در اسلام بر کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال تأکید فراوانی شده است و در نگاه آموزه های دینی، «پاک ترین درآمدها آنِ کسی است که از راه معامله و تجارتی صحیح و درست به دست آورده باشد».

گاهی برخی افراد نوع خاصی از کار را برابر شأن و شخصیت خویش نمی دانند واز پرداختن به آن سرباز می زنند که در نتیجه، امور زندگی اینان را دیگران اداره می کنند. امام صادق علیه السلام به شخصی که گفت: فردی محروم و نیازمندم، ولی دوست ندارم با دست خود کار کنم یا به تجارت بپردازم، فرمود: «کار کن، اگرچه باربری باشد تا از مردم بی نیاز شوی».

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز می فرماید: «کاری که نوعی پستی ظاهری دارد، بهتر از گدایی از مردم است.» رسول عظیم الشأن صلی الله علیه و آله اسلام درباره تأثیر کسب حلال بر استجابت دعا فرموده است:

هرگاه کسی بخواهد دعایش مستجاب شود، بکوشد که کسب و کارش را حلال و پاک سازد و از مظالم مردم بیرون آید؛ زیرا دعای بنده پیش خدا بالا نمی رود، در صورتی که در شکمش، حرام یا به گردنش، مظلمه ای از مردم باشد.

همچنین می فرماید: «عبادت کردن با حرام خواری، مانند بنا (کردن خانه) روی ریگ است»؛ یعنی همان گونه که ساختمان بدون شالوده محکم، خراب می شود و بنا کننده زیان می بیند، عبادت کسی هم که از حرام پرهیز نمی کند، سودی نخواهد بخشید.

پیام متن:

1. تأکید فراوان شریعت اسلام بر کسب روزی حلال.

2. روزی حلال یکی از شرایط استجابت دعا.

3. بی تأثیری عبادت حرام خوار.