حڪمت 329 :
  بى نيازى از عذر خواهى(اخلاقى، اجتماعى)

و درود خدا بر او ، فرمود: بى نيازى از عذر خواهى، گرامى تر از عذر راستين است.
 

حڪمت 328 :
  وظيفة سرمايه داران(اقتصادى،اجتماعى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: همانا خداى سبحان روزى فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيرى گرسنه نمى ماند جز به كاميابى توانگران ، و خداوند از آنان درباره گرسنگى گرسنگان خواهد پرسيد.
 

  حڪمت 327 :
  پيروزيهاى دروغين(سياسى، اخلاقى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيرگى يافت، و آن كس كه با بدى پيروز شد شكست خورده است.
 

حڪمت 326 :
  مهلت پذيرش توبه(معنوى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
 

 حڪمت 325 :
  اندوه عزاى محمد بن ابى بكر(سياسى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: (آنگاه كه خبر كشته شدن محمد بن ابى بكر را به او دادند فرمود) همانا اندوه ما بر شهادت او ، به اندازه شادى شاميان است، جز آن كه از آن يك دشمن ، و از ما يك دوست كم شد.
 
 

 حڪمت 324 :
  خدا ترس در خلوتگاهها (اخلاقى، اعتقادى، تربيتى)

و درود خدا بر او ، فرمود: از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى كند.
 

حڪمت 323 :
  علل انحراف خوارج(سياسى، اعتقادى)

و درود خدا بر او ، فرمود: (در جنگ نهروان هنگامى كه از كنار كشتگان خوارج مى گذشت فرمود) واى به حال شما! آن كه شما را فريب داد به شما زيان رساند. پرسيدند چه كسى آنان را فريفت، اى امير المؤمنين [عليه السلام]؟در جواب فرمود: شيطان گمراه كننده، و نفسى كه به بدى فرمان مى دهد ، آنان را به آرزوها مغرور ساخت ، و راه گناه را بر ايشان آماده كرد، و به آنان وعده پيروزى داد ، و سر انجام به آتش جهنم گرفتارشان كرد.
 

 حڪمت 322 :
  ضرورت تقويت روحيه مردم پس از جنگ(سياسى، اجتماعى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: (وقتى امام از جنگ صفين باز مى گشت، به محله شباميان  رسيد، او از گريه زنان بر كشتگان جنگ را شنيد، ناگاه حرب بن شُرحبيل شبامى، بزرگ قبيلة شباميان خدمت امام رسيد به او فرمود)
آيا آن گونه كه مى شنوم ، زنان شما بر شما چيره شده اند؟ چرا آنان را از گريه و زارى باز نمى داريد؟ (حرب پياده و امام سوار بر اسب مى رفتند ، به او فرمود) باز گرد، كه پياده رفتن رييس قبيله اى چون تو پشت سر من ، موجب انحراف زمامدار و زبونے مؤمن است.
 

حڪمت 321 :
  قاطعيت رهبرى در مشورت(سياسى، اجتماعى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: (عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باید پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاف نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!

حڪمت 320 :
  روش صحيح پرسیدن (علمى)
 
و درود خدا بر او ، فرمود: (شخصى مسئله پيچيده اى سؤال كرد، فرمود: ) براى فهميدن بپرس ، نه براى آزار دادن ؛ كه نادان آموزش گيرنده، همانند داناست، و همانا داناى بى انصاف چون نادان بهانه جو است!.