حڪمت 332 :
مسؤليت رهبري (سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود: حاكم اسلامى ، پاسبان خدا در زمين اوست.
حڪمت 331 :
ارزش اطاعت و بندگى(عبادى، اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
حڪمت 330 :
مسؤليت نعمت ها(اعتقادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: ڪمترین حق خدا بر عهده شما اينكه، از نعمت هاى الهى در گناهان يارى نگيريد.
حڪمت 329 :
بى نيازى از عذر خواهى(اخلاقى، اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود: بى نيازى از عذر خواهى، گرامى تر از عذر راستين است.
حڪمت 328 :
وظيفة سرمايه داران(اقتصادى،اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود: همانا خداى سبحان روزى فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيرى گرسنه نمى ماند جز به كاميابى توانگران ، و خداوند از آنان درباره گرسنگى گرسنگان خواهد پرسيد.
حڪمت 327 :
پيروزيهاى دروغين(سياسى، اخلاقى)
و درود خدا بر او ، فرمود: پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيرگى يافت، و آن كس كه با بدى پيروز شد شكست خورده است.
حڪمت 326 :
مهلت پذيرش توبه(معنوى)
و درود خدا بر او ، فرمود: عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
حڪمت 325 :
اندوه عزاى محمد بن ابى بكر(سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود: (آنگاه كه خبر كشته شدن محمد بن ابى بكر را به او دادند فرمود) همانا اندوه ما بر شهادت او ، به اندازه شادى شاميان است، جز آن كه از آن يك دشمن ، و از ما يك دوست كم شد.
حڪمت 324 :
خدا ترس در خلوتگاهها (اخلاقى، اعتقادى، تربيتى)
و درود خدا بر او ، فرمود: از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى كند.
حڪمت 323 :
علل انحراف خوارج(سياسى، اعتقادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: (در جنگ نهروان هنگامى كه از كنار كشتگان خوارج مى گذشت فرمود) واى به حال شما! آن كه شما را فريب داد به شما زيان رساند. پرسيدند چه كسى آنان را فريفت، اى امير المؤمنين [عليه السلام]؟در جواب فرمود: شيطان گمراه كننده، و نفسى كه به بدى فرمان مى دهد ، آنان را به آرزوها مغرور ساخت ، و راه گناه را بر ايشان آماده كرد، و به آنان وعده پيروزى داد ، و سر انجام به آتش جهنم گرفتارشان كرد.
