وصف و محبت حسین علیه السلام؛ به روایت سلمان و ابوذر  رحمت الله علیهما

سُلَيْمُ بْنُ قَيْسٍ عَنْ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ قَالَ:
كَانَ الْحُسَيْنُ علیه السلام عَلَى فَخِذِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ هُوَ يُقَبِّلُهُ وَ يَقُولُ أَنْتَ السَّيِّدُ ابْنُ السَّيِّدِ أَبُو السَّادَةِ أَنْتَ الْإِمَامُ ابْنُ الْإِمَامِ أَبُو الْأَئِمَّةِ أَنْتَ الْحُجَّةُ ابْنُ الْحُجَّةِ أَبُو الْحُجَجِ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِكَ وَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ.

? سلمان فارسى می گويد
حسين (عليه السلام) بر دامن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود و ایشان حسین را می بوسید و می گفت:
توئی سید فرزندِ سید و پدرِ سادات، توئی امام و فرزندِ امام و پدرِ امامان، توئی حجتِ خدا و فرزندِ حجت خدا و پدرِ نُه حجتِ خدا كه از صُلب تو هستند و نهمى آنان قائم ايشان است.

بحار الأنوار  ط - بيروت  ج‏ ۴۳ ص ۲۹۵

عَنْ أَبِي ذَرٍّ الْغِفَارِيِّ قَالَ
رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله يُقَبِّلُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ علیهما السلام وَ هُوَ يَقُولُ مَنْ أَحَبَّ الْحَسَنَ‏ وَ الْحُسَيْنَ علیهما السلام وَ ذُرِّيَّتَهُمَا مُخْلِصاً لَمْ تَلْفَحِ النَّارُ وَجْهَهُ وَ لَوْ كَانَتْ ذُنُوبُهُ بِعَدَدِ رَمْلِ عَالِجٍ إِلَّا أَنْ يَكُونَ ذَنْباً يُخْرِجُهُ مِنَ الْإِيمَانِ.

? ابوذر غفارى می گوید:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را دیدم که حسین بن علی (علیهما السلام) را می بوسید و می گفت: هر کس حسن و حسين (علیهما السلام) و ذريه ی ايشان را از روى اخلاص دوست بدارد آتش چهره اش را نخواهد سوزاند، هر چند گناهانش به شماره ی ريگ هاى متراکم بیابان باشد. مگر اينكه گناهى باشد كه او را از ايمان خارج نمايد.

 منبع
بحار الأنوار ط - بيروت ج‏ ۴۳  ص ۲۶۹

عَنْ عِمْرَانَ بْنِ الْحُصَيْنِ قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله لِي يَا عِمْرَانَ بْنَ حُصَيْنٍ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ مَوْقِعاً مِنَ الْقَلْبِ وَ مَا وَقَعَ مَوْقِعَ هَذَيْنِ الْغُلَامَيْنِ مِنْ قَلْبِي شَيْ‏ءٌ قَطُّ
فَقُلْتُ كُلُّ هَذَا يَا رَسُولَ اللَّهِ
قَالَ يَا عِمْرَانُ وَ مَا خَفِيَ عَلَيْكَ أَكْثَرُ إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنِي بِحُبِّهِمَا.

 عمران بن حُصَين گوید:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: ای عمران بن حصین، همانا برای هر چيزى در قلب انسان جایگاهی است، و هرگز چيزى مانند این دو پسر در قلب من جاى نگرفته است.
گفتم: هیچ چیز يا رسول الله؟
فرمود: و آنچه که بر تو پوشیده است بيشتر از این است. خداوند مرا به محبتِ آن دو امر کرده است.

??منبع
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۴۳  ص ۲۶۹