دفاع فاطمه (س) از علی (ع)

 آنگاه كه امام را مظلومانه و با ستم به مسجد بردند حضرت زهرا«عليها السلام» وارد مسجد شد و فرمود:

فقالت: خلوا عن ابن عمي فوالذي بعث محمدا بالحق لئن لم تخلوا عنه لا نشرن شعري ولأضعن قميص رسول‌الله «صلي الله عليه وآله» علي رأسي و لأصرخن الي‌الله تبارك و تعالي فماناقة صالح باكرم علي‌الله مني و لاالفصيل باكرم علي‌الله من‌ولدي.
 
رها كنيد پسر عموي مرا، قسم به آن خدايي كه محمد «صلي الله عليه و آله» را به حق برانگيخت اگر از وي دست برنداريد گيسوان خود را پريشان كرده و پيراهن رسول خدا«صلي الله عليه و آله» را بر سر افكنده و در برابر خدا فرياد خواهم زد. يقين بدانيد كه ناقه صالح، در نزد خدا از من گرامي‌تر نبود، و بچه آن ناقه نيز از فرزندان من قدر و قيمتش زيادتر نبود.]

فرهنگ_فاطمیه ، الفبای شخصیتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است كه حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید.

شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى كند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند كه شیطان هم آن ها را تأیید نمى كند.

تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد كه مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:

 - پیامد تهمت بر بعد معنوى

روایتى از امام جعفر صادق(علیه السلام)در اینباره آمده است:
آن گاه كه مۆمن به برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب مى شود؛ همان گونه كه نمك در آب ذوب مى شود.
 
  2 - پیامد تهمت بر روابط انسانى

امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرمود:
كسى كه برادر دینى اش را متهم كند وبه او تهمت بزند بینشان حرمتى وجود ندارد.

دین مبین اسلام ، آبرو و حرمت مومن را بزرگ تر از كعبه و حتى قرآن دانسته است.

 امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این زمینه مى فرماید:
اگر كسى سخنى را بر ضد مۆمنى نقل كند و قصدش از آن،زشت كردن چهره اوباشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از محور دوستى خود خارج مى كند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى دهد؛ ولى شیطان هم او را نمى پذیرد… 

بعید است توفیق توبه پیدا كند

خداوند نسبت به گناه تهمت كوتاه نمی‌آید. هم در دنیا و هم در آخرت انتقام می‌گیرد.

 بعضی مواقع بیان كردند با دعا این اثرات منفی از بین می‌رود!

 امّا خداوند کریم برای تهمت بالصّراحه فرموده است: انتقام می‌گیرم و دعا اثر ندارد


کتاب اخلاق الهى ، جلد چهارم ، آفات زبان استاد آیت الله مجتبى تهرانى (ره)

ســــه راهی که شیطان برای گمراهی انسان نامیدنیـــست

يقولُ إبليسُ لَعَنهُ اللّه ُ : ما أعياني في ابنِ آدمَ فلَن يُعيِيني مِنهُ واحِدَةٌ مِن ثلاثٍ : أخذُ مالٍ مِن غيرِ حِلِّهِ ، أو مَنعُهُ مِن حَقِّهِ ، أو وَضعُهُ في غيرِ وَجهِهِ .
ابليس ، كه خدايش لعنت كند، مى گويد : هر چيزى مرا در به دام انداختن فرزند آدم خسته و درمانده كند، يكى از سه چيز هرگز مرا درباره او به رنج نخواهد افكند

۱.به دست آوردن مال از راه غير حلال.

۲. نپرداختن حق و حقوق آن.

 ۳ مصرف نابجاى آن

منبع
الأمالى للصدوق ـ به نقل از ابن عباس

آیت الله بها الدینی (ره) :

کسی که می گوید: سر فلانی کلاه گذاشتم، اشتباه می کند،
بلکه فلانی سرش کلاه گذاشته است؛
چون حق بر گردن او پیدا کرده است.

ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻧﯿﮑﯽ ﻫﺎﯾمان ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯿمان ﻧﺨﻮﺍﻫیم ﺩﺍﺩ!
ﺍﻣﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﻮیم ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﮑﯽ ﻫﺎیمان ﺭﺍ ﺑﺪﻫیم ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩیم ﻭ ﻏﯿﺒﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﺮﺩیم!!!
گناه، خصوصا حق الناس، اوج حماقت است نه زرنگی!

زرنگی، بندگی خداست.

امام خامنه ای(حفظه اللّه)：

خطر بزرگ برای کشور ما جداشدن از مردم است؛ جداشدن از ارزشهای_اسلامی است؛ جداشدن از خطّ_مبارک_امام است؛ اینها برای کشور ما #خطر است!