سفر اربعین را «وظیفه» بدانیم
نه صرفاً سفری برای «حال خوش معنوی»!

کسی که با «احساس تکلیف» برود،
قطعاً نور بیشتر کسب می‌کند. این حرکت با «اشتیاق» شروع شده است، ولی باید با «احساس تکلیف» ادامه پیدا کند. احساس تکلیف مغایرتی با شوق ندارد.

 من اگر می‌توانم با شرکت در اربعین به صلح جهانی و به ظهور و تحقق عدالت کمک کنم، چرا این کار را انجام ندهم؟! عقل به انسان می‌گوید این کار واجب است، عقل می‌گوید هرچقدر عاطفه، انسان‌دوستی، دوراندیشی و جهان‌نگری داری، در این تظاهرات شرکت کن.

استاد پناهیان