امتیاز و برتری خدیجه سلام الله علیها بر دیگران

عَنْ عَلِيٍّ علیه السلام قَالَ:
ذَكَرَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله خَدِيجَةَ يَوْماً وَ هُوَ عِنْدَ نِسَائِهِ فَبَكَى. فَقَالَتْ عَائِشَةُ مَا يُبْكِيكَ عَلَى عَجُوزٍ حَمْرَاءَ مِنْ عَجَائِزِ بَنِي أَسَدٍ.
فَقَالَ صَدَّقَتْنِي إِذْ كَذَّبْتُمْ وَ آمَنَتْ بِي إِذْ كَفَرْتُمْ وَ وَلَدَتْ لِي إِذْ عَقَمْتُمْ.
قَالَتْ عَائِشَةُ فَمَا زِلْتُ أَتَقَرَّبُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِذِكْرِهَا.

از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده که فرمود:

یک روز که رسول خدا – صلی الله علیه و آله – نزد همسران خویش بود، خدیجه – سلام الله علیها – را یاد کرد و گریست.
عایشه گفت: چه چیز تو را بر پیرزنی سرخگون از پیرزنان بنی اسد می گریاند؟
پس رسول خدا (ص) فرمود: او [خدیجه] مرا تصدیق کرد هنگامی که شما تکذیب کردید، به من ایمان آورد آن هنگام که شما کفر ورزیدید، و برای من [فرزندانی] به دنیا آورد هنگامی که شما عقیم و نازا بودید.
عایشه گفت: [از آن] پس همواره با یاد خدیجه به سوی رسول خدا (ص) تقرب می جویم.

?? منبع
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۱۶ ص ۸