حڪمت 244 :
مسئوليت نعمت هاى الهى(اعتقادى،اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود : خدا را در هر نعمتى حقّى است، هر كس آن را بپردازد ، فزونى يابد، و آن كس كه نپردازد و كوتاهى كند، در خطر نابودى قرار گيرد.
حڪمت 243 :
روش صحيح پاسخگويى(علمى)
و درود خدا بر او ، فرمود : هر گاه پاسخ ها همانند و زياد شد ، پاسخ درست پنهان گردد.
حڪمت 241 :
آيندة دردناك ستمكاران (سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : روزى كه ستمديده از ستمكار انتقام كشد، سخت تر از روزى است كه ستمكار بر او ستم روا مى داشت.
حڪمت 241 :
آيندة دردناك ستمكاران (سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : روزى كه ستمديده از ستمكار انتقام كشد، سخت تر از روزى است كه ستمكار بر او ستم روا مى داشت.
? حڪمت 240 :
غضب و ويرانى(اخلاقى، سياسى)
و درود خدا بر او ، فرمود : سنگ غضبى در بناى خانه، مايه ے ويران شدن آن است.
(اين سخن از رسول خدا نقل شده است، و اينكه سخن پيامبر (ص) و على [عليه السلام] شبيه يكديگرند جاى شگفتى نيست براى اينكه هر دو از يك جا سرچشمه گرفته و در دو ظرف ريخته شده است).
حڪمت 239 :
زشتى سستى و سخن چينى(اخلاقى، اجتماعی)
و درود خدا بر او ، فرمود : هر كس تن به سستى دهد ، حقوق را پايمال كند ، و هر كس سخن چين را پيروى كند دوستى را به نابودى كشاند.
حڪمت 238 :
مشكلات تشكيل خانواده(اخلاقى، اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود : زن و زندگى همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اينكه چاره اى جز بودن با او نيست.
حڪمت 237 :
اقسام عبادت(عبادي، معنوى)
و درود خدا بر او ، فرمود : گروهى خدا را به اميد بخشش پرستش كردند، كه اين پرستش بازرگانان است، و گروهى او را از روى ترس عبادت كردند كه اين عبادت بردگان است، و گروهى خدا را از روى سپاسگذارى پرستيدند و اين پرستش آزادگان است.
حڪمت 236 :
زشتى دنياى حرام(اخلاقى، اعتقادى)
و درود خدا بر او ، فرمود: به خدا سوگند ! اين دنياى شما كه به انواع حرام آلوده است ، در ديده ے من از استخوان خوكى كه در دست بيمارى جذامى باشد، پست تر است!.
حڪمت 235 :
نشانة خردمندى(اخلاقى)
و درود خدا بر او ، فرمود : (به امام گفتند، عاقل را به ما بشناسان ، پاسخ داد:) خردمند آن است كه هر چيزى را در جاى خود مى نهد. (گفتند پس جاهل را تعريف كن فرمود) با معرفى خردمند، جاهل را نيز شناساندم . (يعنى جاهل كسى كه هر چيزى را در جاى خود نمى گذارد ، بنابراين با ترك معرفى مجدد جاهل را شناساند)
