لقمان حکیم
ای پسرم!
مبادا که خروس از تو زرنگ تر باشد!
که وقت سحر برخیزد و استغفار کند
در حالی که تو در خواب باشی!
مستدرک الوسایل
حضرت رسول صل الله علیه و اله فرمودند : صدقه بر چهار قسم است :
اول : یک صدقه ده برابر حساب شود و آن صدقه ایست که به فقرا و مساکین دهند که تندرست باشند
دوم : یک صدقه به هفتاد برابر حساب می شود و آن صدقه ایست که به درویش یا مریض دهند
سوم : یک صدقه به هفتصد برابر حساب می شود و آن صدقه ای است که به عالم فقیر پرهیزکار بدهند
چهارم : یک صدقه به هفتصد هزار حساب می شود و آن صدقه ای است که به فقیران عیال وار وضعیفان بی کس و کار دهند که مستحق آن باشند
کلیات جامع التمثیل
امام جعفر صادق (علیه السلام)فرمودند
دو مرد وارد مسجد شدند، یکی از آنها عابد بود و دیگری گنهکار
وقتی که از مسجد بیرون آمدند،
مرد گنهکار، مؤمن راستین بیرون آمد
ولی مرد عابد، فاسق و گنهکار بیرون آمد!
از این رو که عابد وقتی وارد مسجد شد، به عبادت خود می بالید و در اندیشه خود به عبادتش مغرور بود، ولی گنهکار در فکر پشیمانی از گناه و طلب آمرزش گناهانش از خدا بود.
خداوند به حضرت داود (ع) خطاب کرد:
(بشر المذنبین و انذر الصدیقین)
[گناهکاران را مژده بده و درستکاران راستگو را بترسان]
حضرت داود (ع) عرض کرد:
چگونه گناهکاران را مژده بدهم و درستکاران را بترسانم
خداوند فرمود:
به گناهکاران مژده بده که من پذیرای توبه و بخشنده گناه هستم و درستکاران را بترسان که به اعمال خود، مغرور و خودبین نشوند.
زیرا بنده ای نیست که او را به پای حسابرسی بکشم، مگر اینکه بر اثر ناخالصی های عبادتش به هلاکت بیفتد
اصول کافی
امام صادق علیه السلام فرمودند:
فرد زناکار ، شش مجازات دارد :
سه تا در دنیا و سه تا در آخرت
اما در دنیا
نور سیمای او را از بین می برد
برکت از زندگی او می رود و فقیر میشود
عمر او کوتاه می شود و زود می میرد
اما در آخرت
گرفتار خشم خداوند میشود
در نامه عملش جز بدی و گناه نیست
ودر جهنم عذاب جاوید نصیبش میشود
ثواب الاعمال عقاب الاعمال
روایت شده از امام صادق علیه السلام که رسول خدا فرمودند :
خدای تبارک و تعالی می فرمایند:
هیچ بنده گنهکاری را وارد بهشت نمےکنم ، مگر اینکه:
او را به مرض و بیماری مبتلا مےکنم تا کفاره گناهانش باشد
و اگر گناهانش با آن بیماری پاک نشد و زیادتر از آن بود ،
کسی را بر او مسلط مےکنم که بر او ظلم کند تا کفاره گناهانش باشد،
رزق و روزی اش را کم مےکنم تا کفاره گناهانش باشد
و اگر این نیز برای کفاره گناهانش کافی نبود
جان گرفتن او را سخت مےکنم
و یا در قبر بر او سخت مےگیرم، تا وقتی که بدون هیچ گناهی نزد من آید و او را وارد بهشت ڪنم ،
و اما کسی را که مےخواهم وارد جهنم کنم:
او را صحیح و سالم مےگذارم ،
و رزق و روزی اش را زیاد مى کنم
و جان دادن او را آسان می گردانم
تا وقتیکه نزد من آید ، هیچ حسنه ای نداشته باشد
و در همان وقت او را وارد جهنم کنم
مسندالرسول ج۱ برگرفته شده از بحارالانوار
روزی فردی (معاند) آمد خدمت امام صادق (علیه السلام) و به ایشان عرض کرد:
اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند ، عاقبتش چگونه خواهد بود؟
امام (علیه السلام) در پاسخ به وی فرمودند:
خداوند به او یک بیماری عطا می‌نماید تا سختی‌های آن بیماری کفارۀ گناهانش شود.
آن مرد دو مرتبه پرسید :
اگر مریض نشد چه ؟
امام (علیه السلام) مجدد فرمودند:
خداوند به او همسایه‌ای بد میدهد تا او را اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه، کفارۀ گناهانش شود.
آن مرد گفت :
اگر همسایۀ بد نصیبش نشد چه ؟
امام (علیه السلام) فرمودند :
خداوند به او دوست بدی میدهد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد ، کفارۀ گناهان دوست ما باشد.
آن مرد گفت :
اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه ؟!
امام (علیه السلام) فرمودند :
خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزارهای آن همسر بد ، کفارۀ گناهانش شود.
آن مرد گفت :
اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه ؟
امام (علیه السلام) فرمودند :
خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می‌فرماید.
باز هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت:
و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟
امام (علیه السلام) فرمودند :
«به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد »
پس چه زیباست بگوییم :اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
?(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية
حضرت امیر علیه‌السلام بعد از توصیه فرزند خود به بی‌اعتنایی نسبت به حرف مردم، می‌فرماید:
تو چه توقعی از مردم داری؟!
مردم این‌گونه‌اند که؛
اگر تو انسان عالمی باشی، به تو حسد می‌برند و برای اینکه تو را از چشم دیگران بیاندازند، درصدد عیب‌جویی و خرده‌گیری از تو برمی‌آیند.
اگر مطلبی را ندانی و بخواهی از دیگران استفاده کنی، همّت ندارند که تو را راهنمایی و ارشاد کنند.
اگر به دنبال دقایق و ظرایف علمی باشی، طعنه می‌زنند که آدم بیکاری است که در پی چنین مسایلی است؛
اگر طلب علم را رها کنی، تو را کودن و کم‌استعداد می‌خوانند.
اگر نسبت به انجام عبادات اهتمام داشته باشی، می‌گویند: این، آدمِ ظاهرساز و ریاکاری است.
اگر سکوت پیشه کنی، می‌گویند: لال است؛
و اگر صحبت کنی، می‌گویند: چه قدر پرحرف است.
اگر پول خرج کنی، می‌گویند: آدم ولخرجی است،
اگر اقتصاد داشته باشی، تو را بخیل می‌نامند.
اگر به پول‌شان نیاز داشته باشی و از آنها درخواست کمک کنی، رابطه‌شان را با تو قطع می‌کنند؛
اگر نسبت به آنها بی‌اعتنا باشی، حتی ممکن است تو را کافر و خارج از دین معرفی کنند!
آری مردم این‌چنین‌اند.
بحارالانوار
اميرالمومنين علي (ع) فرمودند
بدترين شما کساني هستند که سخن چيني مي کنند و ميان دوستان جدايي مي افکنند و دنبال عيوب افراد پاکدامن مي روند .
کافي
پیامبر اعظم(ص) فرمودند
وارد بهشت شدم، ديدم بر در آن نوشته است: ثواب صدقه، ده برابر است و قرض هجده برابر
گفتم: اى جبرئيل! چرا صدقه ده برابر و قرض هجده برابر است؟
گفت: زيرا صدقه به دست نيازمند و بى نياز مى رسد، امّا قرض جز به دست كسى كه به آن نياز دارد، نمى رسد.
كنز العمّال
