????????????
آیا می دانید گناهان کبیره کدامند
????????????

عبید بن زراره می‏گوید

از امام صادق علیه السلام پرسیدم: گناهان کبیره کدام اند

آن حضرت فرمود: گناهان کبیره در نوشتار امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام هفت چیز است؛

کفر به خداوند  کشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال یتیم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت

عبید می‏گوید از امام پرسیدم  یک دِرهَم از مال یتیم خوردن، بزرگ‏تر است یا ترک نماز

️حضرت فرمود: ترک نماز
عرض کردم ولی شما ترک نماز را از گناهان کبیره به حساب نیاوردید.

حضرت فرمود: اولین چیزی که از گناهان کبیره برایت گفتم چه بود

عرض کردم کفر به خداوند
حضرت فرمود: همانا تارک نماز کافر است

?? منابع
 الکافی ج  ۲ ص ۲۷۸
 بحار الانوار، ج ۸۴

هرکس بخواهد غنی شود امّا بدون مال. در باب غنا این‌‌طور است که دو نوع غنا داریم: یک غنای بالمال، دو غنای عن المال که در مورد دومی اینجا جایش نیست و آنچه مردم دنبالش هستند، غنای بالمال است. یعنی چه؟ یعنی می‌‌خواهند با پول، برای خودشان آرامش روانی درست کنند. خیال می‌‌کنند پول هرچه افزوده شود، آرامش روانی برایشان پیدا می‌‌شود و حال اینکه اشتباه می کنند. اتّفاقاً یک غنای عن المال داریم، یعنی روح، احساس بی نیازی می‌‌کند. چون غنا، بی نیازی است. مردم دنبال این هستند که با پول خودشان را بی‌‌نیاز کنند و حال این‌‌که اشتباه می‌‌کنند. بی نیازی امر روانی است.
 در غنای عن المال انسان از نظر روانی احساس می‌‌کند که پول احتیاج ندارد. امّا در غنای بالمال انسان خیال می‌‌کند هرچه پولش زیادتر شود، این احساس درونش پیدا می‌‌شود که دیگر احتیاج به پول ندارم، خیال می‌‌کند که هر چه بیشتر پول روی‌‌هم بگذارد، بیشتر احساس بی‌‌نیازی می‌‌کند.
حضرت می‌‌فرمایند: اوّل؛ اگر کسی بخواهد احساس بی نیازی کند، امّا نه بر اثر مال؛ دوم؛ «وَ رَاحَةَ الْقَلْبِ مِنَ الْحَسَدِ» و دلش از بیماری کشنده حسد آسوده گردد، چون حسد یکی از بیماریهای روانی است و همین آدم را بی‌‌چاره می‌‌کند و حسد انسان را رنج می دهد و او را تا سرحدّ مرگ می برد. سوم: «وَ السَّلَامَةَ فِي الدِّينِ»، واگر کسی بخواهد دینش را هم حفظ کند و سالم بماند؛ این را خوب دقّت کنید که روایت سه مورد را می‌‌گوید که: غنای بدون پول، راحتی دل از بیماری کشنده حسد، سلامت در دین. اگر کسی این سه را می‌‌خواهد ، «فَلْيَتَضَرَّعْ إِلَى اللَّهِ فِي مَسْاَلَتِهِ بِاَنْ يُكْمِلَ عَقْلَهُ»، باید در خواسته‌‌ای که از خدا دارد تضّرع کند، نه فقط دعا کند، بلکه تضرّع کند چون تضرّع بالاتر از دعا است. تضرع یعنی خواسته‌‌ای که همراه با سوز و ناله و سوزش دل باشد. لذا می‌‌گویند: تضرّع همیشه را با زاری همراه است. «فَلْيَتَضَرَّعْ إِلَى اللَّهِ فِي مَسْاَلَتِهِ»، در خواسته‌‌اش تضرّع کند، چه بخواهد در سؤالش؟ «بِاَنْ يُكْمِلَ عَقْلَهُ»، از خدا بخواهد به او عقل بدهد. می فهمی یعنی چه؟ بخواهد خدا عقلش را کامل کند. معلوم می‌‌شود منشأ هر سه موردی که آقا فرمودند جهل و نفهمی و بی شعوری است. کسی که دنبال پول می‌‌رود تا خودش را بی‌‌نیاز کند، بی‌‌شعور است. کسی که حسد می‌‌ورزد، بی شعور است. عقلش کم دارد. کسی که ضربه به دینش می‌‌زند، آن هم از نظر عقلی کم دارد.
دین ما دین شعور است. هرچه سطح شعور بالاتر برود، از نظر دینی و همة این جهات، این‌‌ها هم همه بالا می‌‌روند. حتّی در بهشت، مقامات بهشتی بر محور عقل و شعور است. هرچه معرفت و شعور بالاتر ، درجه‌‌اش در بهشت بالاتر. در روایتی است که: ارزش یک رکعت نماز آدم با معرفت پیش خدا بیشتر است از هزار رکعت نماز انسان بی‌‌معرفت دارد

?? منبع
بحار الانوار ج  ۱ ص ۱۳۹؛

? پرهیز از تمسخر و تحقیر دیگران ?

?? یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا یسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسی أَنْ یکونُوا خَیراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسی أَنْ یکنَّ خَیراً مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإیمانِ وَ مَنْ لَمْ یتُبْ فَأُولئِک هُمُ الظَّالِمُونَ ??

ای کسانی که ایمان آورده اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را استهزا کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند، و نه زنانی از زنان دیگر شاید آنان بهتر از اینان باشند، و یکدیگر را مورد طعن و عیبجویی قرار ندهید، و با القاب زشت و ناپسند یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی بعد از ایمان نام کفر بگذارید، و آنها که توبه نکنند ظالم و ستمگرند.

? توضیح و پیام ها ?

?یکی از ناپسندترین صفات اخلاقی، تمسخر و طعنه زدن به دیگران است که ریشه در تکبر و خود بزرگ بینی دارد. از نظر اسلام، مالک برتری انسان ها بر یکدیگر، تقواست و کسی جز خدا از میزان تقوای اشخاص آگاه نیست. بنابراین احدی نمی تواند خود را برتر از دیگران دانسته و آنان را تحقیر یا مسخره کند.
?نهی الهی، از اقدام اهل ایمان به استهزا و تمسخر یکدیگر.
?خود برتر بینی و غرور، ریشه استهزاگری نسبت به دیگران
?ارزش ها و ضوابط اخلاقی، عام و فراگیر نسبت به زنان و مردان
?زنان بیش از مردان، در معرض ابتلا به خودبینی و استهزای دیگران
?عیب جویی انسان از دیگران زمینه قرار گرفتن وی در معرض عیب جویی متقابل آنان
?لزوم پرهیز مؤمنان، از هر حرکت منفی و برهم زننده اخوت اجتماعی

?? منبع
تفسیر راهنما ج ۱۷ ص