از حضرت رضا عليه  السلام  درباره بهترين بندگان پرسيدند.
حضـرت فـرمــود:
آنان كه هرگاه نيكى مى كنند، خوشحال مى شوند،
هرگاه بدى مى كنند، استغفار مى كنند،
 هرگاه چيزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گويند،
 هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند،
 و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.

مسند الامام الرضا عليه  السلام ، ج 1 ص 284.

حضرت آیت الله حاج میرزا علی هسته ای(ره) با همان لهجه شیرین اصفهانی خود می فرمود: بادبادک، بی دنباله بالا نمیره، نماز هم بدون تعقیب بالا نمی رود.

آیت الله مجتهدی نیز فرمودند:
هربنده یک دعای مستجاب داره بعد از هر نماز،زود بلند نشوید برید.

آیت الله مجتبی تهرانی نیز می فرماید:
ما در روایات بسیار داریم که کسی که حاجتی دارد، اگر نماز بخواند و در نماز یا بعد از نماز دعا کند، دعایش مستجاب است.

?پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود:
 خداوند فرموده است: ….. اگر کسی وضو گرفت و نماز خواند و از من چیزی درخواست کرد و من به او عطا نکردم، من به او جفا کردم.

?حالا درخواست او می خواهد امر دینی باشد یا امر دنیایی باشد؛ هرچه باشد، باشد اگر من به او عطا نکنم به او جفا کرده‎ام و من هم پروردگاری جفاکار نیستم. “

برخی تعقیبات مشترکه بعد از نماز:
 دعا کردن، ذکر تسبیحات حضرت زهرا، خواندن سوره حمد و آیت الکرسی، سه مرتبه: استغفرالله الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم، ذوالجلال والاکرام و اتوب الیه✨

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):

‍ انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند، هیچ دعایی را کوچک نشمارید، شاید استجابت در همان دعا باشد.

‍ هر کس بعد از نماز، یک دعا پیش خدا محل دارد که حاجت بگیرد، آن وقت بلند می شود و می رود.

‍ تا نماز را خواندی بلند نشو و نرو ، تعقیبات بخوان، دعا بخوان. همانطور که بادبادک بدون دنباله بالا نمی رود، نماز هم بدون تعقیبات بالا نمی رود.

‍ بعد از نماز حتما تعقیبات بخوان. بنشین در خانه خدا و گدایی کن و حاجت بخواه. شاید همین امشب دعایت گرفت.

‍ انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند. خود خدا می فرماید:شما بخوانید مرا، من مستجاب می کنم دعایتان را.

ابو علی سینا میفرمایند :
هر چیزی کمش دارو است
متوسطش غذا است
و زیادش سم است
حتی محبت کردن
این جمله بوعلی سینا را باید با طلا نوشت و هر منزلی نصب کرد

سه واقعیت محض:

۱- هیچ وقت با کسی بیشتر از جنبه اش شوخی نکن… حرمتها “شکسته” میشود.

۲- هیچ وقت به کسی بیشتر از جنبه اش خوبی نکن… تبدیل به “وظیفه” میشود.

۳ - هیچ وقت به کسی بیشتر از جنبه اش عشق نورز…"بی ارزش” میشی…

از ذهن تا دهن فقط یک نقطه فاصله است…
پس تاذهنت را باز نکردی ,دهنت را باز نکن

پیامبر ص:
خداوند،مراسفارش فرمودبه:
۱-اخلاص در نهان و آشكار
۲-بخشش و ارتباط با كسی كه به من ظلم نموده، و قطع رابطه کرده است؛
۳-سكوتِ همراه با  تفكّر و درس عبرت

كنزالفوائد،۲،ص۱۱

 امام صادق عليه  السلام  :
 در سه زمان دعا از خداوندپوشيده نمى ماند [حتما مستجاب مى شود] :
۱- بعد از اداى فريضه ،
۲-هنگام بارش باران،
۳-و هنگام پديدارشدن نشانه اى از اعجاز خدا در زمين (مثل خورشيد گرفتگى ) .

 بحار الأنوار : 85/321/8 . 

آیا آرزوی مرگ گناه است؟

 طلب مرگ به خودی خود گناه نیست، اما باید دقت کرد علت طلب مرگ چه میتواند باشد؟

اگر کسی مرگ را بشناسد و طلب مرگ کند نشان از این است که آمادگی لازم برای مردن را کسب کرده و برای دیدار خدا و آزادی از زندان دنیا بی‌قراری می‌کند.

 اما اگر کسی مرگ را نشناسد و برای راحتی از مشکلات و سختی‌های دنیا، آرزوی مرگ کند این شخص نمی‌داند که اگر آمادگی لازم را کسب نکرده باشد، بعد از مرگ در چه دردسر عظیمی می‌افتد.

حضرت علی (ع) می‌فرمایند:

وَلاَ تَتَمَنَّ الْمَوْتَ إِلاَّ بِشَرْط وَثِیق

هرگز آرزوى مرگ مكن مگر آنگاه كه صددرصد به رضایت الهى مطمئن باشی.

:نهج البلاغه ، نامه ۶۹

کسانی که برای رهایی از گرفتاری‌های دنیا می‌خواهند به آغوش مرگ پناه ببرند، اینها اصلا نمی‌دانند مرگ چیست؟ قبر کجاست؟ عالم برزخ چه عالمیست؟

که اگر فقط یک روایت و یا یک آیه را درست بفهمند، هیچگاه آرزوی مرگ را نخواهند کرد…

در هر مرحلـه ای از گنـــــاه هستی سریع توقف کن

مبـادا فکر کنی
آب از سرت گذشتـه
مبـادا از رحمت خدا نا امید بشی

شیـطان میخواد بهت القا کنه که
آب از سرت گذشتـه و توبه فایده نداره!

مبـادا فریب شیـطان رو بخوری.. خدا بسیـار توبه پذیر ومهـربونـه.

:آیت الله قرائتی

پیامبر اکرم (ص) ؛

در قرآن سوره ایست که قاری‌اش را شفاعت و شنونده‌اش را بیامرزد
و آن《سوره یس》است✨

 بحارالانوار ۲۹۱/۹۲

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وسلم

اگر نشانِ‌ توبه در توبه‌كننده آشكار نشود،توبه نكرده است:
 شاكيان را راضى سازد،
 قضاى نمازها را به جاى آورد،
 با مردم فروتنى كند،
 خود را از خواهشهاى نفسانى بدور دارد 
و با روزه گرفتن گردن خود را نزار كند.

امام على عليه السلام:

توبه بر چهار پایه استوار است:
1⃣ پشيمانى با دل
2⃣ و آمرزش خواهى با زبان
3⃣ و ترك گناه در عمل
4⃣ و مصمّم شدن بر تكرار نكردن آن.

?:میزان الحکمه/ص۱۲۹/ح۲۳۱۳
?:همان/ج۲/ص۱۳۰/ح۲۳۱۵