این روزها خیابانها و کوچه‌ها مملو از پرچمهای سیاه و اقشار مختلف مردمی است که برای عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) آمده‌اند تا در عزاداری ماه محرم به سوگ سرور خود بنشینند.

کوی و برزن این روزها حال و هوای معنوی به خود گرفته است و از مساجد و مصلاها گرفته تا کوچه‌ها و منازل پرچمهای سیاه بسته شده است و نوای یاحسین در مناطق مختلف  به گوش می‌رسد.

رسول‌خدا (ص) فرموده است: «إِنَّ الحُسَـینَ مِصـباحُ الهُـدی وَسَفینَــة النّجاة.» (حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.) کشتی نجات است، چون از اهل‌بیتی است که یکی از دو ثقلین است که پیامبر (ص) برای امت خود باقی گذاشته و فرموده است: «مَثَلُ أهلِ بَیتی مَثَلُ سَفینَـةِ نوح مَن رَکَبَها نَجا وَ مَن تَخَلَّفَ عَنها غَرِقَ.» (مثل اهل‌بیت من مانند کشتی نوح است؛ هر که بر آن کشتی سوار شود، نجات یابد و هر‌که از آن بازماند غرق شود.) ولی در این میان، امام حسین ویژگی خاصی دارد. پیامبر راه هدایت را به راهی تاریک تشبیه می‌‏کند که نیاز به چراغ و نور دارد و آن چراغ و نور امام حسین است.