امام صادق از امام باقر علیهما السلام نقل می کند که حضرت فرمودند
?«شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد با صدای بلند
1️⃣ روزى که مورد لعن خدا واقع شد به دلیل سجده نکردن بر حضرت آدم
2️⃣ و روزى که به زمین هبوط کرد
3️⃣ و روزى که پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث به رسالت شد
4️⃣ و روز عید غدیر
? قربُ الإسناد، ص ۱۰
? عبد الله بن جعفر حِمیَری
اهمیت بعثت از زبان امام خمینی(ره)
مسئله مهمی که در فرمایشات حضرت امام حول موضوع بعثت وجود دارد توجه به اهمیت و جهات اثرگذاری این رویداد بزرگ است
بر این اساس امام بعثت را رویدادی بی نظیر در سراسر تاریخ بشریت دانسته، می فرمایند:
«روز بعثت رسول اکرم در سرتاسر دهر؛ «مِنَ الازَلِ الَى الابَد»
روزى شریفتر از آن نیست؛ براى اینکه حادثهاى بزرگتر از این حادثه اتفاق نیفتاده.
حوادث بسیار بزرگ در دنیا اتفاق افتاده است؛ بعثت انبیاى بزرگ، انبیاى اولوالعزم و بسیارى از حوادث بسیار بزرگ، لکن حادثهاى بزرگتر از بعثت رسول اکرم نشده است و تصور هم ندارد که بشود
زیرا که، بزرگتر از رسول اکرم در عالمِ وجود نیست غیر از ذات مقدس حق تعالى و حادثهاى بزرگتر از بعثت او هم نیست؛ بعثتى که بعثت «رسول ختمى» است و بزرگترین شخصیتهاى عالم امکان و بزرگترین قوانین الهى. و این حادثه در یک همچو روزى اتفاق افتاده است و این روز را بزرگ کرده است و شریف و همچو روزى ما دیگر در ازل و ابد نداریم و نخواهیم داشت.»
?? منبع
صحیفه امام، جلد ۱۲ ص ۴۱۹
امام مهدي عليه السلام: إنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ
خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتي براي جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند
منبع
بحار الأنوار ج ۵۳ ص ۱۹۴
مام علي عليه السلام: إلي أن بَعَثَ اللَّهُ سُبحانَهُ مُحَمَّداً رَسولَ اللَّهِ لإِنجازِ عِدَتِهِ و إتمامِ نُبُوَّتِهِ تا اين كه خداوند سبحان محمّد پيامبر خود را فرستاد تا وعده خويش را به انجام رساند و سلسله نبوتش را كامل كند
منبع
نهج البلاغه، خطبه ۱
امام علي عليه السلام: أرسَلَهُ بِالضِّياءِ و قَدَّمَهُ فِي الاِصطِفاءِ فَرَتَقَ بِهِ المَفاتِقَ و ساوَرَ بِهِ المُغالِبَ و ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ و سَهَّلَ بِهِ الحُزُونَةَ حَتّي سَرَّحَ الظَّلالَ عَن يَمينٍ و شِمالٍ
او را با نور فرستاد و در گزينش مقدّم داشت. به واسطه او گسستگي ها را به هم آورد و چيره جو را شكست داد و مشكلات را آسان و ناهمواري ها را هموار كرد تا جايي كه گمراهي را از راست و چپ دور كرد
منبع
ميزان الحكمه، ح ۱۹۸۴۱
امام علي عليه السلام: أرسَلَهُ عَلي حِينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنيا كاسِفَةُ النُّورِ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلي حِينِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إياسٍ مِن ثَمَرِها
خداوند او را در زماني فرستاد كه روزگاري بود پيامبري برانگيخته نشده بود، و مردم در خوابي طولاني به سر مي بردند، و فتنه ها بالا گرفته و كارها پريشان شده بود، و آتش جنگ ها شعله مي كشيد، و دنيا بي فروغ و پر از مكر و فريب گشته، برگ هاي درخت زندگي به زردي گراييده و از به بار نشستن آن قطع اميد شده بود
منبع
نهج البلاغه، خطبه ۸۹
پيامبر صلي الله عليه وآله: بُعِثتُ بِمَكارِمِ الأخلاقِ و مَحاسِنِها
من براي [احياي] مكارم و نيكي هاي اخلاقي مبعوث شدم
منبع
بحار الأنوار، ج ۱۶ ص ۲۷۸
پیامبر صلي الله عليه وآله: إنَّما بُعِثتُ لاُِتَمِّمَ مَكارِمَ الأخلاقِ
من مبعوث شدم تا بزرگواري هاي اخلاقي را كامل كنم
منبع
بحار الأنوار ج ۱۶ ص ۲۱۰
یا أيُّهَا النَّبِي إنّا أرسَلناكَ شاهِداً و مُبَشِّراً و نَذيراً و داعِياً إلَي اللَّهِ بِإذنِهِ و سِراجاً مُنيراً
اي پيامبر! ما تو را گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاديم كه به فرمان خدا به سوي او دعوت كني و چراغي روشني بخش باشي
منبع
احزاب آيه ۴۶ - ۴۵
امام خمینی (رحمه الله علیه ) می فرماید:
غایت بعثت همان است که خدای تبارک و تعالی در سوره جمعه فرموده است:
(( هو الذی بعث فی الامیین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلالٍ مبین ))
غایت بعثت اینهایی است که در این آیه شریفه ذکر می فرماید. می فرماید که: «خدای تبارک و تعالی آن خدایی است که مبعوث کرده است در بین شما از خود شما یک رسولی، یک فرستاده ای و این فرستاده این چند امر را از طرف خدا باید انجام بدهد «یتلوا علیهم آیاته» آیات خدا را بر مردم قرائت کند. قرآن آیات الهی است و انگیزه بعثت، آوردن این کتاب بزرگ است و تلاوت کردن این کتاب بزرگ و آیه عظیم الهی است.گرچه همه عالم آیات حق تعالی هستند لکن قرآن کریم فشرده از تمام خلقت و تمام چیزهایی که در بعثت باید انجام بگیرد، قرآن کریم یک سفره ای است که خدای تبارک و تعالی به وسیله پیغمبر اکرم در بین بشر گسترده است که تمام بشر از آن هر یک به مقدار استعداد خودش استفاده کند