حڪمت 335 :
آفات اموال (اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: براى هر كسى در مال او دو شريك است: وارث و حوادث.
حڪمت 334 :
ياد مرگ و آرزوها(اخلاقى)
و درود خدا بر او ، فرمود: اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
حڪمت 333 :
روانشناسى مؤمن(علمى، اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود: (در توصيف مؤمن فرمود) شادى مؤمن در چهرة او ، و اندوه وى در دلش پنهان است، سينه اش از هر چيزى فراخ تر ، و نفس او از هر چيزى خوارتر است. برترى جويى را زشت ، و رياكارى را دشمن مى شمارد، اندوه او طولانى ، و همت او بلند است، سكوتش فراوان ، و وقت او با كار گرفته است، شكر گزار و شكيبا و ژرف انديش است. از كسى در خواست ندارد و نرم خو و فروتن است، نفس او از سنگ خارا سخت تر اما در ديندارى از بنده خوارتر است.
حڪمت 332 :
مسؤليت رهبري (سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود: حاكم اسلامى ، پاسبان خدا در زمين اوست.
حڪمت 331 :
ارزش اطاعت و بندگى(عبادى، اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
حڪمت 330 :
مسؤليت نعمت ها(اعتقادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: ڪمترین حق خدا بر عهده شما اينكه، از نعمت هاى الهى در گناهان يارى نگيريد.
حڪمت 329 :
بى نيازى از عذر خواهى(اخلاقى، اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود: بى نيازى از عذر خواهى، گرامى تر از عذر راستين است.
حڪمت 328 :
وظيفة سرمايه داران(اقتصادى،اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود: همانا خداى سبحان روزى فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيرى گرسنه نمى ماند جز به كاميابى توانگران ، و خداوند از آنان درباره گرسنگى گرسنگان خواهد پرسيد.
حڪمت 327 :
پيروزيهاى دروغين(سياسى، اخلاقى)
و درود خدا بر او ، فرمود: پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيرگى يافت، و آن كس كه با بدى پيروز شد شكست خورده است.