پاره هاي آفتاب (گوشه هايي از زندگي امام حسن (عليه السلام))
امام حسن مجتبی
سوار بر مرکب مي رفت که با مردي از اهل شام مواجه شد. مرد تا حضرت را شناخت. شروع به لعن و نفرين
کرد. امام، سخنان زشت و دشنام هاي نارواي او را تحمل کرد تا اينکه مرد شامي، عقده دلش را خالي کرد و
آرام شد.
امام با لبخند و به آرامي فرمود: «اي مرد! گمان مي کنم در اين شهر غريب باشي و شايد هم مرا به اشتباه
گرفته اي؟ حالا اگر از ما رضايت بطلبي، از تو راضي مي شويم و اگر چيزي از ما بخواهي، به تو مي بخشيم.
اگر راه گم کرده اي، راهنمايي ات مي کنيم. اگر گرسنه اي، تو را سير مي کنيم. اگر لباس نداري، تو را مي
پوشانيم. اگر نيازمندي، تو را غني مي کنيم. اگر از جايي رانده شده يا فراري هستي، تو را پناه مي دهيم. اگر
خواسته اي داري، بر مي آوريم. اگر توشه سفرت را پيش ما آوري و مهمان ما باشي. براي تو بهتر است و تا
هنگام رفتن از توپذيرايي مي کنيم. چون که خانه ما وسيع و امکانات مهمان نوازي مان فراهم است.
وقتي مرد با اين برخورد کريمانه حضرت مواجه شد و سخنان شيوا و دلنشين آن بزرگوار را شنيد، پيش از
آنکه سخني بگويد، اشک از گونه هايش لغزيد و گفت: «شهادت مي دهم که تو خليفه خداوند بر روي زمين
هستي. خداوند داناتر است که رسالتش را در کدام خانواده قرار دهد: الله اعلم حيث يجعل رسالته؛ تا اين
لحظه شما و پدرتان منفورترين خلق خدا نزد من بوديد و اکنون شما را محبوب ترين فرد روي زمين مي
دانم».
بعد از آن، همراه امام حسن(عليه السلام) راهي خانه آن حضرت شد و تا روزي که در مدينه بود. در مهمان
سراي حضرت پذيرايي مي شد و از دوستان و ارادت مندان خاص اهل بيت (عليهم السلام) گشت.
همان، ج3، ص 19.
امام جواد علیه السلام فرمودند:
هرکس کار زشتی را نیک بشمارد در آن کار شریک است.
حتی اگر یک لایک باشد
پس مراقب لایک ها و تایید هامون باشیم
به بد حجاب ها تذکر بدیم تا شریک گناهشون نباشیم.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی کند و به او خیانت نمی ورزد
و او را خوار نمی سازد و به او تهمت نمی زند و به او نمیگوید من از
تو بیزارم.
منبع:بحارالانوار؛ج2؛ص143
سیزدهم آبان سالگرد سه رویداد مهم در تاریخ ایران است تبعید امام
خمینی به ترکیه در 13 آبان 1343، کشتار دانشآموزان در 13 آبان 1357
در دانشگاه تهران و تسخیر سفارت امریکا در 13 آبان 1358، سه رویداد
متفاوت بودند، ولی هر یک در شکل دادن به حرکت انقلاب اسلامی نقش
خاصی ایفا کردند. هویت هر سه رخداد، مبارزه با استکبار و عوامل آن
است و به همین دلیل این روز «روز ملی مبارزه با استکبار» نامیده میشود.
تبعید امام خمینی
در 13 آبان 1343 امام خمینی توسط مأموران حکومت شاه بازداشت و
پس از انتقال از قم به تهران، به ترکیه تبعید شدند. این تبعید در پی
اعتراض امام به سیاستهای حکومت پهلوی و از جمله تصویب لایحه
کاپیتولاسیون به وقوع پیوست. امام 9 روز پیش از تبعید، در مراسمی که
به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س) در منزلشان برگزار شد، با ایراد نطقی
جنایات و مفاسد کاپیتولاسیون را تشریح کردند. امام در سپیده دم 13
آبان توسط یک گروه از مأموران ساواک به سرپرستی سرهنگ مولوی ـ
رئیس ساواک تهران ـ بازداشت شدند و هنوز آفتاب از افق سرنزده بوده که
با یک فروند هواپیمای نظامی از فرودگاه مهرآباد به ترکیه تبعید شدند.
اطلاعیه کوتاه ساواک که از رادیو و تلویزیون و روزنامهها انتشار یافت،
چنین بود:
«طبق اطلاع موثق و شواهد و دلائل کافی چون رویه آقای خمینی و
تحریکات مشارالیه علیه منافع ملت و امنیت و استقلال و تمامیت ارضی
کشور تشخیص داده شد، لذا در تاریخ 13 آبان 1343 از ایران تبعید
گردید.»
در پی تبعید امام خمینی علیرغم فضای خفقان، موجی از اعتراضها به
صورت تظاهرات در بازار تهران، تعطیلی طولانی دروس حوزهها و ارسال
طومارها و نامهها به سازمانهای بینالمللی و مراجع تقلید جلوهگر شد.
آیتالله حاج مصطفی خمینی نیز در روز تبعید امام بازداشت و زندانی شد
و پس از چندی در 13 دی 1343 به ترکیه نزد پدر تبعید شد.
دوران تبعید امام به ترکیه بسیار سخت و شکننده بود. امام حتی از
پوشیدن لباس روحانیت منع شده بودند. محل اقامت اولیه امام هتل بلوار
پالاس آنکارا بود. امافردای آن روز برای مخفی نگاهداشتن محل اقامت،
امام را به محلی واقع در خیابان آتاترک منتقل کردند. چند روز بعد (21
آبان 1343) برای منزویتر ساختن ایشان و قطع هرگونه ارتباط، محل
تبعید را به شهر بورسا واقع در 46 کیلومتری غرب آنکارا انتقال دادند.
در این مدت امکان هرگونه اقدام سیاسی از امام خمینی سلب شده و
ایشان تحت مراقبت مستقیم مأمورین اعزامی ایران و نیروهای امنیتی
ترکیه قرار داشتند.
امام خمینی جمعاً 11 ماه در ترکیه به سر بردند، سپس ساواک با هماهنگی
دولت ترکیه ایشان را در 13 مهر 1344 به عراق تبعید کردند. ایشان به
مدت 13 سال تحت نظارت توأم با فشار رژیم بعثی عراق بودند. در بحبوحه
انقلاب اسلامی، و در نتیجه افزایش اختناق رژیم بغداد امام خمینی تصمیم
به خروج از عراق و عزیمت به کویت گرفتند اما کویت تحت فشار شاه، از
پذیرش امام و هیئت همراه امتناع ورزید در نتیجه امام خمینی در مهر
1357 راهی فرانسه شد ندو در «نوفل لوشاتو» در حومه پاریس اقامت
گزیدند. امام طی 4 ماه اقامت خود در فرانسه انقلاب اسلامی را تا مراحل
پیروزی هدایت کردند و سپس در 12 بهمن 1357 به کشور بازگشتند. امام
در طول هجرت 14 ساله خود به روشنگری افکار عمومی ایران و جهان
نسبت به ماهیت حکومت شاه پرداخته و زمینه انقلاب مردمی و سقوط
رژیم پهلوی را فراهم ساختند. به همین دلیل نقطه شروع دوره هجرت
یعنی 13 آبان 1343 و همچنین نقطه پایان آن یعنی 12 بهمن 1357 به
عنوان «یومالله» شناخته شده است.
کشتار دانشآموزان
سیزدهم آبان 1357 و در روزهای اوجگیری انقلاب اسلامی دهها نفر از
دانشآموزان که برای انجام تظاهرات در محوطه دانشگاه تهران تجمع کرده
بودند، هدف تیراندازی مأموران حکومت قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
به دلیل بسته بودن درهای دانشگاه هیچ یک از دانشآموزان نتوانستند از
برابر آتش گلولههای مأموران بگریزند و این امر تلفات آنان را افزایش داده
بود. این جنایت توسط دولت «آشتی ملی» شریف امامی صورت گرفت.
حادثه 13 آبان 1357 بعد از حادثه 17 شهریور آن سال، دومین خونریزی
عمده دولت شریف امامی بود؛ در حالی که عمر سیاسی این دولت از 70
روز تجاوز نمیکرد. ابعاد حادثه دانشگاه به حدی بود که وقتی در برنامه
اخبار شبانگاهی گزارش تیراندازی مستقیم سربازان به روی دانشآموزان در
دانشگاه از شبکه سراسری تلویزیون پخش شد، وزیر علوم بلافاصله استعفا
داد و فردای آن روز کابینه شریف امامی نیز سقوط کرد. از آن پس روز 13
آبان «روز دانشآموز» نامیده شد.
تسخیر «لانه جاسوسی»
سیزدهم آبان 1358 ساختمان سفارت امریکا در تهران توسط جمعی از
دانشجویان معترض تصرف گردید از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا
زمان تسخیر سفارت امریکا در تهران دیپلماتهای امریکایی مستقر در
سفارتخانه از هیچ تلاشی در جهت مقابله با نظام نوبنیاد جمهوری اسلامی
ایران فروگذار نمیکردند. تماس با سرکردگان گروههای ضد انقلاب ، ارتباط
حمایتی با شبکههای کودتا و براندازی در داخل کشور و تأمین مالی
گروهکهای تروریستی که در غرب و جنوب ایران به انفجار در لولههای نفتی
و یا ایجاد نا امنی و بیثباتی در مناطق کردنشین مشغول بودند، از
عملکردهای مأموران سیاسی فعال در ساختمان سفارت امریکا بود. این
حقایق در اسناد لانه جاسوسی نیز آمده است. بعضی از مقامات بلند پایه
دولت کارتر پس از شکست وی در انتخابات 1359 ش. در خاطرات خود،
به نقش نامطلوب و مخرب دستگاه حکومتی امریکا علیه ایران که از طریق
سفارتخانه آن کشور در تهران هدایت میشد اقرار کردند. سفارت امریکا در
تهران طی زمستان 1357 تا پائیز 1358 به مرکز فرماندهی عملیات
جاسوسی و خرابکاری علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده بود؛ نظامی
که عمر سیاسی آن به یک سال نمیرسید. با این حال سفارت امریکا زمانی
توسط دانشجویان تسخیر شد که امریکا خواست مشروع ملت ایران در
استرداد شاه و اموال و داراییهای بلوکه شده ایران را نادیده گرفت و حتی
امکاناتی وسیع در اختیار فراریان حکومت شاه گذاشت تا تشکیلات خود را
علیه انقلاب سازماندهی و فعال کنند.
تسخیر لانه جاسوسی امریکا در تهران از ابتدا با حمایت امام خمینی مواجه
گردید. امام تصرف لانه جاسوسی توسط دانشجویان را «انقلاب دوم» لقب
دادند و در سخنانی، از این اقدام حمایت کردند:
«شما میبینید که الان مرکز فساد امریکا را جوانها رفتهاند گرفتهاند و
امریکائیها را هم که در آنجا بودند، گرفتند و آن لانه فساد را بدست آوردند
و امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند و جوانها مطمئن باشند که امریکا هیچ
غلطی نمیتواند بکند.»
پینویسها
1ـ روزها و رویدادها؛ انتشارات پیام مهدی؛ بهار 1379؛ ص 390
2ـ صحیفه نور، ج 10، صص 157ـ 148؛ 16/8/1358
چرا ماه صفر معروف به ماه نحس است؟
در كتاب مفاتيح الجنان در رابطه با ماه صفر مي فرمايد: اين ماه معروف به نحوست است و براي رفع نحوست هيچ چيز بهتر از تصدق و ادعيه و استعاذات وارده نيست.
در ميان مردم معمول است كه بعضي از روزها را روز سعد و مبارك و بعضي را روز شوم و نحس مي دانند بحث در اين است تا چند اندازه اين اعتقاد در اسلام پذيرفته شده است.
از نظر عقل محال نيست كه اجزاي زمان با يكديگر تفاوت داشته باشد بعضي داراي نحوست و ايام ديگر ضد آن باشد هر چند از نظر استدلال عقلي راهي براي اثبات يا نفي آن وجود ندارد همين اندازه مي گوئيم ممكن است ولي از نظر عقل ثابت نيست. بنابراين اگر دلايل شرعي از طريق وحي كه افق هاي وسيع تري را روشن مي نمايد بر اين معني در دست داشته باشيم قبول آن نه تنها بلامانع بلكه لازم است. در قرآن تنها در دو مورد اشاره به نحوست ايام شده است در رابطه با قوم عاد مي فرمايد: “ما بر هلاك آنها تند بادي در روز پايداري نحسي فرستاديم”
و در سوره ديگر مي فرمايد: “ما تندبادي سخت و سرد در روزهاي شومي بر آنها مسلط ساختيم”
پس قرآن تنها اشاره اي سربسته به مسأله دارد ولي احاديث زيادي در زمينه نحس و سعد ايام داريم در روايتي نقل شده كه يكي از دوستان امام حسن عسكري ـ عليه السّلام ـ روز سه شنبه به محضر امام مشرف شد امام فرمودند: ديروز تو را ديدم عرض كرد چون دوشنبه بود و من براي مصون ماندن از شر اين روز از خانه بيرون نمي آيم. امام فرمودند: كسي كه مي خواهد از شر دوشنبه در امان بماند در اولين ركعت نماز صبح سورة هل اتي بخواند كه تناسب با رفع شر دارد… خداوند نيكان را از شر روز رستاخيز نگاه مي دارد.
اينجا امام نحوست را رد نكردند در بعضي از روايات سعد و نحس ايام در ارتباط با حوادثي كه در آن واقع شده است تفسير شده يعني سعد و نحس بودن به خاطر جريانات و حوادثي كه در آن روز اتفاق افتاده مي باشد نه اين كه خود ايام نحس باشند.
پس اجمالاً از آيات و روايات استفاده مي شود روزهاي نحسي وجود دارد يا خودشان يا به خاطر حوادثي كه در آن اتقاق افتاده است.
و در رابطه با ماه صفر روايتي نقل شده كه پيامبر فرمودند: هركس به من خبر دهد به خارج شدن ماه صفر من هم به او بشارت بهشت را مي دهم.
از اين روايت هم نحس بودن استفاده مي شود.
علامه طباطبائي فرموده: در روايات قابل اعتماد آمده است روز وفات حضرت سيدالشهداء و يا پيغمبر اكرم نحس است و مواليد ائمه سعد است.
احتمال است نحوست و سعد بودن به خاطر حوادثي باشد كه در آن اتفاق افتاده مثل شهادت پيامبر اكرم و امام حسن مجتبي و امامان ديگر عليهم السلام.
لازم به ذكر است در رابطه با نحس بودن ماه صفر مدرك قابل اعتمادي پيدا نشد جز روايت مستدرك سفينة البحار كه هر كس به من اطلاع بدهد خروج ماه صفر ار من هم به او وعده بهشت مي دهم كه از اين روايت اجمالاً استفاده مي شود كه ماه صفر مبغوض پيامبر بوده است يا به خاطر حوادثي كه در آن واقع مي شود و يا جهت ديگري داشته است.
——————————————————
1 . مفاتيح الجنان، مرحوم شيخ عباس قمي، در اعمال ماه صفر، فصل هشتم، ص 391.
2 . سورة قمر، آية 19.
3 . سورة فصلت، آية 16.
4 . صد سؤال و صد جواب ، عيسي ولائي، قم، انتشارات كوثر النبي، 1382، ص 470.
5 . مستدرك سفينة البحار. علي نمازي شاهرودي، 1363، ص 284، ج 6.
6 . در محضر علامه طباطبائي، پرسش ها و پاسخ هاي اعتقادي، محمد حسين رخ شاد، قم ، ناشر آل علي، 81، ص 254، سؤال 659.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی کند و به او خیانت نمی ورزد
و او را خوار نمی سازد و به او تهمت نمی زند و به او نمیگوید من از
تو بیزارم.
منبع:بحارالانوار؛ج2؛ص143
راستی!
مامثل حضرت یوسف
برای گناه نکردن می دویم
ویا مثل زلیخا برای گناه کردن!
¤واستبقا الباب و قدت قمیصه…
و هردو بسوی در دویدند
(درحالی که همسر عزیز ،یوسف را تعقیب می کرد)
و پیراهن او را از پشت کشیده و پاره کرد.
و در این هنگام آقای آن زن را دم در یافتند!
آن زن گفت:
کیفر کسی که بخواهد به اهل خانه تو خیانت کند جز زندان و
عذاب دردناک چه خواهد بود؟!
“سوره یوسف آیه25″
روز جمعه چه کاری پسندیده تر است که انجام دهیم؟؟؟
1-غسل جمعه
2-شرکت در نماز جمعه
3-خوردن انار
4-عطر زدن
5-ناخن گرفتن
6-لباس تمییز پوشیدن
7-بسیارصلوات فرستادن و دعا کردن
امام زین العابدین علیه السلام جز با اشخاص ناشناس به مسافرت نمی رفتند.
☆روزی با گروهی که عازم حج بودند با این قرار که انجام خدمات
بر عهده حضرت باشد ،همسفر شدند…
در میان راه شخصی امام را شناخت و رو به سایرین کرد و گفت:
میدانید این همسفر شما کیست؟!
همراهان گفتند:نه نمی شناسیم!!!
مسافران تا امام را شناختند بر دست و پای امام بوسه زدند و گفتند
چرا با ما چنین کردید؟؟ اگر خطا و جسارتی از سمت ما سر میزدما
چه میکردیم؟چرا خود را معرفی ننمودید؟!
امام در پاسخشان فرمود:یک بار با گروهی همسفر شدم آنها
بخاطرنسبت من با رسول خدا بیش از اندازه به من لطف و
مهربانی میکردند ترسیدم شما هم مانند آنها رعایت کنید
به همین علت معرفی ننمودم.
“"منتهی الآمال/2/حضرت سجاد/6/1/"”