تاثير مجالست در انسان…

به تجربه ثابت است كه معاشرت با نيكان بر روى انسان اثر مى گذارد؛ و معاشرت با بدان نيز مؤثّر است، چه بسا شخص پاك فطرت و نيك كردارى كه در اثر برخورد با رفيق نااهل، كم كم و رفته رفته آن صفاى باطن خود را از دست داده، دلش تاريك، و روحش خفه گرديده است؛ و بالعكس شخص زشت كردارى در اثر برخورد با صاحب دلى، تغيير روش داده، و كم كم نيت و بتبع آن افعالش صالح، و نيكو شده است.
لذا در تعاليم اسلام بسيار وارد است كه انسان خوب است با نيكان صحبت داشته باشد، و از انس و دلبستگى با اشرار خوددارى كند، حتى مجالست يك جلسه در انسان مؤثر است، خواه به سكوت بگذرد، و خواه به مذاكره، چون تاثير ارواح در يكدیگر محتاج به مذاكره نيست، دو روحى كه با يكديگر انس و ملايمت دارند هر يك به روى ديگرى اثر مى گذارد…”

علامه حسینی طهرانی رضوان الله علیه