دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا
ایمان یعنی: دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا
بعضیها به خدا اعتقاد دارند ولی حس دشمنی نسبت کفار ندارند و ایمان رو فقط دردوستی با خدا و دوستان خدا میدونند و نسبت به دشمنان خدا احساس بدی ندارند، اینها باید بدانند که درکنار محبت به اولیاء الهی باید بغض دشمنان خدا رو هم در دل داشته باشند:
امام صادق (ع) میفرمایند:
کسی که خدا را دوست داشته باشد و با دشمن خدا دشمن باشد، و این دشمنی به جهت ضربهای که از ناحیۀ او به دنیای این وارد شده است، نباشد(یعنی دشمنیش شخصی نباشد)
چنین شخصی در روز قیامت اگر به قدر کف تمام دریاها گناه داشته باشد، خداوند او را میآمرزد.
محاسن برقی، ج 1، ص 265، حدیث 341