ارزش صله رحم

?خویشاوندان، ارتباط خونی با هم دارند. شاخ و برگ های یک درختند و گل های یک بوستان. پس، ارتباطشان هم طبیعی است و قطع رابطه و رفت و آمد میان اقوام، عارضه ای ثانوی و یک بیماری اجتماعی و «آفت خانوادگی» به حساب می آید و اگر بی دلیل باشد، زشت و نارواست. اگر دلیلی هم داشته باشد، قابل رفع و شایسته تجدید رابطه است.

?حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«صلة الرحم توجب المحبة؛ پیوند با خویشاوندان (صله رحم) محبت می آورد.» [1]

?روشن است که قطع این رابطه هم، سردی و کدورت و جدایی دل ها را در پی دارد. در احادیث، از صله رحم به عنوان «محبوب کننده انسان میان بستگان» یاد شده است: «صلة الرحم… محبتة فی الاهل.» [2]

?سفارش اکید دین، بر این است که حتی با آنان که با شما بریده و قطع رابطه کرده اند، صله رحم و تجدید رابطه کنید (صل من قطعک) که این، نوعی ایثار و گذشت فوق العاده می طلبد.

?? منابع
1⃣ غررالحکم
2⃣اصول کافی، ج  ۲ ص ۱۵۱
✨

? اعراض از لغو و بیهودگی ?

?? قدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ. .. وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ الَّلغْوِ مُعْرِضُونَ ??

براستی که مؤمنان رستگار شدند. .. و کسانی که آنان از (کار و سخن) بیهوده روی گردانند

? نکته ها و اشاره ها ?

1⃣«افلَح» در اصل به معنای «شکافتن و بریدن» است، سپس به هر نوع پیروزی و رسیدن به مقصد و خوش بختی گفته شده است.
آری؛ مؤمنان همه ی موانع خوش بختی را از سر راه بر می دارند و راه خود را به سوی مقصد می شکافند و به سوی پیروزی پیش می روند.
2⃣مؤمنان در دنیا و آخرت پیروز و رستگارند و رستگاری مادی و معنوی در انتظار آنان است و اصولًا رستگاری و پیروزی واقعی جز در سایه ی ایمان تحقق نمی یابد؛ چراکه پیروزی دنیوی در آزادی، سربلندی، عزّت و بی نیازی است و سعادت اخروی در جوار رحمت پروردگار و بهشت برین و باعزّت و در کنار دوستان شایسته است که این امور جز با ایمان امکان پذیر نیست.
3⃣«لَغْو» شامل هر گفتار، عمل و فکری می شود که فایده ی قابل ملاحظه ای نداشته باشد؛ یعنی مؤمنان در تمام اعمال و گفتار و افکار خود
هدفی را دنبال می کنند و کارها و سخنان آنها سازنده و مفید است و از کارها و سخنان غیر مفید و اندیشه های باطل و گناهان دوری می کنند.
4⃣مؤمنان نه تنها کارها، سخنان و افکار لغو ندارند بلکه از آن روی گردانند و بدان توجه نمی کنند.

? آموزه ها و پیام ها ?

1⃣اگر می خواهید به رستگاری و خوش بختی نایل شوید، مؤمن باشید و صفات عالی آنها را کسب کنید.

?? منبع
تفسیر قرآن مهر، جلد چهاردهم، صفحه ۲۹

? بهشتی شدن تمام شیعیان ?

 از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند :
اگر شیعه ای از شما گنه کار باشد موقع عذاب وسوزاندن آن مومن در آن دنیا باعث خوشحالی دشمنان شما میشود وآبروی شما می رود.

امام صادق(علیه السلام) فرمودند :
 ما در همین دنیا به شیعیان کمک می کنیم که توبه کنند…

گفتند : آقاجان اگه گناهاش زیاد بود چی؟

 امام صادق(علیه سلام) فرمودند :
موقع جان دادن عزراییل بر او سخت میگیریدتا گناهانش پاک شود…

گفتند : آقاجان اگرگناهانش خیلی بیشتر از اینها باشد چه میشود؟

آقا فرمودند : آنقدر در برزخ نگاه داشته میشود تا بخشیده شود.

  گفتند یابن رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم) اگر باز هم گناهانش بیشتر از این حرفها بود آن وقت چه میشود.

راوی میگوید : در این لحظه دیدم امام صادق (علیه السلام) عصبانی شدند و دو زانو نشستند و فرمودند :
به کوری چشم دشمنان دستش را می گیریم و وارد بهشت میکنیم.

?بحارالانوار  جلد 93  صحفه 373

ترس مومنان از وسوسه هاي شيطانی

?امام باقر علیه السلام از رسول خدا نقل فرمود:
?جمعي از اصحاب رسول خدا به محضر آن حضرت آمده و عرض كردند:

? اي رسول خدا! ما در مورد صفت نفاق كه مبادا به سراغمان آيد، ترسان هستيم!

?پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: چرا ترسان هستيد؟

✳️اصحاب گفتند: هنگامي كه ما در حضور شما هستيم، شما با نصايح خود، به ما تذكر مي دهيد و به آخرت تشويق مي نمائيد، حالت خدا ترسي در ما پديد مي آيد و دنيا را فراموش مي كنيم

?ولي وقتي كه از حضور شما مي رويم و به خانه هاي خود باز مي گرديم ّ حالت ما عوض مي گردد، به گونه اي كه گويا هيچ گونه حالت معنوي نداشته ايم…

 آيا شما از اينكه اين تغيير حالت ما، نشانه نفاق ما باشد، نگران نيستيد؟

?پیامبر صلی الله علیه و آله به آنها فرمود:
نه، هرگز (اينگونه نيست) بلكه وسوسه هاي شيطان است كه شما را به سوي دنيا ترغيب و تشويق مي كند…

? به خدا سوگند اگر از شما همان حالت را كه تعريف كرديد كه در نزد من پيدا مي كنيد نگه داريد و ادامه دهيد، به مقامي مي رسيدید كه:

✨فرشتگان دست در دست شما مي نهادند و بر روي آب (بدون وسيله) راه مي افتاديد…

?همانا مؤمن، دستخوش آزمايشات و پرتگاه هاي گناه قرار مي گيرد و بسيار توبه مي كند،

✳️ آيا سخن خدا را نشنيده ايد كه مي فرمايد:
?خداوند توبه كنندگان را دوست دارد و پاكان را نيز دوست دارد (بقره - 222)
????????????
?اصول کافی،باب في تنقل اخوال القلب، حديث 1، ص 423 و 424 - ج 2.

????????????
هشدار و بشارت صدیقه کبری سلام الله علیها
????????????

مردی همسر خود را خدمت صدیقه کبری سلام الله علیها فرستاد تا از ایشان بپرسد که
 آیا او از شیعیان اهل بیت علیهم السلام هست یا نه ؟
حضرت در پاسخِ آن زن فرمودند

❇️ قولي لَهُ  إن كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ وَ تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ ، فأنتَ مِنْ شيعَتِنا وَ إلّا فَلا

✴️ به او بگو：اگر به آنچه ما به تو فرمان داده ایم , عمل کنی و از آنچه ما تو را نهی کرده ایم پرهیز نمایی ، تو از “شیعیان” ما هستی ؛ وگر نه , نه!

? وقتی آن زن , پاسخ را برای شوهرش گفت ، او برآشفت و گفت:
وای بر من ! کیست که اهل گناه و اشتباه نباشد ؟ پس من برای ابد در آتش جهنم خواهم بود ؛ زیرا کسی که از شیعیان ایشان نیست , هیچگاه از آتش خارج نمی شود.

?زن خدمت حضرت فاطمهء زهرا سلام الله علیها باز گشت و سخنان شوهر را برای ایشان بازگو نمود , حضرت فرمودند：

❇️ قولي لَهُ : لَيسَ هكذا ؛ شيعَتُنا مِن خِيارِ أهلِ الجَنَّةِ وَ كُلُّ مُحِبّينا وَ مُوالي اوليائِنا وَ مُعادي أعدائِنا وَ المُسَلِّمُ بِقَلبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا ، لَيسوا مِن شيعَتِنا إذا خالَفوا أوامِرَنا وَ نَواهينا في سائِرِ الموبِقاتِ ؛ وَ هُم مَعَ ذلكَ في الجَنَّةِ ولكِن بَعدَ ما يُطَهَّرونَ مِن ذُنوبِهِم بِالبَلايا وَ الرَّزايا او في عَرَصاتِ القِيامَةِ بِأنواعِ شَدائِدِها اَو في الطَّبَقِ الأعلي مِن جَهَنَّمَ بِعَذابِها إلي أن نَستَنفِذَهُم بِحُبِّنا مِنها وَ نَنقُلَهُم إلي حَضرَتِنا.

✴️ به او بگو چنین نیست (که هر کس از شیعیان ما نباشد , در عذاب جهنم به طور همیشگی باقی بماند) ؛ شیعیان ما جزء برگزیدگان اهل بهشت هستند ؛
و همهء دوستداران ما و دوستانِ دوستان ما و دشمنانِ دشمنان ما و هر کس که از دل و با زبان , تسلیم ماست ، در صورتی که مخالفت با اومر و نواهی ما در زمینهء معاصی هلاک کننده ، داشته باشد , جزء شیعیان ما نیستند ؛ اما با این حال اهل بهشت خواهند بود ؛ ولی البته پس از آنکه از گناهان خود پاک گردند
بوسیلهء بلاها و مصیبتها (در دنیا) و یا در عرصه های مختلف قیامت , به واسطهء سختیهایی که آنجا متحمل می شوند و یا وارد بالاترین طبقهء جهنم شده و عذاب می شوند تا آنکه ما ایشان را به خاطر محبتی که به ما داشته اند نجات داده و آنها را به حضور خود منتقل سازیم

?? منبع
                 بحار ۱۵۵/۶۸

?مثل آب جوي

يك جوي اگر خشك و بي آب باشد، خس و خاشاك در آنجا جمع مي‌شوند. جوي بي آب، نه جايي را سبز مي‌كند و نه كسي هوس مي‌كند كنارش بنشيند. 
ما آدم‌ها هم مثل جوي آبيم. 
هيچ چيز براي جوي مثل آب نمي شود. 
و هيچ چيز هم براي ما مثل خدا نخواهد شد. 
يعني هيچ چيزي جاي خدا را پر نمي كند. 
پر شويم از خدا وگرنه پر مي‌شويم از خَس و خاشاك و گرد و غبار گناه! 
اگر خدا را بياوريم در زندگي، زيبا مي‌شويم، تماشايي مي‌شويم؛ هم خود سبز مي‌شويم و هم پيرامون خود را سبز و سرسبز خواهيم كرد.

? مثل شاخه های گیلاس - محمد رضا رنجر

وعده ی خداوند تعالی به فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

آشکار شدن جایگاه و منزلت فاطمه (س) در قیامت

مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ الثَّقَفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ‏ لِفَاطِمَةَ علیها السلام وَقْفَةٌ عَلَى بَابِ جَهَنَّمَ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ كُتِبَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ رَجُلٍ مُؤْمِنٌ أَوْ كَافِرٌ فَيُؤْمَرُ بِمُحِبٍّ قَدْ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ إِلَى النَّارِ

فَتَقْرَأُ فَاطِمَةُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُحِبّاً فَتَقُولُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلَّانِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ النَّارِ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ‏ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ
فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلَّاكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ وَ وَعْدِيَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَا أُخْلِفُ الْمِيعَادَ وَ إِنَّمَا أَمَرْتُ بِعَبْدِي هَذَا إِلَى النَّارِ لِتَشْفَعِي فِيهِ فَأُشَفِّعَكِ وَ لِيَتَبَيَّنَ لِمَلَائِكَتِي وَ أَنْبِيَائِي وَ رُسُلِي وَ أَهْلِ الْمَوْقِفِ مَوْقِفُكِ مِنِّي وَ مَكَانَتُكِ عِنْدِي فَمَنْ قَرَأْتِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُؤْمِناً فَخُذِي بِيَدِهِ وَ أَدْخِلِيهِ الْجَنَّة

محمّد بن مسلم ثقفى گفت: از حضرت امام باقر علیه السلام شنيدم كه فرمود:

برای فاطمه (سلام الله علیها) توقفی است بر دربِ جهنم. چون قیامت به پا گردد، بين دو چشمِ هر کس نوشته می شود مؤمن است يا كافر. [در آن هنگام] در موردِ شخصی که دوستدار و محب [اهل بیت (ع)] است و گناه زیادی دارد امر می شود که وى را به سوی آتش ببرند.
فاطمه (سلام الله علیها) بين دو ديدگانش را می خواند كه محب است. پس به درگاه پروردگار عرضه می دارد: ای پروردگار و مولای من! مرا فاطمه نام نهادى و به خاطر من، هر کس را که مرا و ذریه ام را دوست بدارد از آتش جدا کردی، و وعده ی تو حق است و در وعده ات تخلف نمی کنی.

پس خداوند عزّ و جلّ می فرماید:
راست گفتی ای فاطمه، من نام تو را فاطمه نامیدم و به خاطر تو هر کس که تو و ذریه ات را دوست بدارد و ولای شما را داشته باشد از آتش جدا کردم. و وعده ی من حق است و در آن تخلف نمی کنم.
و این بنده ام را به سوی آتش امر نکردم مگر برای اینکه تو درباره ی او شفاعت کنی و من شفاعت تو را بپذیرم، تا برای ملائکه ام و رسولان و انبیائم و اهلِ محشر، مقام و جایگاهِ تو در نزد من آشکار شود. پس بین دیدگانِ هر کس را خواندی که مومن است، دستش را بگير و به بهشت داخل نما.

?? منبع
علل الشرائع، ج‏ ۱ ص ۱۷۹
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۴۳ ص ۱۱۴

بنــــــــــای دنیابر چهار چیز

۱.?عملت رادیگری انجام نمیدهدپس خودکوشش کن.

۲.?خداوند براحوالت باخبراست پس خجالت بکش.

۳ روزیت رادیگری نمیخوردپس ارام باش.

۴.?بالاخره مرگ گریبانت رامیگیردپس اماده باش.

?متـــــــــن وشرح حدیث

?قيلَ لِلصَّادِقِ عليه السلام:
عَلَى مَاذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟
فَقَالَ عليه السلام: عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ؛ عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ
 وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْت
ُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.

?ترجمه حدیث:
به حضرت امام صادق (علیه السلام) عرض شد: زندگي دنيايي­ات را بر چه چيز بنا كرده‏اى؟ فرمود بر چهار چيز؛ ?1- فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي­دهد، پس به كوشش پرداختم.
? 2- دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد، پس خجالت كشيدم.
? 3- فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد، پس آرامش يافتم.
? 4- دانستم بالأخره به سوى مرگ مي­روم، به همين جهت آماده آن شدم.
شرح حدیث: روايت شده است كه شخصي به امام صادق عليه السلام عرض كرد: «عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟» زندگي دنيايي­ات را بر چه محوری قرار داده­اي؟ مراد از «امر» در اینجا آن چیزی است كه محور نشئه دنيايي قرار می­گیرد. حضرت فرمودند: من چهار چيز را محور قرار دادم.
1⃣: «عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ»؛ من به این نتیجه رسيدم که كارهاي خوب و خیر را، کارهایی که به دردم می­خورد را، ‌ديگري براي من انجام نمي­دهد،‌ پس همین موجب شد كه من شروع كردم به كوشش كردن و انجام دادن اعمال خيري كه براي من نافع و سودبخش است. این مورد مربوط به طاعات است. طاعات تو را كسي براي تو انجام نمي­دهد. وقتي هم كه از دنیا رفتی، هرچه وصيت هم داشته باشی، ظاهري است. اين را بدان که كارت را خودت بايد بکنی.
2⃣: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ»؛ به این مطلب هم رسيدم كه خداوند بر من آگاه است و بر من احاطه دارد و نسبت به همه اعمالم، حاضر و ناظر است. پس اين موجب شد كه گناه نكنم و از خدا خجالت بكشم، از خدا حيا و شرم كنم. این مورد راجع به گناهان است. وقتی دیدم که نسبت به گناهان و خطاها،‌ خداوند بر من ‌مطّلع است،‌ اين موجب شد كه ديگر از خدا شرم كنم و دستم آلوده به خطا و گناه نشود.
3⃣: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ»؛ به اين هم علم پيدا كردم كه روزي من را کس دیگری غير من نمي­تواند بخورد، پس آرامش روحي پيدا كردم. خيالم راحت است كه روزي من را كسي نمي­خورد. بنابر این اگر ديدي خودت نخوردي، بدان که رزق تو نبوده است. بي­جهت اين طرف و آن طرف دويدي، خودت را خسته كردي.
 4⃣: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ»؛  به این نتیجه هم رسيدم که آخر زندگي دنيايي من، كوچ كردن و رفتن از دنيا است. آخر زندگي در دنيا مرگ است، پس خودم را آماده كردم و ‌استعداد نسبت به مرگ را فراهم کردم. آمادگی برای مرگ به این است كه در اين سفر بايد توشه داشته باشم. توشه اي همراه خود ببرم. پس توشه زندگی اخروی را آماده کردم.

?بحارالانوار، جلد75، صفحه 228