????????????
اوصاف امام مهدی (عج) از زبان امام رضا (ع)
????????????
او شبیه من و شبیه موسی بن عمران است. هاله هایی از نور او را احاطه کرده که به پرتو قدس درخشیدن گیرد.
? دارای اعتدال اخلاق است و رنگی شاداب دارد. در هیآت بدنی به رسول خدا(ص) شبیه است.
? نشانه اش آن است که (از نظر سن) سالخورده است اما سیمای جوان دارد تا آنجا که بیننده او را چهل ساله یا کمتر می انگارد.
? دیگر از علایم او آن است که با وجود گذشت روزها و شب ها، اصلا پیر نمی شود.
?? منبع
یوم الخلاص ص ۵۱
????????????
قال على (علیه السلام)
????????????
کُلُّ اَمْر ذى بال لَمْ یُذْکَرْ فیهِ اسْمُ اللهِ فَهُوَ اَبْتَرُ هر کار داراى اهمیّتى که بدون یاد خدا آغاز گردد، به سرانجام نمى رسد
?? شرح حدیث ??
یاد خداوند در تمام اعمال و گفتار انسان مؤثّر است و غفلت از آن نتیجه منفى دارد. بر این اساس در این روایت شریف توصیه به ذکر نام الله در هر کارى شده است و روشن است که منظور از بردن نام خدا و آغاز هر کارى به نام او، فقط گفتن بسم الله نیست، بلکه هدف این است که خداوند در تمام اعمال ما حضور داشته باشد، بدین جهت در این روایت، بر خلاف روایات مشابه، به جاى لَمْ یُبْدَأْ جمله «لَمْ یُذْکَرْ» آمده است. که نه تنها در شروع کار، بلکه در ادامه کار هم ذکر الله لازم است.
چگونه خدا را یاد کنیم؟
«ذکر الله» و به یاد خالق و آفریدگار جهان هستى بودن انواعى دارد، برترین آن این است که انسان بداند او وجودى است وابسته، که بدون تکیه بر خداوند، حتّى براى یک لحظه، نمى تواند به زندگى خود ادامه دهد. وابستگى ما انسان ها، بلکه تمام موجودات جهان هستى به خداوند متعال، مانند وابستگى نور چراغ ها به منبع انرژى است که در ابتدا و ادامه نیاز به آن منبع دارد. اگر انسان به این مرحله از یاد خدا برسد و از آن غفلت نکند، بدون شک متحوّل و دگرگون مى گردد و دیگر به هیچ کس جز خدا تکیه نمى کند و امکان ندارد که آلوده به گناه شود; زیرا چنین انسانى همواره خویش را در محضر خدا مى بیند و تمام نعمت ها و در یک جمله هستى اش را از ناحیه او مى داند و روشن است که چنین انسانى هرگز گرفتار معصیت نمى شود. گناهان در لحظه هایى رخ مى دهد که انسان از خدا غافل مى شود انسانى که دائماً به یاد اوست گناه نخواهد کرد.
?? منابع
1⃣ بحار الانوار، جلد ۷۳ صفحه ۳۰۵ و جلد ۸۹ صفحه ۲۴۲
2⃣جامع الصغیر، جلد ۲ صفحه ۲۷۷ حدیث ۶۲۸۴
3⃣مباحث مختلف مربوط به غفلت از جمله عوامل غفلت، عواقب شوم غفلت، نشانه هاى غفلت، راه هاى زدودن غفلت، غفلت مثبت و منفى و دیگر مباحث مربوطه را در کتاب اخلاق در قرآن، جلد دوم، صفحه ۳۲۴ به بعد مطالعه فرمایید.
آثار گناه - عذاب الهی در آخرت ?
?? ومَنْ جَاءَ بِالسَّیئَةِ فَکبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إلَّامَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ??
و هر کس (کار) بدی بیاورد، پس با صورت هایشان در آتش افکنده می شوند! آیا جز (به کیفر) آنچه همواره انجام می دادید، مجازات خواهید شد؟!
? نکته ها و اشاره ها ?
1⃣یکی از روش های تربیتی قرآن آن است که سرنوشت نیکوکاران و بدکاران را در برابر هم به تصویر می کشد تا مردم آنها را ببینند و عبرت بیاموزند و راه صحیح را انتخاب کنند.
2⃣اگر کسی کار بد انجام دهد و توبه نکند و آن را به صحنه ی رستاخیز بیاورد، او را گرفتار آتش می سازد.
3⃣کسانی که کار بدی انجام می دهند، با صورت در آتش افکنده می شوند و این بدترین نوع عذاب است؛ زیرا آنان در هنگام مواجه شدن با حق روبرمی تافتند و از گناه استقبال می کردند.
? آموزه ها و پیام ها ?
1⃣جزای بدکاری دوزخ است (پس بدکار نباشید)
2⃣از فرجام عذاب آلود بدکاران عبرت بگیرید.
?? منبع
تفسیر قرآن مهر جلد پانزدهم، صفحه ۲۴۴
برای اینکه بدانیم ریاکار هستیم یا نه،
حضرت علی(ع) سه معیار به ما داده اند.
?امام علی علیه السلام:
?ریا کار سه علامت دارد:
1⃣ هنگامی که مردم عمل او را ببینند خوشحال و با نشاط می شود.
2⃣ زمانی که تنها باشد و در خلوت بخواهد عبادتی انجام دهد، کسل می شود.
3⃣ دوست دارد که در تمام امورش مورد مدح و ستایش دیگران واقع
شود.
?? منبع
کافی ج ۲ ص ۲۹۵
هشدار امام سجاد علیه السلام مراقب زبان خود باشید
????????????
ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى محمد بن السندى عن على بن الحكم عن ابراهيم بن مهزم الاسدى عن ابى حمزه عن على بن الحسين عليهماالسلام قال : ان لسان ابن ادم يشرف كل يوم على جوارحه فيقول كيف اصبحتهم فيقولون بخير ان تركتنا و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و يقولون انما نثاب بك و نعاقب بك
امام سجاد عليه السلام فرمودند:
همانا زبانِ فرزند آدم هر روز بر اعضا و جوارح انسان ، مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد ؛ آنها جواب مى دهند : اگر ما را رها كنى خوب هستيم ؛
و مى گويند تو را بخدا ، تو را بخدا ، رعايتِ حالِ ما را بكن ؛ او را سوگند داده و مى گويند : اگر ثوابى بدست آوريم از توست و اگر مجازات شويم بخاطر توست
?? منبع
ترجمه عقاب الاعمال ص ۶۰۰
?سه عمل سید وآقای اعمال?
قال رسولُ اللّه(صلی الله علیه و آله) سَيِّدُ الأعمالِ ثَلاثُ خِصالٍ پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) می فرماید
سرورِ كارها سه چيز است
1⃣◀️ إنصافُكَ النّاسَ مِن نَفسِكَ ،
انصاف داشتن با مردم،
2⃣◀️و مُواساتُكَ الأخَ في اللّه ِ عَزَّ و جلَّ،
كمك و همدردى با برادر دينى،
3⃣◀️و ذِكرُ اللّه ِ تَعالى عَلى كُلِّ حالٍ .
و به ياد خداوند متعال بودن در همه حال.
?? منبع
بحار الأنوار ۹۳/۱۵۰/۳
????????????
انتظار راستین و پاداش آن از کلام امام سجاد(علیه السلام)
????????????
امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمودند:
انتظار فرج از برترین اعمال است
و فرمودند:
اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر میباشند، زیرا خدای تبارک و تعالی به آنها آن قدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام در پیش آنها چون زمان حضور شده است. خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ شمشیر بزنند، آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان میباشند
?? منابع
1⃣منتخب الاثر ص ۲۴۴
2⃣ بحارالانوار، ج ۵۲ ص ۱۲۲
3⃣منتخب الاثر، ص ۲۴۴
آثار گناه – تغییر نعمت های الهی ?
?? ذلِک بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یک مُغَیراً نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَی قَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا مَابِأَنْفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ??
این (کیفرها) بدان سبب است که خدا، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی دهد، تا این که آنچه را در خودشان است تغییر دهند؛ و این که خدا، شنوای داناست.
? نکته ها و اشاره ها ?
1⃣در این جا سه قانون الهی وجود دارد: اول آن که خدا نعمت های مادی و معنوی خویش را به همه ی ملت ها می دهد؛ زیرا رحمت او عام است و شامل همه ی افراد می شود؛ و دوم آن که، اگر ملتی از این نعمت ها برای تکامل خویش استفاده کردند و سپاس گزار بودند، نعمتش را پایدار می کند و افزون می سازد؛ و سوم آن که، اگر این نعمت ها وسیله ی سرکشی و ستمکاری مردم شد، آنها را باز پس می گیرد و یا به بلا تبدیل می کند.
2⃣سرنوشت تاریخی انسان ها تابع «جبر تاریخ» و «جبر زمان و محیط» نیست. عامل سازنده ی تاریخ همان دگرگونی هایی است که در روش، اخلاق، فکر و روح انسان و با اراده ی خودش به وجود آمده است. آیه ی فوق برترین قانون حیات انسان ها را بیان می کند و آن این که «گرداننده ی اصلی تاریخ خود انسان و حالات و صفات درونی اوست.»
3⃣در حدیثی از امام صادق علیه السلام حکایت شده که فرمودند:
خدا هیچ نعمتی را که به بنده ای بخشیده از او نمی گیرد مگر این که گناهی کند که به خاطر آن مستحقّ سلب آن نعمت شود.
و در حدیثی دیگری حکایت شده است:
هیچ چیز همانند ستم، نعمت های الهی را تغییر نمی دهد؛ چون خدا ناله ی مظلوم را می شنود.
? آموزه ها و پیام ها ?
1⃣سبب دگرگونی و زوال نعمت ها از ناحیه ی شماست، و گر نه مواهب الهی زوال ناپذیر است.
2⃣علل بدبختی ملت ها را در تغییرات منفی درون آنها جست وجو کنید.
3⃣سرنوشت ملت ها به دست خود آنها، و سعادت و شقاوت آنها در گرو تحوّلات درونی آنهاست.
4⃣تحوّل درونی افراد، جامعه را از درون متحوّل می سازد و این تحوّل ها زمینه ساز انقلاب و تحوّل در نعمت هاست.
5⃣خدا از اعمال و افکار شما آگاه است و اگر تغییر منفی ببیند، به تناسب، نعمت هایش را تغییر می دهد.
?? منبع
تفسیر قرآن مهر جلد هشتم، صفحه ۱۰۵
شیوه بندگی امام سجاد سلام الله علیه
?عنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ علیه السلام:
إِنَّ أَبِي عَلِيَ بْنَ الْحُسَيْنِ علیه السلام مَا ذَكَرَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا سُجُودٌ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا دَفَعَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ سُوءً يَخْشَاهُ أَوْ كَيْدَ كَائِدٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا فَرَغَ مِنْ صَلَاةٍ مَفْرُوضَةٍ إِلَّا سَجَدَ، وَ لَا وُفِّقَ لِإِصْلَاحٍ بَيْنَ اثْنَيْنِ إِلَّا سَجَدَ، وَ كَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِي جَمِيعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ، فَسُمِّيَ السَّجَّادَ لِذَلِك
?? منبع
علل الشرائع، ج ۱ ص ۲۳۳
?جابر بن يزيد جعفى از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود:
? پدرم على بن الحسين عليه السّلام نعمتى از نعمت هاى خدا را یاد نمی کرد، مگر آن كه سجده می کرد؛
? آيه اى از آيات كتاب خدای عزّ و جلّ را كه در آن بحث سجده بود، قرائت نمى كرد، مگر آن كه به سجده مى رفت؛
?خداوند متعال از آن حضرت، امر بدى را كه آن حضرت از آن خوف داشت، يا كيد و حيله حيله گرى را دفع نمى فرمود، مگر آن كه (به شكرانه اش) سجده مى کرد؛
? از نمازش فارغ نمی شد، مگر آن که سجده می کرد
?به اصلاح بین دو نفر (که اختلاف داشتند)، توفیق نمی یافت، مگر آن که سجده می کرد.
? اثر سجده در تمام مواضع سجود آن حضرت ظاهر و آشكار بود، لذا آن حضرت، به سجّاد موسوم گشت
?گواهی حجر الاسود بر امامت امام سجاد علیه السلام
?ابو خالد كابلى مى گويد:
بعد از شهادت امام حسين- عليه السّلام- و برگشتن امام سجاد- عليه السّلام- به مدينه طيبه، ما، در مكّه بوديم. محمّد بن حنفيّه به من گفت: نزد على بن حسين برو و از طرف من به او بگو كه:
من بعد از برادرانم امام حسن و امام حسين- عليهما السّلام-، بزرگترين اولاد امير المؤمنين على- عليه السّلام- هستم و براى امامت شايسته تر می باشم. پس سزاوار است كه امامت را به من تسليم نمايى. و اگر شكّ دارى، داورى انتخاب كن تا بين ما حكم كند.
راوى گويد: نزد امام سجاد رفتم و پيغام محمّد بن حنفيّه را به حضرت، رساندم.
حضرت فرمود: بر گرد و به او بگو: «اى عمو! از خدا بترس و چيزى را كه خدا براى تو قرار نداده، ادّعا نكن. اگر قبول ندارى پس حجر الأسود بين ما حكم كند و او به نفع هر كس كه حكم نمود، او امام است».
ابو خالد مى گويد: جواب حضرت را رساندم و او قبول كرد. و هر دو با هم به مسجد الحرام رفته تا اينكه مقابل حجر الأسود رسيدند. امام فرمود: عموجان! چون تو مسن تر هستى، جلو برو و از او براى امامت خودت گواهى بخواه.
محمّد بن حنفيه پيش رفت، دو ركعت نماز خواند، دعا كرد و از حجر الأسود گواهى خواست، ولى جوابى نشنيد.
بعد از او امام- عليه السّلام- پيش رفت، دو ركعت نماز خواند و فرمود: اى سنگى كه خدا تو را شاهد قرار داده بر كسانى كه به زيارت خانه اش مى آيند، اگر من صاحب امر و امام واجب الاطاعه هستم، گواهى بده تا عمويم بفهمد كه او حقّى در رابطه با امامت ندارد.
پس حجر الأسود به امر خدا با زبان عربى آشكار گفت: «اى محمّد بن على! امامت با على بن حسين است و اطاعت او بر تو و بر جميع بندگان واجب است».
پس در اين هنگام، محمّد بن حنفيه پاى حضرت را بوسيد، و گفت: امامت، حقّ شماست.
و در روايت ديگر چنين آمده است كه: به امر خدا حجر الأسود گفت: اى محمّد بن على! على بن حسين آن حقى است كه در او شك راه پيدا نمى كند و واجب الاطاعه مىباشد. به او گوش بسپار و اطاعتش كن
محمّد گفت: شنيديم، شنيديم (اطاعت مىكنيم) اى حجّت خدا در زمين و آسمانش
?گويند: اين كار محمّد بن حنفيه براى رفع شكّ از مردم بود و خود او شكّى در امامت حضرت سجاد - عليه السّلام - نداشت
?كافى ج ۱ ص ۳۴۸ حديث ۵