نور ملحفۀ صدیقۀ کبری علیها سلام

نقل است علىّ عليه السّلام از يک يهودى مقدارى جو قرض كرد و در مقابل آن، ملحفۀ حضرت فاطمه سلام الله علیها را كه از پشم بود، گرو گذاشت.

 يهودى آن را برد و در خانه‌اش گذاشت. هنگام شب، زنِ يهود براى كارى به آن اطاقى كه ملحفه در آن بود رفت. ناگهان نورى را در حال درخشش ديد كه اطاق را روشن كرده بود. به سوى شوهرش برگشت و به او گفت: «در آن اطاق، روشنايى بزرگى را ديدم». شوهرش که فراموش كرده بود ملحفۀ فاطمه سلام اللَّه عليها را در آنجا گذاشته است تعجب كرد

سريع برخاسته، وارد آن اطاق شد. ديد شعاعِ نورِ ملحفه پخش شده و مانندِ نور ماهى است كه از نزديک طلوع كرده باشد. از اين مسأله در شگفت شد. به جايى كه ملحفه را گذاشته بود، دقت كرد و فهميد كه اين نور، از همان ملحفه است

 يهودى رفت و قوم و خويشانش را فراخواند و همسرش نيز قوم و خويشان خود را حاضر ساخت و بيش از هشتاد نفر از يهوديان جمع شده و با دیدن ماجرا همگی مسلمان شدند.

 منبع
خرائج راوندی ج‏ ۲  ص ۵۳۷