①: نمازگزار قلب مطمئن و آرامی دارد زیرا به بزرگ‌تر بودن خداوند از همه افراد و شخصیت‌ها و قدرت‌ها و امکانات اطمینان دارد و خود را وابسته به آنچنان منبع قدرتی می‌داند که همه جهانیان در قبضه او هستند. این اطمینان قلبی موجب رشد شخصیت و وقار انسان می‌شود.

②: نماز موجب اتصال انسان به قدرت بی‌نهایتی است که همه قدرت‌ها برگرفته از او و در برابر توان مطلق او هیچ‌اند. اتصال و پیوند با خداوند به انسان قدرتی می‌بخشد که در برابر دیگر قدرت‌ها سر تسلیم فرود نمی‌آورد.

③: اگر دست کودک در دست پدری قوی و مهربان باشد، احساس قدرت و آرامش می‌کند، اما اگر تنها باشد هر لحظه ترس و دلهره این را دارد که دیگران آزارش دهند. انسانی که با خداوند رابطه ایجاد نماید در برابر سایر قدرت‌ها احساس قدرت و آرامش می‌کند.

④: اولیای خدا به واسطه‌ی عبادت و اطاعت خداوند در هیچ شرایطی دچار اضطراب نمی‌گردند، اما قدرت و ثروت و صنعت نتوانسته است برای سرمایه‌داران بزرگ و صاحبان علم و صنعت آرامش روحی و روانی به ارمغان بیاورد. اگر انسانی با ایمان و توجه کامل، هر روز بیش از 360 مرتبه در نماز خود بگوید: خدا بزرگ‌تر است از هیچ قدرت و ابر قدرتی هراس نخواهد داشت.

⑤: نماز بهترین دارو برای پیشگیری و درمان رنج‌های درونی و نگرانی‌های موجود است. به خصوص در مورد نوجوانان و جوانان، تربیت دینی و ایجاد رابطه‌ آن‌ها با خداوند موجب درمان رنج درونی، فشار عاطفی، نگرانی، ترس و احساس گناه- که از ویژگی‌های دوره نوجوانی است می‌شود.

⑥: به عقیده روان شناسان، فرق نوابغ و افراد عادی در امکان تمرکز ذهن و قوای عقلانی است نه در توانمندی و سایر صفات فکری. از آن جا که نماز روزانه 5 بار فکر را در مدار تمرکز قرار می‌دهد و تمرینی برای تمرکز فکر است، موجب ایجاد تمرکز ذهن و تقویت قوای فکری و روحی انسان می‌شود.