حڪمت 234 :
تفاوت اخلاقى مردان و زنان (اخلاقى، علمى)
و درود خدا بر او ، فرمود : برخى از نيكوترين خلق و خوى زنان، زشت ترين اخلاق مردان است، مانند تكبر ، ترس ، بخل : هرگاه زنى متكبر باشد، بيگانه را به حريم خود راه نمى دهد ، و اگر بخيل باشد اموال خود و شوهرش را حفظ مى كند، و چون ترسان باشد از هر چيزى كه به آبروى او زيان رساند فاصله مى گيرد.
حڪمت 233 :
پرهيز از آغاز گرى در مبارزه(اخلاقى،اجتماعى، سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : (به فرزندش امام مجتبى (ع) فرمود) كسى را به پيكار دعوت نكن ، اما اگر تو را به نبرد خواندند بپذير، زيرا آغازگر پيكار تجاوزكار است و تجاوز ڪار، شكست خورده است.
حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) هنگام خاک‌سپاری پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:
«إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِيلٌ إِلَّا عَنْكَ وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِيحٌ إِلَّا عَلَيْكَ وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِكَ لَجَلِيلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَكَ وَ بَعْدَكَ لَجَلَلٌ [لَقَلِيلٌ]»
همانا شكيبايى زیباست، جز در غم از دست دادن تو و بی تابى ناپسند است جز در اندوه فراق تو.
همانا مصيبت تو سنگین است، و هر مصيبتی پيش از تو و بعد از تو ناچيز است و حقیر.
نهج‌البلاغه، حكمت 292
حضرت علی علیه السلام به گروهی از مردم در مرگ يكي از خويشاوندانشان چنين تسليت گفتند:
مردن از شما آغاز نشده، و به شما نيز پايان نخواهد يافت.، اين دوست شما به سفر مي رفت، اكنون پنداريد كه به يكي از سفرها، رفته، اگر او باز نگردد، شما به سوي او خواهيد رفت.
نهج البلاغه ،حکمت357
حڪمت 218 :
حسادت ، آفت دوستى(اخلاقى، اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود : حسادت بر دوست، از آفات دوستى است.
حڪمت 217 :
دگرگونى روزگار و شناخت انسان ها (اخلاقى، علمى)
و درود خدا بر او ، فرمود : در دگرگونى روزگار، گوهر شخصيت مردان شناخته مى شود.
حڪمت 216 :
قدرت و تجاوز كارى(اخلاقى، سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : كسى كه به نوايى رسيد تجاوز كار شد.
حڪمت 215 :
اختلاف، آفت انديشه(اخلاقى، سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : اختلاف، نابود كنندة انديشه است.
حڪمت 214 :
نرمخويى و كاميابى(اخلاقى، علمى)
و درود خدا بر او ، فرمود : كسى كه درخت شخصيت او نرم و بى عيب باشد، شاخ و برگش فراوان است.
