عمرکوتاه تو پایان غم انگیزی داشت
جگر تو ، جگر ثانیه ها را سوزاند
بسکه در فکر رخ نیلی زهرا بودی
داغ آن صورت مجروح شمارا سوزاند
شهادت جوادالائمه تسلیت باد
اگر انسان تمام عمرش را به نماز مشغول باشد،آن هم در کنار کعبه در شهر مقدس مکه ،ولی رهبری الهی را نپذیرد نمازش قبول نیست.
مشکل امروز مسلمانان آن است که نمازشان را میخوانند ولی رهبرانشان افراد ترسو و وابسته و دست نشانده و بدون ملاک های الهی اند.
بازبان از خداوند راه مستقیم میخواهند،ولی در عمل بیراهه می روند.
“"کتاب 114 نکته در باره نماز،محسن قرائتی"”
بعضی ها آنقدر سبک بار هستن که وقتی میروند آدم به حالشون غبطه میخوره.
داخل وصیت نامه اش نوشته شده بود..فقط هفت تا نمازغفلیه ام قضا شده لطفا برایم بخوانید~•~شهید علی چیت سازیان~•~
خدایا توفیقمان ده که اگر با خون وضو نگرفتیم،حداقل با یاد خون دادگان وضو بگیریم …و یکی از دوستان چه زیبا گفت…کسی میتواند از سیم خاردار دشمن عبور کند که پشت سیم خاردار نفس خود گیر نکرده باشد…
یادمون باشه که دشمن برای صد سال آینده من و شما برنامه ریزی کرده و بیکار نیست.
گاهی یک نگاهی به وصیت نامه چند تا از شهیدان بکنیم ضرر نکردیم.
مردی از امام حسن مجتبی علیه السلام پرسید:
چرا سفر مرگ برای ما ناخوشایند است و از آن استقبال نمی کنیم؟!
حضرت فرمود:
《شما خانه آخرت را خراب کرده اید و خانه دنیا را آباد طبیعی است که انتقال از اقامتگاه آباد به جایگاه خراب برای شما ناخوشایند است.》
“"بحارالانوار؛ج44؛ص110؛ح1″”
امام علی علیه السلام فرمودند:
از غیبت بپرهیز که آن تو را با خدا و مردم دشمن می کند و اجر و پاداش کارهای تو را از بین می برد.
“"غررالحکم؛ج287؛ص2632″”
از امام صادق علیه السلام پرسیدند:
《یوم الحسره》کدام روز است که خدا می فرماید:《بترسان ایشان را از روز حسرت》
حضرت جواب دادند:آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت میخورند که چرا بیشتر نیکی نکردند.
پرسیدند:آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد؟
حضرت فرمودند:آری!کسی که در این مدام بر رسول خدا(صلی الله علیه و سلم)و اهل بیت او صلوات فرستاده باشد.
“"وسائل الشیعه/ج7/ص198″”
آیت الله جوادی آملی همواره بر اساس آیه شریفه ﴿وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ﴾، بر تعظیم شعایر الهی و گرامی داشت آنها، توصیه و تاکید می کند. وی روز «دحوالارض» را یکی از پربرکت ترین روزهای ایام سال می داند چرا که طبق برخی روایات زمین کعبه و حرم خدا، در این روز ظاهر گشته و گسترش یافته است.
شمّه ای از تاریخ کعبه
آیت الله جوادی آملی در صفحه ۲۶۱ کتاب «صهبای حج» در این باره می نویسد: «کعبه اوّلین معبد مردمی و عبادتگاه توده انسان ها در روی زمین است: «إنّ أول بیت وضع للناس للذی ببکة…» که تعیین محل و نقشه ساختن آن به رهنمود و دستور خدای سبحان بود: «وإذ بوّأنا لإبراهیم مکان البیت…»
بنابراین، کعبه اوّلین معبدی(نه اوّلین خانه) است که در روی زمین ساخته شد. گرچه بر اساس «دحو الأرض» گفته شده: «مکان کعبه اولین زمینی بود که از زیر آب بیرون آمد» ، لیکن استفاده این معنا که «اوّلین خانه ساخته شده کعبه است» از آیه، مشکل به نظر می رسد؛ زیرا اولیّت آن را مقید کرده که برای عبادت بوده است. البته آیه شریفه «إن أول بیت وضع للناس… »، معنای مزبور را نفی نیز نمی کند، زیرا قیودی همچون وصف، همانطور که اطلاق ندارد مفهوم نیز ندارد، مگر اینکه جمله مشتمل بر وصف، در مقام تحدید باشد. در این باره و در استفسار از آیه شریفه مزبور، از امیرالمؤمنین (ع) تصریح به اینکه قبل از بنای کعبه، خانه وجود داشته، نقل شده است.»
از امیرالمومنین(ع) روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»
معنای دحوالارض
«دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام گذاری می شود.
امام رضا علیه السلام فرمودند:
ایمان عبارت است از:
شناخت قلبی،اقرار و اعتراف زبانی،و عمل با اعضا و جوارح
“"تحت العقول؛ص422″”
خداوندا !
هر آزاری که از طرف من به پدر و مادرم رسیده ،
یا ناخوشایندی که از من به ایشان رخ داده ،
یا حقی از آنها نزد من ضایع شده ،
پس آن را سبب ریزش گناهانشان ،و بلندی درجات ایشان ،و
افزایش نیکی هایشان قرار ده ،
ای تبدیل کننده بدی ها به چندین برابر نیکی ها
“"صحیفه سجادیه"” “"دعای 24 بند8″”
صادق آل محمد علیه السلام فرمودند:
⊗در روز قیامت دستور داده میشود که افرادی را به جانب آتش ببرند وخداوند عزوجل به (نگهبان جهنم)میفرماید:
1-به آنش بگو پای آنها را نسوزاند که با آن به جانب مساجد رفته اند.
2-صورت آنها را نسوزاند که آنها خوب وضو میگرفتند.
3-دستهای آنها را نسوزاند که آن را برای دعا بلند میکردند.
4-زبان آنها را نسوزاند که بسیار قرآن تلاوت می کردند.
نگهبان جهنم به آنها میگوید ای بدبخت ها!!!شما چه حالی داشتید که با این کارهای خوب جهنمی شدید؟
می گویند:ما این کار ها را برای غیر خدا انجام می دادیم!
پس به ما گفته شد:پس بروید پاداشتان را از همان کسی بگیرید که برایش کار می کردید بگیرید….!
“"ثواب الاعمال و عقاب الاعمال،ص244″”
