حکمت 108 :
  شگفتى هاى روح آدمى (علمی)
 
درود خدا بر او ، فرمود: به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آويخته كه شگرف ترين اعضاى درونى اوست ، و آن قلب است ، كه چيزهايى از حكمت ، و چيزهايى متفاوت با آن ، در او وجود دارد. 
پس اگر در دل اميدى پديد آيد ، طمع آن را خوار گرداند ،
و اگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن را تباه سازد ،
و اگر نوميدى بر آن چيره شود ، تأسف خوردن آن را از پاى در آورد ،
اگر خشمناك شود كينه توزى آن فزونى يابد و آرام نگيرد ،
 اگر به خشنودى دست يابد ، خويشتن دارى را از ياد برد،
 و اگر ترس آن را فراگيرد پرهيز كردن آن را مشغول سازد.
و اگر به گشايشى برسد ، دچار غفلت زدگى شود ،
و اگر مالى به دست آورد ، بى نيازى آن را به سركشى كشاند ،
 و اگر مصيبت ناگوارى به آن رسد ، بى صبرى رسوايش كند ،
 و اگر به تهيدستى مبتلا گردد ، بلاها او را مشغول سازد ،
و اگر گرسنگى بى تابش كند ، ناتوانى آن را از پاى در آورد ،
 و اگر زيادى سير شود ، سيرى آن را زيان رساند ،
 پس هر گونه كُندروى براى آن زيانبار ، و هرگونه تُندروى براى آن فساد آفرين است .