تشييع جنازه دوست داراهل بیت (ع)

موسى بن يسار نقل كرده : به همراه حضرت رضا عليه السلام بودم هنگامى كه نزديك ديوارهاى شهر طوس رسيده بودند،
ناگهان صداى ناله و فريادى شنيدم و به دنبال آن صدا رفتم، ديدم جنازه اى است، همينكه چشمم به جنازه افتاد، 
 آقا و سرورم را ديدم كه مى خواهد از اسب پياده شود، سپس طرف جنازه آمد و آن را بلند كرد و همانند برّه اى كه مادرش را در برمى گيرد و به او مى چسبد جنازه را دربرگرفت، آنگاه رو كرد به من و فرمود: 
يا موسى بن يسار ؛ من شيّع جنازة وليّ من أوليائنا خرج من ذنوبه كيوم ولدته اُمّه لا ذنب عليه. 

ای موسى بن يسار! هر كس جنازه دوستى از دوستان ما را تشييع كند از گناهان خارج مى شود مانند روزى كه از مادر متولّد شده است و هيچ گونه گناهى ندارد.
 
 مناقب ابن شهراشوب: ۳۴۱/۴،