برخورد منطقی با مرگ

✳️از ابان بن تغلب روایت شده که گوید: زنی را دیدم که پسرش مرد. برخاست چشمش را بست و او را پوشاند و گفت:

?«جزع و گریه چه فایده دارد؟ آنچه را پدرت چشید، تو هم چشیدی و مادرت بعد از تو خواهد چشید. بزرگترین راحت‎ها برای انسان خواب است و خواب برادر مرگ است. چه فرق می‎کند در رختخواب بخوابی یا جای دیگر؟

?اگر اهل بهشت باشی مرگ به حال تو ضرر ندارد و اگر اهل آتشی? زندگی به حال تو فایده ندارد.

?اگر مرگ بهترین چیزها نبود خداوند پیغمبر خود را نمی‎میراند و ابلیس را زنده نمی‎گذاشت…

?? منبع
کتاب هزار و یک نکته ، ج ۱ و ۲، ص ۷۹۶

داستانک ??
ابووائل مي گويد : من و رفيقم بر سلمان وارد شديم . سلمان فرمود : اگر پيامبر صلي الله عليه و آله از تكلف براي ميهمان نهي نكرده بود خود را به زحمت افكنده و طعام خوبي براي شما تهيه مي كردم.
مقداري نان و نمك حاضر كرد. رفيقم گفت  اگر با اين نمك قدري سبزي هم بود بهتر بود
سلمان آفتابه خود را گرو گذاشت و مقداري سبزي خريد.
پس از صرف غذا رفيقم در مقام شكر خدا گفت
الْحَمْدُ للَّهِ الَّذي قَنَّعَنَا بِمَا رَزَقَنَا خدا را حمد مي كنم كه ما را به آنچه داده قانع گردانيده است.
سلمان فرمود : اگر قانع بودي آفتابه ام به گرو نمي رفت
البته اين حكايت با مختصري اختلاف كه آن شخص ابوذر بوده و بجاي سبزي نعناع بود ، نيز نقل شده است

?? منبع
پيغمبر و ياران ۲۰۶/۳

امام علي عليه السّلام فرمودندالْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا یَنْفَدُ؛قناعت ثروتی است پایان ناپذیر.

?? منبع
    نهج البلاغه، حکمت ۵۴

امام علي عليه السّلام فرمودند: اَطیبُ العَیشِ القَناعَةُ؛
خوش ترین زندگى، زندگى با قناعت است.

حدیث قناعت
????????????

امام علي عليه السّلام فرمودند مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکفافِ فَقَدِ انتَظَـمَ الرّاحَةَ وَ تَبَوَّاَ خَفضَ الدَّعَةِ
هر کس به اندازه اى که او را کفایت مى  کند، قناعت کند، به آسایش و نظم مى  رسد و در آسودگى و رفاه منزل مى  گیرد

?? منبع
      نهج البلاغه، حکمت ۳۷۱ 

همراه با رسول خدا به استقبال ماه رمضان می رویم
????????????

فراز 3⃣

امیرالمومنین علیه السلام فرمود : خطبه خواند برای ما روزی در آستانهء ماه رمضان حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله ، پس فرمود :

…و نگاه دارید زبانهاے خود را از آنچہ نباید گفت ؛ و بپوشید دیدہ هاے خود را از آنچہ حلال نیست ، شما را نظر کردن بہ سوے آن ؛
و بازدارید گوشهاے خود را از آنچہ حلال نیست شما را شنیدن آن ؛ و مہربانے کنید با یتیمان مردم تا مہربانے کنند بعد از شما با یتیمان شما
و بازگشت کنید به سوے خدا از گناهان خود و بلند کنید دستہاے خود را با دعا در اوقات نمازهاے خود ، زیرا که وقت نمازها بہترین ساعت هاست

?? منبع
       مفاتیح الجنان

مثل شیر مادر

شیر مادر برای بچه تا یک زمانی سودمند است و زمینه‌ی رشد و استعداد او را فراهم می‌کند، ولی از یک زمانی به بعد باید او را از شیر گرفت و گرنه زیان‌بار است و آثار معکوس دارد. این را مادرها خوب می‌فهمند، اما بچه‌ها نه! و برای همین هم شیون و فریاد می‌کنند، ولی مادرها با وجود این‌که کانون مهر و محبت‌اند، به فریاد و ناله‌ی آن‌ها اهمیت نمی‌دهند.
خداوند هم نسبت به ما همین‌طور است. نعمت‌هایی مثل سلامت و آرامش به ما می‌دهد، که تا یک زمانی برای ما خوب و مایه سعادت است؛ ولی از یک مقطعی به بعد زیان‌بار و خطرناک است، از این‌رو آن‌ها را از ما می‌گیرد. ولی یادمان باشد؛ می‌گیرد تا بیشتر بدهد. همانطور که یک مادرغذایی به نام شیر را می‌گیرد تا سفره‌ای از غذا‌های متنوع پیش روی فرزند خود بگشاید.

?? منبع
مثل شاخه های گیلاس محمد رضا رنجبر

فاسئلوا الله ربکم بنیات صادقه وقلوب طاهره ان یوفقکم لصیامه و تلاوة کتابه
درباره شرافت و فضیلت روزه ماه مبارک رمضان ، در روزهاى گذشته ، مطالبى را بیان کردم و اینک مى خواهم درباره ثواب قرائت قرآن ، سخن بگویم .
روایات زیادى در فضیلت قرآن و عظمت و ثواب قرائت ، آن نقل شده از جمله روایات مفصلى از امام حسن عسکرى از پدرانش از امیرالمؤ منین علیه السلام از رسول الله صلى الله علیه و آله نقل شده است که :
علیکم بالقران فانه الشفاء النافع … و اتلوه فان الله یاءجرکم على تلاوته بکل حرف عشر حسنات اما انى لااقول (الم ) حرف ولکن الالف عشر و اللاءم عشر، و المیم عشر
رسول خدا فرمود: بر شما باد تمسک به قرآن ، زیرا قرآن ، شفاى کامل هر دردى است و نیز فرمود: بر شما باد تلاوت قرآن ، به درستى که خداى متعال به هر حرفى که تلاوت کنید، ده حسنه به شما پاداش مى دهد. آگاه باشید نمى گویم (الم ) یک حرف است بلکه براى قرائت الف ، ده حسنه و براى لام ده ، حسنه و براى میم ده حسنه به شما پاداش مى دهد.

و در روایت دیگرى از امالى صدوق از مفضل از امام صادق علیه السلام چنین نقل شده :
… علیکم بتلاوة القرآن فان درجات الجنة على عدد آیات القرآن فاذا کان یوم القیامة یقال لقارى ء القرآن اقراء و ارق فکلما قراء آیة یرقى درجة
بر شما باد تلاوت قرآن ، به درستى که درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است هنگامى که روز قیامت مى شود به قارى قرآن گفته مى شود: قرآن بخوان و درجه درجه بالا برو. پس هر چه از آیات قرآن قرائت مى کند، یک درجه بالاتر مى رود.

در روایت دیگرى فضیل از امام صادق علیه السلام چنین نقل میکند:
ان الذى یعالج القرآن لیحفظه بمشقة منه و قلة حفظه له اجران و قال : ما یمینع التاجر منکم المشغول فى سوقه اذا رجع الى منزله ان لاینام حتى یقراء سورة من القرآن فیکتب له مکان کل آیة یقرئها عشر حسنات و یمحى عنه عشر سیئات
امام صادق علیه السلام فرمود: همانا کسى که زحمت کشد تا قرآن را با مشقت حفظ کند دو پاداش دارد. بعد فرمود: چه مانعى دارد هر کدام از شما که از سر کار به خانه برگشت و از بازار آمد، نخوابد تا این که یک سوره از قرآن را تلاوت کند که براى او نوشته مى شود به جاى هر آیه اى که مى خوانده ، ده حسنه و محو شود از گناهان او، ده سیئه .

اما ثواب قرائت قرآن ، در ماه رمضان همانگونه که در جلسه دوم گفتیم ، چند برابر مى شود. رسول اکرم صلى الله علیه و آله در همین خطبه شریفه مى فرماید:
و من تلافیه آیة من القرآن کان له مثل اجر من ختم القرآن فى غیره من الشهور
هر کس در این ماه یک آیه از قرآن را تلاوت کند؛ ثواب ختم تمام قرآن را در غیر از این ماه خواهد برد و شاید در جلسات بعد نیز تفضیل بیشترى عرض نمایم .
نکته : لازم است یادآورى کنیم که ما هر چه داریم از برکت قرآن و عترت است و همیشه این مهم را به خاطر بسپاریم که رسول اکرم صلى الله علیه و آله در آن روایتى که متواتر بین شیعه و سنى است فرموده است : من دو چیز گرانبها در میان شما مى گذارم : یکى قرآن و دیگرى ، عترت من - اهل بیتم . بحمد الله و المنة ما شیعیان به اهل بیت آن حضرت تمسک داریم و مدرک تمام احکام اسلامى مان رفتار و گفتار آن بزرگواران است همچنین تمسک حقیقى به قرآن ، از آن ما است .

فان الشقى من حرم  غفران الله فى هذا الشهر العظیم، بدبخت به تمام معنى کسى است که در این ماه بزرگ از رحمت و غفران خدا محروم گردد.
شیخ بهائى رحمة الله در کتاب اربعین خود، درباره این قسمت از روایت که فرمود: فان الشقى من حرم غفران الله فى هذا الشهر العظیم مى فرماید:

چون اسم ان داراى الف و لام است از جمله حصر استفاده مى شود؛ یعنى : شقى و بدبخت ، فقط کسى است که در این ماه از رحمت خدا محروم باشد (خواه این که الف و لام براى جنس باشد یا الف و لام استغراق باشد) و این ، براى اهمیت و مبالغه در شقاوت و بدبختى چنین کسى است و کنایه از این است که شدت شقاوت او، به حدى است که گویا غیر از او هیچ کس شقى و بدبخت نیست و تمام شقاوت ها و بدبختى ها و بى سعادت ها در او جمع است در واقع ، چنین کسى به تمام معنا بدبخت است و همه بدبختى ها در او جمع شده ؛ چون وقتى ماه ، ماه خدا و ماه مغفرت و رحمت باشد، سفره انعام الهى براى همه گسترده است و هر کس خود را از آن محروم کند و به طرف خدا نیاید، بدبخت است و هیچ امیدى براى هدایت و سعادت او نمى باشد.

در بحارالانوار، از مجالس شیخ طوسى از هشام بن حکم از امام صادق علیه السلام چنین نقل مى شود:
قال : من لم یغفر له فى شهر رمضان ، ما یغفر له الى قابل الا ان یشهد عرفة  کسى که آنچنان بدبخت باشد که در ماه مبارک رمضان گناهانش آمرزیده نشود؛ دیگر گناهان او آمرزیده نخواهد شد تا سال آینده ؛ مگر آنکه حاضر شود در روز عرفه در صحراى عرفات (که آن هم عالمى دارد).
اى روبهک ! چرا ننشستى به جاى خویش ؟ با شیر پنجه کردى و دیدى سزاى خویش

????????????
خلوص نیت در عبادات
????????????
قال رسول الله صلى الله علیه و آله
فاساءلوا الله ربکم بنیات صادقة و قلوب طاهرة ان یوفقکم لصیامه و تلاوة کتابه فان الشقى من حرم غفران الله فى هذاالشهر العظیم
از خداى متعال مى خواهیم که نیت خالص ، و صادق و دل پاک به ما حرمت کند. مى دانیم که روح عبادت خلوص نیت است ، ان الدین عند الله الدین الخالص ، آگاه باشید، که خدا دین خالص و عارى از غل و غش و ریا مى پسندد.

امیرالمؤ منین علیه السلام در دعاى کمیل مى فرماید:
و هب لى الجد فى خشیتک و الدوام فى الاتصال بخدمتک حتى اسرح الیک فى میادین السابقین و اسرع الیک فى المبادرین و اشتاق الى قربک فى المشتاقین و ادنو منک دنواالمخلصین و اخافک مخافة الموقنین و اجتمع فى جوارک مع المؤ منین
خدایا! آنچنان جدیت و کوشش در راه خوف و خشیت خود به من عطا کن ، تا در اثر آن ، تقرب و نزدیکى مخلصین را به تو به دست آورم و همانند افراد به یقین رسیده از ذات احدیت تو ترسان باشم

آیات قرآن ، و روایات معصومین ، درباره خلوص نیست ، معرکه کرده است . پر واضح است ، هر قدر خلوص در عبادت بیشتر باشد، ثواب و پاداش بیشتر است و هر قدر غرض و مرض و ریا در کار عبادت باشد، ثواب و نتیجه و بازدهى ، عبادت کمتر خواهد بود.

قل ان صلاتى و نسکى و محیاى و مماتى لله رب العالمین بگو اى رسول ما! حقا که نماز من ، عبادت من (یا قربانى در حج من ) زندگى من و مردن من - تمام - فقط و فقط براى خداى تعالى است و بس . خواست من خواست او است . اگر او بخواهد زنده باشم ، من نیز همان را مى خواهم و اگر او بخواهم بمیرد، من نیز همان را مى پسندم ، هر چه آن خسرو کند شیرین بود.

در مجمع البیان چنین آمده است

قال مجاهد: جاء رجل الى النبى صلى الله علیه و آله فقال انى اتصدق و اصل الرحم و لااصنع ذلک الا لله فیذکر ذلک منى واحمد علیه فیسرنى ذلک و اعجب به فسکت رسول الله صلى الله علیه و آله و لم یقل شیئا فنزل قوله تعالى (قل انما انا بشر مثلکم یوحى الى انما الهکم اله واحد فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعبادة ربه احدا.
مردى خدمت حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله رسید و عرض کرد: من چه بسیار صدقه به فقیر مى دهم و صله رحم به جا مى آورم و این کارها را جز براى خدا به هدف دیگرى انجام نمى دهم ؛ لیکن بعدها که گفت و گو مى شود و از من تعریف مى کنند، خوشحال مى شوم و افتخار مى کنم در این هنگام رسول خدا صلى الله علیه و آله ساکت شد و چیزى نگفت پس آیه نازل شد: بگو اى رسول گرامى اسلام ! من هم مثل شما یکى از افراد بشر هستم ؛ تنها امتیاز من این است که بر من وحى نازل وحى مى شود. آگاه باشید؟ پروردگار شما یکى است پس هر کس آرزوى لقاى پروردگارش را دارد، باید عمل صالح انجام دهد و هیچ احدى را در عبارت براى خدا شریک قرار ندهد.

سپس از ابن عباس روایتى نقل میکند مبنى بر این که منظور آیه شریفه شرک در عبادت است نه شرک در عقیده توحید؛ چون فرمود: (و لا یشرک بعبادة ربه احدا) و نفرمود و لا یشرک بربه احدا

ظاهرا در پاسخ آن مرد، همین آیه شریفه را فرمود؛ یعنى اصل عمل انسان خشنود شدن از تمجید دیگران ، باطل نمى شود، ولى سعى کنید هیچ احدى را شریک در عبادت براى خدا قرار ندهید.

درباره این موضوع ، در بحارالانوار، از عدة الداعى چنین نقل شده که

حضرت عیسى علیه السلام به حواریین مى فرمود:
هر کدام از شما روزه که گرفتید، موهاى سر و صورت را روغن مالى کنید، تا شاداب شوید. و لب هاى خود را را با روغن زیتون بمالید، تا معلوم نباشد که روزه هستید. وقتى صدقه مى دهید با دست راست ، مواظب باشید، که حتى دست چپ شما خبردار نشود و وقتى نماز مى خوانید پرده اطاق را بیندازید. (تا کسى شما را نبیند) زیرا خداوند خود تعریف و ثنا را تقسیم مى کند؛ مانند تقسیم رزق

و از مجالس شیخ طوسى (ره ) از فضیل بن یسار از ابى جعفر علیه السلام چنین نقل شده است

قال رسول الله صلى الله علیه و آله : قال الله عزوجل ، الصوم لى و انا جزى به ؛

روزه براى من است و من خود پاداش آن را خواهم داد (البته این ترجمه در صورتى است که اجزى را به صیغه معلوم بخوانیم ولى بعضى اجزبى به صیغه مجهول خوانده اند؛ یعنى من خودم پاداش روزه هستم اگر این معنى درست باشد معرکه مى کند؛ یعنى چون روزه به خاطر من و براى من است من خود پاداش روزه دار هستم . ملاقات خدا و تقرب به ذات او، خود پاداش و ثواب روزه است

مداومت بر وضوگرفتن و جذب رزق و روزی

✳️شخصی به حضرت محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) از فقر و بی پولی شکایت کرد و عرض نمود یا رسول الله بی چیزم فقیرم

 ?حضرت فرمودند بر وضو مداومت کن تا روزیت زیاد شود

?این یک قرارداد نیست، یک معادله حقیقی است
⚡️ یعنی عالم به گونه ای است که وقتی شما دائما با وضو هستید، اجزای عالم به سمت افزایش روزی تو سوق داده می شوند

?? منبع
برگرفته از سخنرانیهای دکتر سیدحسن عاملی

? یاری در کارها را از خدا بخواهید ?

?? و قُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنْک سُلْطناً نِّصِیراً  ??

و بگو: «پروردگارا، مرا (در هر کار،) با ورودی صادقانه وارد کن، و با خروجی صادقانه خارج ساز؛ و از نزدت برای من تسلّطی یاری بخش، قرار ده.»

? نکته ها و اشاره ها ?

1⃣ لازم است پایه ی اصلی هر کاری بر صداقت، راستی و درستی باشد و این خط تا پایان کار حفظ شود تا پیروزی به بار آورد و گرنه اگر ورود به کار بر اساس دروغ و نیرنگ باشد و یا راستی تا پایان ادامه نیابد، در نهایت سبب شکست می شود.
2⃣در این آیه اشاره شده که پیامبر صلی الله علیه و آله و هر انسان دیگری نیازمند امداد الهی در کارهاست و امداد الهی شامل دلایل و منطق نیرومند، دوستان جانباز، اراده ی قوی، فکر روشن و سلطه ی الهی است. آری؛ این تکیه بر خدا و قطع وابستگی از غیر خداست که نیرویی معنوی به انسان می بخشد و او را در کارها پیروز می کند.

? آموزه ها و پیام ها ?

1⃣ لازم است خط اصلی مسلمانان از آغاز تا فرجام کارها بر اساس صداقت و درستی باشد.
2⃣ راستی، پایداری صادقانه، تسلّط و یاری در کارها را از خدا بخواهید که این ها عوامل پیروزی است

?? منبع
 تفسیر قرآن مهر، جلد سوم، صفحه ۳۸۹