ایمان، نقطه اتکاء بشر ?

?اولين چيزي كه انسان را با حيوان فرق مي‏گذارد اين است كه زندگي وي اجتماعي است، زندگي اجتماعي‏ سبب شده كه انسان از وجود ديگران بهره ‏هاي بي حساب ببرد و به همين دليل‏ وظايف و تكاليفي در برابر جامعه كه در سايه وي بهره بي حساب مي‏برد به‏ عهده دارد. آنجا كه پاي انجام وظايف و تكاليف اجتماعي است ديگر غريزه‏ و طبيعت حكمفرما نيست و آن سهولت و آساني و بلكه لذت و بهجتي كه در انجام كارهاي طبيعي هست در اينجا وجود ندارد، در اينجا بشر فقط سنگيني‏ بار وظيفه و تكليف را روي دوش خود احساس مي‏كند، بالاتر اينكه احساس‏ مي‏كند كه انجام وظيفه و تكليف در بسياري از موارد بر خلاف طبيعت و ميل‏ و غريزه شخصي است، وظيفه از او راستي و امانت و فداكاري و انصاف و عدالت و تقوا و عفت و پاكدامني مي‏خواهد و طبيعت شخصي وي بر عكس حكم‏ مي‏كند كه براي جلب لذت و منفعت شخصي دروغ فضايل راضي سازد بتواند از عهده بر آيد . اين نقطه اتكاء همان است كه “ايمان” ناميده مي‏شود.

?? منبع
حکمتهاواندرزها شهید مطهری (ره