امام خمینی در این باره می‌فرمایند:«دفاع از نوامیس مسلمین و دفاع از بلاد اسلامی و دفاع از همه حیثیات مسلمین امری است لازم و ما باید خودمان را برای مقاصد الهی و دفاع از مسلمین مهیا کنیم و خصوصاً در این شرایطی که فرزندان واقعی فلسطین اسلامی و لبنان یعنی حزب الله و مسلمانان انقلابی سرزمین غصب شده و لبنان با نثار خون و جان خود فریاد «یا للمسلمین» سر می‌دهند. با تمام قدرت مادی و معنوی در مقابل اسرائیل و متجاوزین بایستیم و در مقابل آن همه سفاکی ها و ددمنشی‌ها مقاومت و پایمردی کنیم و به یاری آنان بشتابیم و سازشکاران را شناسایی و به مردم معرفی کنیم.» (سخنرانی امام خمینی، 1366).

این اصول در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز لحاظ شده است و قانون اساسی در رویکردها و دستور کار سیاست خارجی خود حمایت از مظلومان و مستضعفان جهان به ویژه مسلمانان را قرار داده است که از جمله این قوانین عبارت است از:

- «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هرگونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری… دفاع از حقوق همه‌ی مسلمانان می‌باشد.» (اصل 152 قانون اساسی جمهوری اسلامی).

- «جمهوری اسلامی ایران در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر، از مبارزه‌ی حق‌طلبانه‌ی مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند.» (اصل 154 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران).

بر اساس این اصول مشخص می‌شود حمایت از مظلوم یک امر اعتقادی – دینی است که از همان ابتدا به عنوان یک اصل در فقه اسلامی مطرح شده است و به خاطر همین اصول است که از همان ابتدای تشکیل اسراییل تمامی گروهای اسلامی و انقلابی اصیل، مبارزه با آن را جزء اهداف اصلی خود قرار دادند.

مقام معظم رهبری در تبیین این موضوع مهم می فرمایند :
اینها میخواهند هیچ عنصر مقاومتی در این منطقه وجود نداشته باشد. اصل عنصر مقاومت را جمهوری اسلامی میدانند. البته این را درست فهمیده‏اند. اینجا مرکز مقاومت است. اینجا جائی است که ما اگر هیچ اقدامی هم نکنیم، هیچ حرفی هم نزنیم، خود وجود جمهوری اسلامی به ملتهای منطقه الهام میدهد. یک موجودیتی، یک هویتی که علی‏رغم همه‏ی قدرتهای استکباری و به کوری چشم آنها اینجور در این منطقه قد کشیده و روز به روز ریشه‏دارتر میشود؛ روز به روز قویتر میشود. خود وجود این پیکره‏ی عظیم و پرشکوه، خار چشم استکبار است و امیددهنده‏ی به ملتها. بله، اینجا مرکز مقاومت است؛ در این شکی نیست. دیگران هم از اینجا الهام گرفتند، منتها برای اینکه این مقاومت را در هم بکوبند، حلقه‏ی ضعیف را اول هدف قرار دادند؛ دولت مردمی منتخب حماس در غزه. او را مظلوم گیر آوردند؛ او را دارند میکوبند. هر کس در دنیای اسلام، امروز قضیه‏ی غزه را یک قضیه‏ی منطقه‏ای و شخصی و محلی بداند، دچار همان خواب خرگوشی‏ای است که پدر ملتها را تا حالا درآورده است. نه، این قضیه‏ی غزه، فقط قضیه‏ی غزه نیست؛ قضیه‏ی منطقه است. فعلاً آنجا نقطه‏ی ضعیفتر است، تهاجم را از آنجا شروع کردند و اگر موفق شدند، دست از سر منطقه بر نمیدارند. دولتهای کشورهای مسلمانی که حول و حوش آن منطقه هستند و کمکی که باید بکنند و میتوانند بکنند، نمیکنند، دارند اشتباه میکنند؛ اشتباه میکنند. هر چه در این منطقه میخ اسرائیل بیشتر فرو برود، تسلط استکبار بیشتر بشود، بدبختی این دولتها و ضعف و ذلت این دولتها بیشتر خواهد شد. چرا ملتفت نیستند؟ و دولتها، ملتها را هم دنبال خودشان به ذلت میکشانند. (بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی‏ در دیدار جمعی از مردم قم به مناسبت قیام نوزدهم دی‏ 19/10/1387)

در ایران نیز، حتی قبل از تشکیل جمهوری اسلامی توجه به این موضوع و مبارزه با رژیم صهیونیستی از جانب افراد و گروهایی متعددی چون: آیت الله کاشانی، آیت الله بروجردی، آیت الله بهبهانی و فداییان اسلام و بسیار دیگر از گروه‌ها و علمای برجسته قابل مشاهده است. پس این جریان محدود به زمان تشکیل جمهوری اسلامی نمی‌شود که آن را مورد شک و شبهه قرار دهیم؛ چرا که هرگاه مسئله ای به عنوان یک اصل اعتقادی پذیرفته می‌شود دیگر کوتاهی در آن به هیچ وجه قابل توجیه نیست. در نتیجه، حمایت از فلسطین به عنوان یک اصل پذیرفته شده در فقه و قانون اسلامی همواره باید در دستور کار سیاست خارجی و مردمان ایران قرار بگیرد.