ولايت طاغوت

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ، قالَ قالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ صَلواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ سَمِعْتُ رَسُولَ‏اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ

قالَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى‏ «لَأُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ دانَتْ بِطاعَةِ إِمامٍ لَيْسَ‏ مِنِّي وَ إِنْ كانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي نَفْسِها بِرَّةً؛ وَ لَأَرْحَمَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ دانَتْ بِإِمامٍ عادِلٍ مِنِّي وَ إِنْ كانَتْ الرَّعِيَّةُ فِي نَفْسِها غَيْرَ بِرَّةٍ وَ لا تَقِيَّةً»

از محمد بن حنفيه  فرزند على عليه السلام روايت شده است كه گفت: از اميرالمؤمنين عليه السلام شنيدم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:

خداوند عزوجل فرمود هر رعيتى كه از امامى اطاعت كند كه از من نيست يعنى تعيين شده و منصوب از طريق من نيست و او را راهنماى دين خود قرار دهد را به يقين عذاب خواهم كرد، گرچه آن رعيت، خود نيك باشد و هر رعيتى كه از امام عادلى كه از من است پيروى كند و او را راهنماى دين خود قرار دهد را به يقين مورد لطف و رحمت قرار خواهم داد گرچه آن رعيت خودش نيك و پرهيزكار نباشد

 منبع
 بحار الأنوار ج ۳۶ ص ۳۳۷ ح ۲۰۰