اى حجّت خدا در زمين و آسمانش

?گويند: اين كار محمّد بن حنفيه براى رفع شكّ از مردم بود و خود او شكّى در امامت حضرت سجاد - عليه السّلام - نداشت

?كافى ج ۱ ص ۳۴۸ حديث ۵

ذکر امام سجاد علیه السلام در سجده، که از جمله اذکار اهل معرفت در سجده آخر نماز  می باشد ?

 ✅ طاووس يمانى گفت: نصف شبى داخل حِجر إسمعيل شدم، ديدم كه حضرت إمام زين العابدين عليه السّلام در سجده است و كلامى را تكرار می كند. چون گوش كردم اين دعا بود:

?إلَهى عُبَيْدُكَ بِفِنآئِكَ، مِسْكينُكَ بِفِنآئِكَ، فَقيرُكَ بِفِنآئِكَ.?
(در بعضى از روايات، علاوه بر سه ? مورد، لفظ «سَائِلُك‏ بِفِنَآئِك»‏ أيضاً موجود است‏)

و بعد از آن هر گونه بلا و ألمى و مرضى كه مرا پيش آمد، چون نماز كردم و سر به سجده نهادم اين كلمات را گفتم، مرا خلاصى و فرجى روى داد.

? و فِناء در لغت به معنى فضاى درِ خانه است. يعنى بنده تو و مسكين تو و محتاج تو، بر درگاه تو منتظر رحمت تو است و چشم عفو و احسان از تو دارد. هر كس اين كلمات را از روى اخلاص بگويد البتّه اثر می كند و هر حاجت كه دارد بر مى ‏آيد.

?? منبع
              روح مجرد  ص ۵۰۷

مثل حبه‌های زغال

کنار منقل بنشین و حبه‌های زغال را خوب تماشا کن!
ببین چه گرمایی! و چه دوامی دارند!
چرا؟ چون با هم‌اند.
اگر با هم نبودند یا به قول معروف صله رحم نداشتند و جدا از یکدیگر می‌سوختند، خیلی زود خاموش می‌شدند، یعنی عمرشان کوتاه می‌شد و هم انرژی و گرمای چندانی نداشتند.
پس بیا پای منقل بنشینیم البته نه مثل بعضی که می‌نشینند و آن کار دیگر می‌کنند؛ نه. بنشینیم درس بیاموزیم، درس با هم بودن.
مگر نه این‌که امام کاظم(عليه السلام) فرمود: از هر چیزی می‌شود چیزی آموخت. پس از منقل هم می‌شود آموخت.
می‌شود آموخت که طول عمر در صله‌ی رحم است.
و می‌شود آموخت که افزایش رزق و روزی در صله‌ی رحم است.
و این همان چیزی است که وجود نازنین سیدالشهداء(عليه السلام) می‌فرمود:مَن سَرَّهُ اَن یُنسِأَ فِی اَجَلِه وَ یزادَ فِی رِزقِه فَلیَصِل رَحِمَه
هر کس خوشحال می‌شود از این‌که در اجلش تأخیر شود، یعنی عمر طولانی پیدا کند مثل همان حبه‌های ذغال، و رزق و روزی‌اش افزایش یابد مثل همان حبه‌های ذغال که به خاطر با هم بودن گرمای بیشتری یافتند، باید صله‌ی رحم کند.
و این یعنی هر کس اهل صله رحم نباشد هم عمرش کوتاه خواهد بود و هم در زندگی دخلش با خرجش نمی‌خواند.
پس دیگر نگو صبح تا شب می‌دوم، اما هشتم گرو نه است. به جای این حرف‌ها، مادرت و پدر پیرت را دریاب و برو به جای دست، پای ایشان را ببوس، دلشان را به دست بیاور، لبخندی به لب‌هاشان بنشان و از آن‌ها بخواه تا برایت دعا کنند.
نشنیدی پیامبر(صلی الله علیه و آله ) می‌فرمود: دعای پدر و مادر در حق فرزند مثل دعای پیامبر در حق امت خویش است؟
نشنیدی آن جوان به محضر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: هر گناهی که بگویی کرده‌ام آیا امید آمرزش برای من خواهد بود؟ و پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: پدر و مادر داری؟ گفت: مادر نه، اما پدر دارم. فرمود: پدرت را دریاب و به او خدمت کن!
البته همین که جوان رفت، فرمود: ای کاش! مادر داشت، چون زودتر نتیجه می‌گرفت.

?? منبع
مثل شاخه های گیلاس محمد رضا رنجبر

برای استجابت،چگونه دعا کنیم؟

✅راوى مى گويد: وقتى كه اعمال عرفات را تمام كردم به ابراهيم پسر شعيب برخوردم و سلام كردم .

? ابراهيم يكى از چشمهايش را از دست داده بود چشم سالمش نيز سخت سرخ بود مثل اينكه لخته خون است.

?گفتم : يك چشمت از بين رفته . به خدا من بر چشم ديگرت مى ترسم ! اگر كمى از گريه خوددارى كنى بهتر است.
?گفت : به خدا سوگند! امروز حتى يك دعا درباره خود نكردم .

✳️گفتم : پس درباره چه كسى دعا كردى !؟ گفت : درباره برادران دينى..

?زيرا از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: هر كس پشت سر برادرش دعا كند خداوند فرشته اى را مامور مى كند كه به او بگويد دو برابر آنچه براى اوخواستى بر تو باد! ✨

♻️بدين جهت خواستم براى برادران دينى خود دعا كنم تا فرشته براى من دعا كند.. چون نمى دانم دعا درباره خودم قبول مى شوديا نه ؟
?اما يقين دارم دعاى فرشته براى من مستجاب خواهد شد

?? منبع
بحارالانوار ج ۴۸ ص ۱۷۲