آدمی اگر بهترین هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:

اگر بسیار کار کند، می‌گویند احمق است!
اگر کم کار کند، می‌گویند تنبل است!
اگر بخشش کند، می‌گویند افراط می‌کند!
اگر جمعگرا باشد، می‌گویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد می‌گویند لال است
اگر زبان‌آوری کند، می‌گویند ورّاج و پرگوست
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکاراست!
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دیپس نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.