امام صادق علیه السلام فرمودند
الشِّتَاءُ رَبِیعُ الْمُؤْمِنِ یَطُولُ فِیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَى قِیَامِهِ وَ یَقْصُرُ فِیهِ نَهَارُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَى صِیَامِهِ
زمستان?، بهار مومن است ؛ از شبهای طولانی اش برای شب زنده داری ، و از روزهای کوتاهش برای روزه داری بهره می گیرد
منبع
وسائل الشیعه، ج۱۰ ص ۴۱۴
زمستان شبهایی بسیار بلند و طولانی دارد. اشخاصی که دغدغه خودسازی و نماز شب دارند بهترین فرصت است که از این فصل سال شروع کنند
شب های بلند بی عبادت چه کنم؟
طبعم به گناه کرده عادت چه کنم
گویند کریم است و گنه میبخشد
گیریم که ببخشد! ز خجالت چه کنم؟
داستانک
پس از آنکه حضرت مریم علیها السّلام از دنیا رفت، حضرت عیسی علیه السّلام جنازه ی او را پس از تجهیز به خاک سپرد، سپس روح مادرش را دید و گفت
«مادر آیا هیچ آرزویی داری؟»
مریم علیها السّلام پاسخ داد: «آری، آرزویم این است که در دنیا بودم و شب های سرد زمستانی را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می رساندم و روزهای گرم تابستان را روزه می گرفتم
منبع
داستان هایی از یاد خدا صفحه ۲۸
پیامدهاى زشت لعن و نفرین
لعن و نفرین نکوهیده همانند آفات دیگر زبان ، پیامدها و آثار شومى به بار مى آورد که از آن جمله مى توان به موارد ذیل اشاره کرد
1⃣ ایجاد کینه و دشمنى
لعن و نفرین کینه و دشمنى دیگران را براى لعنت کننده پدید مى آورد. نفرین کننده بذر دشمنى و کینه را در دل نفرین شده مى پاشد و کدورت و دل شکستگى را در وى به وجود مى آورد.
2⃣ بازگشت لعن به لعنت کننده
اگر شخص لعنت شده ، شایسته نفرین نباشد، درخواست فرد لعنت کننده به خود او باز مى گردد به این معنا که گویى فرد لعنت کننده دورى از رحمت خدا براى خود را خواسته است
امام صادق (علیه السلام ) فرمود
ان اللعنه اذا خرجت من صاحبها ترددت بینه و بین الذى یلعن فان وجدت مساغا و الا رجعت الى صاحبها و کان احق بها فاحذروا ان تلعنوا مؤ منا فیحل بکم
همانا زمانى که نفرین از دهان فرد خارج مى شود، میان او و نفرین شده رفت و برگشت مى کند. اگر شخص لعن شده مستحق لعن باشد، به او مى رسد و اگر مستحق و سزاوار لعن نباشد، به خود لعنت کننده بر مى گردد و او سزاوارتر به لعن است پس از نفرین مؤ من بپرهیزید تا به خود شما بازنگردد
?? منبع
اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان/استاد ایت الله مجتبی تهرانی
ریشه هاى درونى لعن و نفرین
لعن و نفرین نکوهش شده از رفتارهاى ناپسند انسان به شمار مى رود که مانند هر عمل زشت دیگرى ، در یکى از رذایل و صفات زشت نفسانى ریشه دارد. عوامل ارتکاب چنین عملى را مى توان به ترتیب ذیل برشمرد
۱ – خشم
مهم ترین عامل بروز لعن و نفرین ، خشم است .زمانى که آتش خشم در انسان زبانه مى کشد و از سلطه خرد خارج مى شود، اعمال زشت و ناپسندى از انسان صادر مى شود که یکى از آن ها لعن و نفرین است در خواست دورى از رحمت سقوط در مراحل زندگى ، پیش آمدن خطرات و مرگ زودرس و… براى دیگران ، از شایع ترین آثار خشم سرکش انسان است .
۲ – حسد
گاه لعن و نفرین دیگران به سبب حسادت به موقعیت و مرتبه ایشان است . فرد حسود به جاى آن که در صدد تحصیل مدارج و مراتب والاى انسانى باشد، از درگاه خداوند سقوط و نابودى دیگران را مى خواهد و زبان به نفرین ایشان مى گشاید.
لعن حیوانات و جمادات
لعن حیوانات هم ناپسند است امیر مؤ منان على علیه السلام درباره چارپایان فرمود
لا تضربوا الوجوه و لا تلعنوها فان الله عزوجل لعن لاعنها.
به صورت آن ها شلاق نزنید و آن ها را لعن نکنید؛ زیرا خداوند لعن کننده حیوانات را لعنت مى کند.
بر اساس روایتى زنى شتر خود را لعن کرد و پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم او را سرزنش فرمود. همچنین در اخبار وارد شده که مردى با رسول خدا بر شترى سوار بود و شتر را لعن کرد و حضرت در توبیخ او فرمود: با ما بر شتر ملعون حرکت و سیر نکن
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) ضمن نهى از ناسزا گفتن به دنیا فرمود
اذا قال العبد لعن الله الدنیا قالت الدنیا لعن الله اعصانا لربه
هنگامى که بنده اى بگوید: خدا دنیا را لعنت کند، دنیا مى گوید: خدا گناه کارترین ما در برابر پروردگارش را لعنت کند.
پس انسانى که لعن مى کند، اگر این لعن جایز نبوده باشد، حکم الاهى را رد کرده است و فاسق شمرده مى شود و خودش لایق لعنت الاهى است
رسول خدا فرمود:
هر کس آیة الکرسی را در هنگام خواب قرائت کند، خدا او را و خانهاش و خانه همسایگانش را، ایمن خواهد کرد.
داستان کوتاه
مرد فقیرى بود که همسرش از شیر گاوشان کره درست می کرد و او آنرا به تنها بقالى روستا مى فروخت. آن زن روستایی کره ها را به صورت قالب های گرد یک کیلویى در می آورد و همسرش در ازای فروش آنها، مایحتاج خانه را از همان بقالی مى خرید. روزى مرد بقال به وزن کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند. هنگامى که آنها را وزن کرد، دید که اندازه همه کره ها ۹۰۰ گرم است.
او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت: «دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره ها را به عنوان یک کیلویی به من مى فروختى در حالى که وزن آن ۹۰۰ گرم است.»
مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: «راستش ما ترازویی نداریم که کره ها را وزن کنیم. ولی یک کیلو شکر قبلا از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار دادیم.»
یقین داشته باش که به مقیاس خودت برای تو اندازه مى گیریم.
آیت الله بهجت (ره) :
تعجب است از کسی که برای خوابش که مدّت کوتاهی است جای نرم تهیّه میکند،
اما برای آخرتش قدمی بر نمیدارد.
همان طور که در سر چهار راه وقتی
چراغ قرمز میشود، ترمز میکنید،دین
هم چراغ قرمز دارد،
چراغ قرمز دین، کارهای حرام است، یعنی
وقتی به کار حرامی رسیدی، ترمز کن و چراغ
سبز دین هم کارهای حلال است.
حال کسانی که برای چراغ قرمز ترمز
میکنند،دو جور هستند:
یک دسته از ترس جریمه شدن ترمز میکنند،
که این ترمز کردنشان خیلی چنگی
به دل نمیزند،اما عده ای هم برای
احترام گذاشتن به قانون ترمز میکنند
که این مهم است.
حال ما هم اگر از ترس جهنم نماز
بخوانیم، این نماز خواندنمان زیاد چنگی
به دل نمیزند؛یعنی اگر به این خاطر صبح ها
بلند میشوی و نماز میخوانی که به جهنم نروی،
این نماز خواندن زیاد دلچسب نیست،
اما اگر به تو بگویند:
اگر نمازصبح هم نخوانی به جهنم
نمیروی اما باز بلند شوی و نماز بخوانی،
این خوب است.
امیرالمومنین علی(ع) در مناجات هایشان میفرمودند:
خدایا عبادت من به خاطر ترس از جهنم
و یا به طمع بهشت نیست، ولکن من تو را شایسته عبادت دیدم و به این خاطر عبادتت میکنم…
آیت الله مجتهدی تهرانی