پيامبر خدا (ص)  فرمودند

 وقتى روز قيامت فرا رسد، خداوند به گروهى از امتم بال می‌دهد تا با آنها از آرامگاهشان به سمت بهشت پرواز كنند، در آنجا خوش و مرفّه و هر طورى كه بخواهند به سر مى‏ برند، فرشتگان به آنها می‌گويند:
آيا شما حساب را دیدید؟
جواب مى‏دهند؛ ما حسابى نديديم.

آيا در پل صراط مجازات شديد؟
جواب مى‏دهند: ما پل صراطى نديديم.

سپس مى‏گويند: آيا جهنّم را ديديد؟
مى‏ گويند: ما چيزى نديديم.

آنگاه فرشتگان مى‏گويند: شما از امّت كدام پيامبريد؟
جواب مى‏دهند: از امّت حضرت محمّد(ص).

فرشتگان مى‏ گويند شما را به خدا سوگند، بگوييد؛ كار شما در دنيا چه بود؟
مى‏گويند: ما دو خصلت داشتيم كه خداوند به خاطر آن اين مقام را با لطف و رحمت خود مرحمت كرد.

مى‏پرسند: آن دو خصلت چه بودند؟

در خلوت از خدا شرم مى‏ كرديم مرتكب گناه شويم
 ديگر آن كه هر چه خداوند روزى ما كرده بود راضى بوديم.

 فرشتگان مى‏گويند، اين مقام زيبنده شماست.

مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام

بیهقی از عبدالحمید بن محمود نقل می کند که نزد ابن عباس بودیم که مردی آمد و گفت: به حج می آمدیم که در محلی به نام صفاح یکی از همراهان ما از دنیا رفت، برایش قبری کندیم، که دفنش کنیم، دیدیم مار سیاهی لحد را پر کرد، قبر دیگری که کندیم باز دیدیم مار آن قبر را پر کرده، قبر سوم کندیم باز مار در آن نمایان شد، جنازه ای را بی دفن گذاشته پیش تو برای چاره جویی آمدیم.
ابن عباس گفت: آن مار عمل اوست، بروید او را در یک طرف قبر بگذارید، اگر تمام زمین را بکنید مار در آن خواهد بود برگشته و او را در یکی از قبرها انداختیم، چون از سفر برگشتیم پیش همسرش رفته و خبر مرگ او را داده و از کارهای شخص مرده سوال کردیم، زن می گفت: او آرد می فروخت، غذای خانواده خود را از خالص آن بر می داشت، سپس به مقداری که بر می داشت کاه و نی خرد کرده قاطی نموده، می فروخت

قصه های اسلامی وتکه های تاریخی

در اسلام خیانت در امانت، نکوهیده و زشت است و در ردیف گناهان کبیره جا گرفته است.

پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرموده است: «لیس منا من خان مسلماً فی اهله و ماله» آنکه به ناموس و مال مسلمانی خیانت کند، از ما نیست.

بحارالانوار

 پیامبر اڪرم ( ص ) ؛
کفاره غیبت این است که براےآن کس که غیبتش را ڪرده‌ا‌ےطلب آمرزش کنے

 امالے ۱۹۲

امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله بر ما وارد شد و فاطمه علیها السلام کنار دیگی نشسته بود و من عدس پاک می کردم

ایشان فرمود ای ابا الحسن گفتم لبیک ای رسول خدا
پیامبر فرمود
از من بشنو و من سخن نمی گویم مگر از جانب پروردگارم
هیچ مردی نیست که همسرش را در خانه یاری دهد مگر اینکه برای او عبادتی بسیار فراوان از روزه و شب زنده داری به شمار آید
و به عیال خدمت نمی کند مگر صدّیق یا شهید یا مردی که خدا برایش خیر دنیا و آخرت را خواسته باشد

عَنْ عَلِيٍّ علیه السلام  قَالَ دَخَلَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص وَ فَاطِمَةُ جَالِسَةٌ عِنْدَ الْقِدْرِ وَ أَنَا أُنَقِّي الْعَدَسَ قَالَ يَا أَبَا الْحَسَنِ قُلْتُ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ اسْمَعْ مِنِّي وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مَنْ أَمَرَ رَبِّي مَا مِنْ رَجُلٍ يُعِينُ امْرَأَتَهُ فِي بَيْتِهَا إِلَّا كَانَ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى بَدَنِهِ عِبَادَةُ سَنَةٍ- صِيَامٍ نَهَارُهَا وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا أَعْطَاهُ اللَّهُ الصَّابِرِينَ وَ دَاوُدَ النَّبِيَّ وَ يَعْقُوبَ وَ عِيسَى علیهم السلام.
يَا عَلِيُّ لَا يَخْدُمُ الْعِيَالَ إِلَّا صِدِّيقٌ أَوْ شَهِيدٌ أَوْ رَجُلٌ يُرِيدُ اللَّهُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَه

?? منابع
جامع الاخبار ص ۱۰۲
 مفاتیح الحیاة ص ۱۵۷

صدیقه کبری سلام الله علیها
      خیرة اللّه  است   (از منابع عامه)

 رسول مکرم خدا صلی الله علیه و آله فرمودند

 ليلَة عرج بي إلي السَّماءِ رأيتُ عَلي بابِ الجَنَّةِ مَكتوباً لا إله إلّا اللّه محمدٌ رَسولُ اللّه ، عَليٌ حُبُّ اللّهِ و الحَسن و الحُسين صَفوَةُ اللّهِ ، فاطِمَةُ خِيرَةُ اللّهِ علي باغِضِهم لَعنَةُ اللّهِ

 شبی که به معراج رفتم دیدم که بر در بهشت چنین مکتوب است : خدایی جز الله نیست , محمد رسول خداست , علی محبوب خداست و حسن و حسین برگزیدگان خدا هستند و فاطمه بهترین است نزد خدا و بر آنانکه بغض ایشان را دارند لعنت خدا باد

 منبع
تاریخ خطیب بغدادی ۲۵۹/۱

حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند

 اَلبِشرُ فی وَجهِ الموُمِنِ یُوجِبُ لصاحِبِهِ الجَنَّةَ وَالبِشرُ فی وَجهِ المُعانِدِ المُعادی یَقی صاحِبَهُ عَذابَ النّار؛ خوشرویی و لبخند در چهره ی مؤمن برای صاحب این لبخند موجب بهشت می شود، و خنده به چهره ی دشمن عنود، صاحبش را از عذاب دوزخ نگه میدارد  ⃣

        شرح حدیث
درست است که یک مسلمان باید در مرحله ای از نهی از منکر در برابر گنهکاران اخم کند و با چهره ی عبوس با آنان برخورد کند، ولی از سویی هم چهره ی باز و گشاده جاذبه دارد و محبت می آورد.
گاهی می توان با برخوردی خوب، دشمن عنودی را رام کرد، گاهی دلی سخت، با لبخند و تبسّم شما نرم می شود و گاهی در برابر خشونت و تندی، رفتار نرم و محبت آمیز شما او را منفعل و شرمنده می سازد و تغییر رفتار می دهد. به چهره ی مؤمن باید لبخند زد، این توصیه ی دین است.
پیشوایان ما نیز چنین اخلاقی داشتند. پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در مواجهه با مردم بر لب تبسم داشت و سخن گفتن خود را با لبخند می آمیخت. یکی از جاذبه های اخلاقی رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم هم همین رفتار و خصلت بود.
چه بسا لبخند به روی دشمن سرکش، موضع او را عوض کند و از کینه توزی دست بردارد و موافق شود.
اگر خدا به چنین خنده رویی و تبسّم اجر می دهد و این گونه رفتار انسان را از دوزخ نگه می دارد، به خاطر چنین آثاری است که دارد

 پی نوشت
1⃣ فاطمة الزهرا، بهجة قلب المصطفی، ج۱  ص ۳۰۰

حجت الاسلام والمسلمین رفیعی

اجابت دعا با توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها

من احتمال مي‌دهم امام رضا علیه السلام يك حساسيتي به مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها دارد. هر وقت در حرمش رفتيد، خواستيد قطعاً دعايتان مستجاب شود دو تا قسم رد خور ندارد،
يكي پهلوي شكسته حضرت زهرا سلام الله عليها من نمي‌دانم پهلو چه خصوصيتي دارد، با اينكه سينه حضرت زهرا سلام الله علیها هم با مسمار آزرده شده، بازوي حضرت زهرا سلام الله علیها تازيانه خورده و گوشه چشم بي بي مان هم كبود است اما قسم به پهلویش يك خصوصيتي دارد.
مادرش گفت: فضه اتاق را خلوت كن فضه … حضرت زهرا سلام الله علیها جوان بود و نمي‌خواست جان دادن مادر جوان را، حضرت زينب سلام الله علیها ببيند. نمي‌خواست ام كلثوم سلام الله علیها دست و پا زدن مادرم را ببيند، فرمود: امام رضا علیه السلام به مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها تاسي كرده: «لا يوم كيومك يا ابا عبد الله علیه السلام

  منبع
بحارالانوار، ج ۴۵ ص ۲۱۸

شخصی از امیرالمومنین (ع) پرسید :

از تو درباره این سخن خدا می­پرسم که فرمود: «مرا بخوانید تا خواسته شما را بر آورده سازم» چه شده است که ما خدا را می­خوانیم، ولی جواب داده نمی­شود؟!

حضرت فرمود: همانا قلب­های شما با هشت خصلت خیانت کرد.

 نخست این که شما خدا را شناختید، ولی حقش را همان­گونه که واجب کرده است، ادا نکردید. از این رو این شناخت برای شما سودی نداشت.

 دوم این که شما به فرستاده خدا ایمان آوردید، ولی به روش و سیره وی عامل نبودید و شریعت وی را از بین بردید. پس فایده ایمان شما چیست؟!

 سوم این که شما قران را خواندید، ولی آن را به کار نبستید. گفتید چشم  اطاعت می کنیم، ولی مخالفت کردید.

 چهارم این که گفتید از آتش جهنم می­ترسید، ولی هر لحظه با انجام گناهان به آن نزدیک شدید. پس ترس شما کجاست؟!

 پنجم این که گفتید مشتاق بهشت هستید و حال آن که هر لحظه کاری می­کنید که شما را از آن دور می­سازد. پس اشتیاق شما کجاست؟!

  ششم این که از نعمت های الاهی بهره­مند می­شوید، ولی شکر آنها را به جای نمی­آورید.

 هفتم این که خداوند به شما فرمان داد با شیطان دشمنی کنید و فرمود: «همانا شیطان دشمن شماست پس او را دشمن خود بدانید» ولی شما بدون مخالفت با او دوستی کردید.

هشتم این که تنها عیوب مردم را می­بینید و از عیب­های خویش غافل هستید. شما در حالی که خود به سرزنش کردن سزاوارترید، دیگران را ملامت می­کنید.

 با این اوصاف کدام دعای شما مستجاب شود؟! شما درها و راه­های دعا را به روی خود بسته­اید از خدا پروا داشته باشید و کارهایتان را درست کنید و باطن خویش را خالص سازید و امر به معروف و نهی از منکر کنید تا خداوند دعاهای شما را مستجاب کند».

مستدرک الوسائل

روزی امیرالمومنین راغمناک دیدند، سبب پرسیدند؛ فرمود:
 هفت روز گذشته ولی میهمانی برما واردنشده است، میترسم رحمت الهی از سرمن برداشته شده باشد.

 بحارالانوار