مادران به گونه ای آفریده شدند که به صورت فطری،علاقه شدیدی به فرزندان خود داشته وهرگز قدرت تحمل جراحتی هر چند اندک رابر بدن فرزندان شان ندارند.

حضرت زهرا(س)که اسوه و سرور تمام زنان ومادران عالم می باشند،پس از شیندن خبر‌شهادت فرزندشان از زبان پیامبر(ص) بسیار ناراحت شدند و گریستند.

درصحرای محشر نیز وقتی خداوند از حضرت زهرا(س) می خواهد چیزی رااز او درخواست کند،حضرت می فرماید:

«پروردگارا»!

بعد از واقعه‌کربلا تاروز قیامت،انسانهای زیادی در مجالس عزای فرزندم شرکت کرده واشک ریختند،
دوست دارم مجلسی برای من مهیاشود که در آن برای مصائب فرزندم اشک بریزم واقامه عزاکنم.»

استاد انصاریان