چرا بعد از دعا دستهای خود را به صورت میکشیم؟

✍امام صادق عليه ‌السلام فرمود: همان طور كه ابر، قرارگاه باران است، دعا نيز قرارگاه اجابت است.  یعنی اجابت در درون دعاست، همان طور كه باران در نهاد ابر تعبيه شده است.

وقتي انسان دست به دعا برداشت، طبق روايات و سنت معصومين عليهم السلام مستحب است آن را بر سر و صورت خود بكشد؛ براي اينكه لطف خدا به اين دست پاسخ داده است.  دستي كه به سوي خدا دراز شود، يقيناً خالي بر نمي گردد و دستي كه عطاي الهي را دريافت كرد،  گرامي است. لذا خوب است آن را به صورت يا به سر بكشد.

گاهي امام سجاد سلام الله‌ عليه چيزي كه به سائل مرحمت مي فرمودند، دست مبارك خود را مي بوييد و مي گفت: اين دست به دست الهي رسيده؛  چون خداوند در آیه 104 سوره توبه فرمود: خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و اوست که صدقات آنها را می گیرد…

?آیت الله العظمی جوادی آملی،
کتاب “حکمت عبادات”