امام صادق (علیه السلام)از حضرت محمد(صل الله و آل و سلم)نقل می کند:

حضرت عیسی بن مریم (علیه السلام)از کنار قبری که صاحبش در حال عذاب بود عبور می کرد.

اماوقتی که  سال بعد از کنار همان قبر عبور می کرد با شگفتی دید که صاحب قبر این بار در حال عذاب نیست.

حضرت عیسی (علیه السلام)به خداوند عرض کرد:چطور سال اول که از این جا می گذشتم او در حال عذاب بود،اما امسال که عبور کردم در حال عذاب نبود؟!

به او وحی شد که او دارای فرزند صالحی است که یتیمی را در خانه خود پناه داده و در راه خدا قدم بر می دارد به سبب این عمل از گناه پدرش چشم پوشی کردیم و اورا بخشیدیم.

آنگاه رسول خدا (صل الله و آل و سلم)فرمودند:آنچه برای مومن پس از مرگش باقی می ماند فرزندی است که بعد از پدر،عبادت خدا می کند….

“"وسائل الشیعه،ج15،ص98″”