بعضی وقت ها آدم محبت هایی که در حقش شده را فراموش میکنه!!بدترش اینکه یهو اینقدر این کار برامون تکراری میشه که فکر میکنیم وظیفه طرف بوده!!مثل محبت پدر ومادر  محبتی که تکرار نمیشه!بدون مزد و منت بود.مامان همیشه نگرانمون بود و محبتش را تو سبد دستانش میگذاشت و لابه لای موهامون را شکوفه باران میکرد.گاهی مروارید اشک ها را که از روی گونه ها مون می لغزید را آروم پاکش می کرد.قربون صدقه هاش برای چیزایی که نبودیم.

.

.

.

یادش بخیر..