امیر المومنین علیه السلام هنگامی که بدن مطهر حضرت زهرا علیها السلام را دفن کرد رو به قبر پیامبر ص چنین گفت:
▪️ای رسول خدا! اندوهم بی پایان است، و شبم در بیداری است; اندوه از قلبم نخواهد رفت تا اینکه خداوند همان خانه ای را که تو در آن ساکنی برای من برگزیند. دلشستگی ای چرک آور، و اندوهی خشم آورو آتش افروز. در میان ما چه زود جدایی افتاد! شکایت به خدامی برم، و دخترت از همداستانی امتت علیه من و برای ضایع کردن حق او، تو را خبر خواهد داد; حال و وضعیت را از او بپرس. چه بسیار عقده هایی; در سینه اش به تلاطم آمد اما راهی برای گشودن آن نیافت که خواهد گفت. و خداوند داوری می کند و او بهترین داوراست.
▪️سلام بر تو ای رسول خدا! سلام وداع کننده ای که نه خسته شده است و نه روی گردان. پس، اگر برمی گردم نه به خاطر خستگی است، واگر بمانم نه به خاطر بدگمانی به وعده ای که خداوند به صابران داده است. صبر بهتر و زیباتر است. و اگر نبود تسلط آنان که بر ما چیره شده اند، خود را ملازم قبر تو می داشتم و ماندن کنار آن را پیشه خودمی ساختم و چون مادری که داغ مصیبتی بزرگ دیده، شیون می کردم.در برابر چشم خدا، دخترت پنهانی به خاک سپرده می شود، و حق اوبه زور ضایع می شود، و آشکارا از ارثش باز داشته می شود; در حالی که هنوز چیزی نگذشته و یاد تو فراموش نشده است. پس شکوه را به خدا می برم ای رسول خدا، و تویی مایه زیباترین تسلیت خاطر.درود خدا، و رحمت و برکاتش بر فاطمه و بر تو باد.
کافی، ج 1، ص 458 - 459.
آقا امیرالمؤمنین علیه السلام:
در آخرالزمان برکت از سال و ماه و روز و هفته و ساعت برداشته میشود.
هر سالی به قدرت یک ماه و هر ماهی به قدر یک هفته،
و هر هفته ای به اندازه یک روز و هر روزی به قدر یک ساعت میگذرد
و در آن زمان سختیها بسیار شده و عمرها کوتاه میگردد.
کنز العمال، جلد۱۴، صفحه۲۴۴
حضرت فاطمه (س) میفرمایند:
يا أباالحَسَنِ! إنّي لأَستَحيي مِن إلهي أن اُكَلِّفَ نَفسَكَ مالاتَقدِرُ عَلَيهِ.
اى على! من از پروردگارم شرم دارم كه چيزى از تو درخواست كنم كه توان برآوردن آن را نداشته باشی.
بحار الأنوار ج ۴۳ ، ص۵۹
روزی شخصی خدمت حضرت علی
(عليه السلام) می رود و می گوید:
یا امیربنده به علت مشغله زیادنمیتوانم
همه دعاها را بخوانم چه کنم؟
حضرت علی عليه السلام فرمودند:
خلاصه ی تمام ادعیه را به تو
میگویم هر صبح که بخوانی گویی
تمام دعاها را خواندی…
【 الحمدلله علی کل نعمه】
خدا را سپاس و حمد می گویم
برای هر نعمتی که به من داده است
【و اسئل لله من کل خیر】
وازخداوند درخواست میکنم هر خیروخوبی را
【 و استغفر الله من کل ذنب】
و خدایا مرا ببخش برای تمام گناهانم…
【 واعوذ بالله من کل شر】
وخدایا به تو پناه میبرم ازهمه بدی ها…
بحارالانوار، جلد ۹۱، صفحه ۲۴۲
پیامبر اکرم (ص) میفرماید:
درقیامت، فاطمه ازصراط عبورکرده، وارد بهشت میشود و رشتههای چادر او بر روی صراط باقی میماند که یک سوی آن به دست زهرا و سوی دیگرش درعرصه قیامت است.
در این هنگام منادی پروردگار
به خـلائق کـه از اولـین تـا آخرین
آنان بر صراط گرد آمدهاند؛ ندا می دهد:
•{ یَا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ}•
ای دوستداران فاطمه! به رشتههای چادر او در آویزید با این فرمان، جمع کثیری ازآفریدگان که در شمار محبِّین حضرت زهرا سلام الله علیها هستند؛
با تمسّک به رشتههای چادر آن حضرت، داخل بهشت میشوند.
تفسيرالإمامالعسكري
المنسوبالىالإمامالعسكري_ص۴۳۴
پیامبراکرم(ص)میفرمایند:
چه خوب فرزندانۍ هستند دختران
با حیا هرڪس یڪی ازآنہا را داشته
باشدخداوند آن دختر رابراےاو مانعی
دربرابر آتش دوزخ قرار مۍدهد.
میزاݩ_الحڪمه_ج13
امام صادق علیه السلام
بهشتیها چند نشانه دارند :
روی گشاده
زبان نرم
دل مهربان
دست دهنده
آمالی صدوق/ص۶۸۳
امام ﻋَﻠــﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ فرمودند:
در حضور هفت گروه، ٧ کار را مخفی کن تا سعادتمند گردی:
1-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻓﻘﯿﺮ، ﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﺎلت ﻧﺰﻥ.
٢-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺳﻼﻣﺘﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺧﺶ ﻧﮑﺶ.
۳-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ، ﻗﺪﺭﺕﻧﻤﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ.
۴-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻏﺼﻪﺩﺍﺭ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ نکن.
۵-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ، ﺁﺯﺍﺩﯼﺍﺕ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩﻧﻤﺎﯾﯽ نکن.
۶-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯽﺑﭽﻪ، ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ.
۷-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﯾتیم، ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻧﮕﻮ.
ﺗﺤﻒ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ، ص 167
حضرت فاطمه(سلام الله علیها):
اگر به آنچه تو را به آن فرمان مىدهيم؛
عمل كنى واز آنچه برحذرداريم دورى كنى؛
از شيعيان مايى والاّ هرگز❕
بحارالأنوار،ج۶۸،ص۱۵۵
همین امشب توبه کنیـد، فردا دیـره
یکـی از آفتهای امروز و فـردا کـردن برای آدم شدن در این روایت بسیار زیبا آمده:
امام صـادق علیه السلام میفرمایند:
فتدارک ما بقی من عـمرک و لا تقل غداً أو بعد غد، فإنّما هلک من کان قبلک بإقامتهم علی الأمانی و التسویف حتی أتاهم أمرالله بغته و هم غافلون؛
پس مـا بقی عمـر خویش را دریاب و مگـو فـردا یا پس فردا؛
زیـرا کسانی که قبل از تو میزیستند، به سبب دو چیز هلاک شدند:
1. باقی ماندنشان بر آرزوهـا،
2. و دیگری امروز و فردا کردنهـا،
تا اینکه مرگ و امر خدا ناگهانی آنان را گرفت؛ در حالی که آنان در غفلت به سر میبردند.
الکافی، ج2، ص 136، ح23