از هر گذري كه رد مي شديم بوي عطر چاي صلواتي فضا را پر كرده بود.هركس به وسعش چادري برپا كرده بود و سه چهارتا جوان سيني به دست دنبال اين ماشين و اون عابر به راه ميفتند و نذري تعارف ميكردند.

صداي مداحي و رو.ضه كه تا پاسي از شب فضاي محله را پر ميكرد.

بچه ها ي كوچيك تر عشقشون اين بود كه لباس مشكيشون را با كدام شلوار ست كنند و برند هيئت و زنجير بزنند.?

دخترهاي نقلي چادر مشكي به سر دنبال ماماناشون توصف هاي عزاداري و روضه?

اشك هاي پاي منبر و خيل جمعيت و زيارت عاشورا?

چه روز هاي قشنگي بود كه فكر نمي كرديم بشه خاطره!!!!!!!!!!

البته بعضي خاطرات بر ميگرده.ولي گاهي سلب توفيق ميشه كه قدر داشته هامون را بدونيم.

شايد اگه يه روزي بهتون مي گفتن اين روز را نخواهيد داشت باورتون نمي شد.

قدر داشته هامون را بدونيم.

  يادش بخير محرم و نذري و عطر چايي صلواتي مدرسه /

کرونا با همه زشتی‌ها و بی‌رحمی‌هایش اما، جلوه‌های زیبایی از انسانیت را به تصویر کشیده و درس‌ مروت و جوانمردی را به همگان آموخت.

بانوی جوان طلبه‌ای را به روستاهای دورافتاده استان مرکزی کشاند تا با جثه نحیف و لاغرش فوت شدگان کرونایی را غسل داده و کفن کند و ثواب آن را نثار روح شهید سلیمانی کند.

 فایزه یادگاری، بانوی جوان و طلبه اراکی است که این روزها برای لبیک‌گویی به فرمان آقا لباس رزم برتن کرده در جنگ با کرونا مردانه می‌جنگد، نه ترسی در دل دارد و نه وحشتی جانش را می‌خورد، همچون کوه در برابر وسوسه‌ رهاکردن سنگر خدمت ایستاده و همچون خورشید بر خانه‌های سرد و بی‌روح آنهایی که عزیزشان را از دست داده‌اند، گرما می‌بخشد.

این بانوی جوان که درسش را به خوبی آموخته، می‌داند این روزها وطنش همچون کودکی نوزاد به کمک و یاری انسان‌های پاک‌سیرت، سخت محتاج است، یکی باید مرهمی باشد بر دردهای بی‌درمان بی‌پدری، یکی مرهمی باشد بر درد تنهایی و یکی هم مرهمی باشد بر درد نداری، او که دارد می‌بخشد و او که کاری از دستش برمی‌آید دستی می‌گیرد و دست دیگرش را در دست خدا می‌گذارد، یک نفر با اختصاص حقوق و پس اندازش برای بیماران کرونایی، یک نفر با برگزاری مراسم روضه برای خانواده‌های فوت شدگان کرونایی، یک نفر با نذر رساندن مطالبات صنفی یک هزار کارگر به گوش مسوولان، یک نفر با هزینه‌کرد پس‌انداز سفر خانواده برای زوج‌های جوان بی‌بضاعت، یک نفر با ضدعفونی کردن مساجد، یک نفر با اختصاص درآمدش به برگزاری کلاس‌های آموزش قرآن و مباحث دینی، یک نفر با بخشیدن اجاره خانه و مغازه، یک نفر به پخت نان رایگان و یک نفر با تقدیم جان برای درمان بیماران کرونایی پا به عرصه خدمت‌رسانی گذاشته و به نوعی در کمک مومنانه  مشارکت دارد.

خانم یادگاری نیز این روزها در لبیک‌گویی به فرمان مقتدایش در صحنه حاضر شده و با غسل بیماران کرونایی و برگزاری روضه برای آنها در این امر خیر مشارکت دارد.

 ادامه مصاحبه را در لينك زير بخوانيد

https://www.farsnews.ir/markazi/news/13990528001107/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C-%D8%B7%D9%84%D8%A8%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AB%D9%88%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%85%D9%88%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%87

درسته كرونا اومد و زد به حال همه ما و تمام مراسمات شادي و مولوديه و روضه و اعتكاف و … را ازمون گرفت.

اما اين هنر ماست كه بتونيم دين را با زبان ديگر عرضه كنيم و مثل هر سال محرم با شور و نوا برگزار بشه.

جلوتر از حرف ولي نميريم و وقتي اقا ميگه بر اساس دستورات بهداشتي ميگيم چشم

و ميگيم چشم امسال هم محرم داريم شايد تجمع نباشه و مثل هر سال دسته عزا و روضه نباشه اما تكليف كه داريم صداي روضه شبانه كه از محفل خانوادگيمون بلند هست.پارچه عزا و سياه بر سر در خانه مان كه هست وفضاي و مجازي كه نگو ………….نهضت ادامه دارد

گوش كنيد  سخنان استاد پناهيان را

با اصرار گوشه چادر را گرفته بود و التماس مي كرد آدامس بخرم.

كارت پول همراهم بود و پول خرد نداشتم.

گفتم پول همراهم نيست .كارتخوانش را در آورد گفت بفرما!!!!!!!!!!!!!!!!!

فكر كرديد مي خوام جمله احساسي بگم.

خخخخخخخخخخخخخخخخخ

حال جهان و اهل جهان زار و مُضطر است
دیروز بد گذشته و امروز بدتر است

مجبور گشته ایم به دوری ز یکدگر
این صحنه یادآور غوغای محشر است

آنجا که هیچکس به کسی نیست و فقط
امّیدمان به احمد و زهرا و حیدر است

باید گذشت از کرونا با توسّلات
این کار از تمامی افعال بهتر است

این امتحان ماست به درگاه اهلبیت
این امتحان برای تمامی کشور است

این کشوری که پُر شده از موسوی نَسَب
هرچه که دارد از برکات همین در است

ال قصه!،

هرکس نگاه داشت در این روز احترام
(فردا کنار فاطمه با آبروتر است)

امروز داشتم داخل وبلاگ ها جستجو میکردم.یه سری به وبلاگ های قدیمی البته نه خیلی قدیمی زدم.دوستان مجازی که شاید تا سال پیش صدر نشین این وادی مجازی بودن و لی الان…………………..چند بار هم تا حالا جسارت کردم و از این دست پیام ها گذاشتم.

دلم تنگ شد واسه دوستام.وبلاگ هایی که مدت هاست وبلاگشون فعال نیست.از نوشته های قشنگ و خودمونی و سادشون خبری نیست.نمی خوام نا امیدتون کنم و بگم وبلاگ ها مرده اند.سوالم اینه چرا وبلاگ های عالی و خودمونی قبل خاموشند؟؟؟؟

دلم می خواست نظر تون را بدونم چی شده که اینطور شده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

گفتگوی خوبی بود.سوالات جالبی مطرح شد-همه گیرشون رو آقایون بودخخخخخخخخخخخخخخ

همه هم از عملکرد دولت در ایجاد رفاهیات برای قشرمذهبی ناراضی بودن