آیت الله بهجت:
برای بیماری ها چه کنیم،؟
آیت الله بهجت پاسخ دادند:
خداوند متعال کپسولی درست کرده است که تمام ویتامینها در آن است آن هم کپسول صلوات است.
✨اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد✨
نماز شب موجب
رضايت پروردگار،
دوستى فرشتگان،
سنت پيامبران،
نور معرفت،
ريشه ايمان،
آسايش بدنها،
مايه ناراحتى شيطان،
سلاحى بر ضدّ دشمنان،
مايه اجابت دعا،
قبولى اعمال و بركت در روزى است.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج۱، ص۱۹۱
آیتــ الله مجتهدی تهرانی(ره):
آثـار دنیـوی صدقه
1⃣ پـاک شدن مـال
2⃣ سلامت بـدن
3⃣ شفـای مریضان
4⃣ شـاد کـردن دل ها
5⃣ ازدیـاد امـوال
نماز شب موجب
رضايت پروردگار،
دوستى فرشتگان،
سنت پيامبران،
نور معرفت،
ريشه ايمان،
آسايش بدنها،
مايه ناراحتى شيطان،
سلاحى بر ضدّ دشمنان،
مايه اجابت دعا،
قبولى اعمال و بركت در روزى است.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج۱، ص۱۹۱
موقع دعا کردن،هر دو دست را بالا ببرید!
شخصی هنگام دعا کردن یک دستش بلند بود، با دست دیگرش دکمه اش را می بست.
شب خواب دیده بود که از آن دستش که بالا گرفته بود نور ساطع است، اما این دستش که مشغول دکمه بستن بوده تاریک بود!
هنگام دعا هر دو دست را بلند کنید وتا می توانید دست هایتان را دراز کنید
چون همین دست دراز کردن سبب جاری شدن اشکتان میشود و خداوند هم دعایتان را اجابت میکند…
قسمتی از سخنان آیت الله مجتهدی ره
مرحوم حاج اسماعیل دولابی:
دزدی به مزرعه ای رفت و جوالی را همراه خود برد. اوّل مقداری کدوحلوایی و هندوانه و خربزه در جوال ریخت، بعد مقداری سیب و سیب زمینی و بادمجان و خیار، و روی آن مقداری سبزیهای مختلف مثل تره و ریحان، درِ جوال را بست و آماده‌ی فرار شد. ناگهان صاحب مزرعه با نوکرهایش رسیدند. نوکرها دزد را گرفتند و به درختی بستند و از ارباب پرسیدند با او چه کنیم. ارباب دستور داد هر چه داخل جوال است، یکی یکی بیرون بیاورند و به سر دزد بزنند. و نوکرها مشغول شدند و سبزیهای لطیف را که روی جوال بود.
یکی یکی برداشتند و به سر دزد میزدند، ولی دزد گریه میکرد و میگفت: اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً: «خدایا آخر و عاقبت کارهای ما را ختم به خیر کن». چون میدانست آخر کار چیزهایی مثل کدوحلوایی و هندوانه و خربزه را که اوّل در جوال ریخته، بر سرش خواهند زد.
در آخرت هم همان چیزهایی را باید متحمّل شویم که در دنیا در جوالمان ریخته ایم.
البته دوست اهل بیت علیهمالسّلام ته جوالش سوراخ است و عملی را، چه صالح و چه ناصالح، ذخیره نمیکند. همانطور که امیرالمؤمنین علیهالسّلام بر کفن سلمان با انگشت نوشتند:
?«وَفَدْتُ عَلَی الْکَریمِ بِغَیْرِ زادٍ مِنَ الْحَسَناتِ وَ الْقَلْبِ السَّلیمِ»
(بدون زاد و توشهای از کارهای خوب و قلب سلیم بر خدای کریم وارد شدم.)
?سیّئات را استغفار میکند: التّائبُ مِن الذَّنْبِ کَمَن لا ذَنْبَ لَهُ: «کسی که از گناه پشیمان و تائب باشد، مثل کسی است که گناهی ندارد». حسنات را هم کار خدا میداند، نه کار خودش: مَا اَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللهِ: «هر خوبی و حسنهای که به تو رسید، از خداست». بنابراین دوست اهل بیت دست خالی است. خدا هم دست خالیها را دوست دارد؛ چون کسی که بر فرد کریم وارد میشود، زشت است همراه خود زاد و توشهای بردارد.
«وَ حَمْلُ الزّادِ اَقْبَحُ کُلِّ شَیْءٍ اِذَا کَانَ الْوُفُودُ عَلَی الْکَریمِ»
(و هنگامی که انسان بر شخص کریمی وارد میشود، زشتترین چیز همراه بردن زاد و توشه است.)
