《گفت:ای فرزند پیامبر!شخصی از من طلبی دارد،ولی من پولی ندارم.او می خواهد مرا زندانی کند.》

امام حسن مجتبی (علیه السلام)فرمود:《در حال حاضر مالی ندارم.

که بدهی تو را بدهم.》

گفت:《پس کاری کنیدکه او مرا زندانی نکند.》

امام در حالی که در مسجد مشغول عبادت{اعتکاف}بود،کفشهای خود را به پا کرد.

گفتند:ای رسول خدا،مگر فراموش کرده اید که در حال اعتکاف هستید {و نباید از مسجد خارج شد.}؟

《فرمود:فراموش نکرده ام،اما از پدرم شنیده ام که رسول الله می فرمود:کسی که در برآوردن حاجت برادر مسلمان خود بکوشد،مانند کسی است که نه هزار سال،روز را به روز و شب را به عبادت مشغول بوده است.》

《روایت ها و حکایت ها،ص122》