آیٺ الله بهاءالدینے:
ڪسے مےگفت: مادرم چند سال قبل مرده بود، یڪ شب خوابش را دیدم،
گفٺ: پسرم! هیچ‌چیزے مثل صلواٺ روح من راشاد نمےڪند؛
بهترین هدیہ ڪہ بہ من مےدهے، این ذڪر اسٺ.
روزگار غریبی است…
نمڪدان را ڪه پر میڪنی توجهی به ریختن نمڪها نداری …
اما زعفران را ڪه میسابی
به دانه دانه اش توجه میڪنی!!!
حال آنڪه بدون نمڪ هیچ
غذایی خوشمزه نیست…
ولی بدون زعفران ماهها و سالها میتوان آشپزی ڪرد و غذا خورد…
مراقب نمڪهای زندگیتان باشید
ساده و بی ریا و همیشه دم دست
ڪه اگر نباشند وای بر سفره زندگی!
پیامبر اکرم(ص)❣️✨
?محبت من و خاندانم در ۷مورد که بسیار وحشتناڪ است سود مےدهد
?هنگام مـرگ
?در قبر
?هنگام زنده شدن
?کنار نامه عمل
?زمان حساب
?نزد میزان
?نزد صراط
آیت الله جوادی آملی :
هر قطره اشگ یک سطل آب زلالی است که پای درخت انسانیت و معنویت ریخته می شود، درخت انسانیت بدون اشگ ،خشک خواهد شد.
هرگز سه کس را فراموش نکن :
۱-کسی که در سختی ها رهایت کرد
۲-کسی که در سختی ها یاریت کرد
۳-وکسی که در سختی ها گرفتارترت کرد.
روضه های غم انگیز اسارت ?
آیت الله مروارید:
میرزای شیرازی وارد مجلس روضه شیخ حسنعلی تهرانی شد ، شیخ بالای منبر گفت :
(( دخلت زینب علی ابن زیاد ))
زینب داخل مجلس ابن زیاد شد
میرزای شیرازی گفت ، کافی است اجازه بده همین مصیبت را درک کنیم که چقدر سخت و مشکل بود.
شیخ رجبعلے خیاط :
شبی دو فرشته با دو جمله به من راه
فنا را آموختند و آن جملات این بود :
✔️از پیش خود هیچ مـــــگو
✔️و غیر از خدا هیچ مـــــخواه
ثواب گریه بر امام حسین(ع) ?
-امام رضا(ع) فرمودند:
?هر مؤمنی که به خاطر شهادت امام حسین(ع) گریه کند تا اشکش بر گونههایش جاری گردد، خداوند منان غرفه‌ای در بهشت به او دهد که مدت‌ها در آن ساکن گردد.
?و هر مؤمنی به خاطر آزاری که از دشمنان ما در دنیا به ما رسیده گریه کند تا اشکش بر گونههایش جاری شود، خداوند متعال در بهشت به او جایگاه شایسته‌ای دهد
.
?و هر مؤمنی در راه ما اذیت و ازاری به او رسد پس بگرید تا اشکش بر گونههایش جاری گردد، خداوند متعال آزار و ناراحتی را از او بگرداند و در روز قیامت از غضب و آتش دوزخ در امانش قرار دهد
?کامل الزیارات/صفحه ۳۲۲
از شیخ بهایی پرسیدند:
?"سخت می گذرد”
چه باید کرد؟
گفت: خودت که می گویی
سخت “می گذرد”
سخت که “نمی ماند"!
پس خدارا شکر که “می گذرد” و “نمی ماند".
امروزت خوب یا بد “گذشت”
و فردا روز دیگری است…
قدری شادی با خود به خانه ببر…
راه خانه ات را که یاد گرفت،
فردا با پای خودش می آید?
