الْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ وَ لَا يَنْفَعُ الْمَسْمُوعُ إِذَا لَمْ يَكُنِ الْمَطْبُوعُ

علم دو گونه است، علم فطري و علم اكتسابي، علم اكتسابي اگر هماهنگ با علم فطري نباشد سودمند نخواهد بود.

نهج البلاغه- حکمت ۳۳۸

 حڪمت 218 :
  حسادت ، آفت دوستى(اخلاقى، اجتماعى) 
 
و درود خدا بر او ، فرمود : حسادت بر دوست، از آفات دوستى است.
 

 حڪمت 217 :
  دگرگونى روزگار و شناخت انسان ها (اخلاقى، علمى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود : در دگرگونى روزگار، گوهر شخصيت مردان شناخته مى شود.

حڪمت 216 :
  قدرت و تجاوز كارى(اخلاقى، سياسى)

و درود خدا بر او ، فرمود : كسى كه به نوايى رسيد تجاوز كار شد.

حڪمت 215 :
  اختلاف، آفت انديشه(اخلاقى، سياسى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود : اختلاف، نابود كنندة انديشه است.

حڪمت 214 :
  نرمخويى و كاميابى(اخلاقى، علمى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود : كسى كه درخت شخصيت او نرم و بى عيب باشد، شاخ و برگش فراوان است.
 
 

 حڪمت 213 :
  تحمل مشكلات و خشنودى (اخلاقى، تربيتى)
 
و درود خدا بر او، فرمود : چشم را از سختيِ خوار و خاشاك و رنج ها فروبند تا همواره خشنود باشي.
 

حڪمت 212 :
  خود پسندى آفت عقل (اخلاقى)
 
و درود خدا بر او، فرمود : خود پسندى يكى از حسودان عقل است.
 

حڪمت 211 :
  ارزش هاى اخلاقى (اخلاقى،اجتماعى،اقتصادى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: بخشندگى ، نگاهدارنده ے آبروست ، و شكيبايى دهان بند بے خردان و عفو زڪات پیروزی،دوری ڪردن ڪیفر خیانتڪار،و مشورت چشم هدایت است،و آن كس كه با رأى خود احساس بى نيازى كند به كام خطرها افتد ، شكيبايى با مصيبت هاى شب و روز پيكار كند ، و بى تابي، زمان را در نابودى انسان يارى دهد ، و برترين بى نيازى ترك آروزهاست، و چه بسا عقل كه اسير فرمانروايى هوس است؛ حفظ و به كار گيرى تجربه رمز پيروزى است، و دوستى نوعى خويشاوندى به دست آمده است ، و به آن كس كه به ستوده آمده و توان تحمل ندارد اعتماد نكن.
 

حڪمت 210 :
  الگوهاى پرهيزكارى(اخلاقى، تربيتى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود : از خدا بترسيد ، ترسيدن انسان وارسته اى كه دامن به كمر زده و خود را آماده كرده ، و در بهره بردن از فرصت ها كوشيده ، و هراسان در اطاعت خدا تلاش كرده ، و در دنياى زودگذر ، و پايان زندگى و
عاقبت كار، به درستى انديشيده است!.